Βουλιάξαμε και ως κοινωνία…

Θύελλες σαρώνουν τα πάντα. Βουλιάζουν όλα. Αυτά με τα οποία μεγαλώσαμε. Που κράτησαν δυνατή την κοινωνία. Την οικογένεια ενωμένη. Ζεστή αγκαλιά του κάθε μέλους της…

Γίναμε αγνώριστοι… Δεν περνάει μέρα που να μην γκρεμίζεται και κάτι. Στην εβδομάδα που πέρασε και τι δεν ζήσαμε… Διπλωμάτες, ανώτατοι αξιωματικοί του Στρατού και της Αεροπορίας, επιχειρηματίες, ο οδηγός σχολικού λεωφορείου, όλοι υπεράνω υποψίας, αποκαλύφθηκε ότι διακινούσαν παιδικό πορνογραφικό υλικό. Εφοριακοί, αστυνομικοί, τραπεζικά στελέχη, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, μέλη όλοι συμμοριών που εκβίαζαν, δάνειζαν με τόκους που οδήγησαν μέχρι και σε αυτοκτονίες… Δασκάλα έκανε έρωτα με μικρούς μαθητές, γυμναστές βιάζουν παιδιά που τους εμπιστεύονται οι γονείς τους για να τα γυμνάσουν… Κυκλώματα που έστηναν αγώνες, μʼ όλη την… αφρόκρεμα του ποδοσφαίρου μας. Ληστεύει την τράπεζά του τραπεζίτης, ο οποίος μέχρι πρότινος ήταν ο εκλεκτός καλεσμένος πολιτικών και του καλού κόσμου.

Χάσαμε τον μπούσουλα… Τίποτε δεν έρχεται τυχαία. Χωρίς λόγο. Μας αλλοτρίωσε το χρήμα. Πέσαμε στην παγίδα. Και τώρα πληρώνουμε το τίμημα. Αν ήταν μόνο η χρεοκοπία, μπόρα είναι, όσο κι αν κρατήσει δεν θα παραδοθείς στην Κίρκη. Στις σειρήνες που έφερε η άνοδος του βιοτικού επιπέδου οι οποίες αποδείχθηκαν πιο ικανές από τους δανειστές μας.

Βουλιάξαμε… Κι αν μεν για την οικονομική κρίση φταίνε όλοι εκείνοι που τριάντα χρόνια κυβέρνησαν, για τον πάτο που πιάσαμε ως κοινωνία ευθυνόμαστε όλοι. Και το ερώτημα, που γίνεται όλο και μεγαλύτερος βραχνάς, είναι το πού πάμε… Η συνέχιση στον ίδιο δρόμο θα απογκρεμίσει ό,τι έχει απομείνει απ’ όλα εκείνα που κάνανε περήφανη και ξακουστή σ’ όλο τον κόσμο την Ελλάδα.

Μπορούμε να σταματήσουμε τον κατήφορο; Να προστατεύσουμε τα παιδιά μας; Στο χέρι μας είναι. Το μέλλον τους στις αξίες που κληρονομήσαμε βρίσκεται. Είναι το όπλο που ανοίγει δρόμους και οδηγεί τα όνειρα να γίνουν πραγματικότητα.