KINΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΟΖ Η ΑΛΛΑΓΗ ΘΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Η στροφή της Αιγυπτιακής πολιτικής είναι μια πρώτη άμεση συνέπεια των πολιτικών ανακατατάξεων που καταγράφηκαν στις Αιγυπτιακές εκλογές, με τη θεαματική άνοδο των Αδελφών Μουσουλμάνων και του πιο ακραίου Σαλαφιστικού Ισλαμιστικού Κινήματος Αλ Νουρ (Το φως).

Οι δύο αυτοί πολιτικοί σχηματισμοί έλαβαν 71% περίπου των ψήφων κατά τις πρόσφατες κοινοβουλευτικές εκλογές. Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί έντονο σκεπτικισμό για την πολιτική κατεύθυνση που τελικά λαμβάνει η λεγόμενη Αραβική Άνοιξη.

Οι φιλο-Ισλαμιστικές δυνάμεις ενισχύθηκαν σημαντικά σ’ όλη την καμπύλη του Αραβικού τόξου, από το Μαρόκο ως τη Συρία. Η τελευταία αντιμετωπίζει από μήνες μια μεγάλη εξέγερση, επίκεντρο της οποίας είναι η πόλη Χομς, παραδοσιακό προπύργιο των Ισλαμιστών.

Προφανώς, δεν πρέπει να ταυτίζεται σχηματικά το κίνημα για δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις με τους Ισλαμιστές. Οι τελευταίοι όμως, ως η πιο οργανωμένη πολιτική δύναμη, που αναφέρεται στη Σουννιτική πλειοψηφία της χώρας (70% περίπου) και υποστηρίζεται εξωτερικά από τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία, έχουν προέχουσα θέση.

Η σύγκρουση στη Συρία εντάσσεται σ’ ένα πολύ ευρύτερο μέτωπο αντιπαραθέσεως μεταξύ Σιιτών, με επικεφαλής το Ιράν, και Σουννιτών, με επικεφαλής τη Σαουδική Αραβία, πέρα από τους γνωστούς παραδοσιακούς γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων.

Η κίνηση αυτή της Αιγύπτου έχει επομένως άμεση σχέση με τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα αυτή και την έντονη παρασκηνιακή δράση της Τουρκικής διπλωματίας. Οφείλεται όμως επίσης στην αδράνεια της Ελλάδος και στη φοβική κυρίως στάση που τηρεί έναντι της Τουρκίας στο θέμα της ΑΟΖ και όχι μόνον.

Σημειώνονται σχετικά τα εξής:

Όταν η Κύπρος προχωρούσε στην οριοθέτηση της δικής της ΑΟΖ, παρεκλήθη από την Αθήνα να μείνει, κατά 12 ναυτικά μίλια, πίσω από τη δικαιούμενη απ’ αυτήν ΑΟΖ δυτικά της Πάφου, για ν’ αποφευχθεί ενδεχόμενη εμπλοκή με την Άγκυρα, που εγείρει αξιώσεις στην ΑΟΖ νότια του Καστελλορίζου μέχρι την Αιγυπτιακή ΑΟΖ.

Όταν η προηγούμενη κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου δημοσίευσε χάρτη των περιοχών στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης, στις οποίες προσκαλείται διεθνές ενδιαφέρον για έρευνες, μερίμνησε η περιοχή νότια της Κρήτης να μην επικαλύπτει την αμφισβητούμενη από την Άγκυρα ΑΟΖ νότια του Καστελλορίζου.

Η ίδια προηγούμενη κυβέρνηση δέχθηκε σιωπηρά και άτυπα να συζητά χωριστά, όπως αξιώνει η Τουρκική πλευρά, τα λεγόμενα «θέματα» του Αιγαίου και τις Τουρκικές αμφισβητήσεις στο Καστελλόριζο.

Η Ελληνική πλευρά, με πρόσχημα την άποψη ότι αρκεί η συζήτηση με την Τουρκία της υφαλοκρηπίδος και ότι δεν χρειάζεται να επιβαρυνθεί και με το θέμα της ΑΟΖ, που δεν θέλει η Τουρκία, παρέμεινε αδρανής. Όχι μόνο δεν ανεκήρυξε ΑΟΖ, αλλά απέφυγε επίσης να προετοιμάσει διπλωματικά το έδαφος για κάτι τέτοιο.

Μετά την τόσο αρνητική κίνηση της Αιγύπτου, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αδράνεια και αναβολή. Αυτή θα ισοδυναμούσε με εγκατάλειψη του πεδίου για τη δημιουργία από την Άγκυρα τετελεσμένου γεγονότος.

Π. Δαφνομήλης