Όλα στο σφυρί υπέρ των πιστωτών!

Με τις διατάξεις του άρθρου 7 του πολυνομοσχεδίου, η έγκριση του οποίου εμφανίζεται ως προαπαιτούμενο από την «τρόικα» για να μπει στη συζήτηση για τη νέα δανειακή σύμβαση, γιʼ αυτό και η συζήτησή του προωθείται με επείγουσα διαδικασία στο Κοινοβούλιο, το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου μετασχηματίζεται αθόρυβα σε αυτό ακριβώς που απαιτούσαν οι Γερμανοί πριν από αρκετούς μήνες, όταν συζητούνταν οι όροι για τη δεύτερη διάσωση της Ελλάδας από τη χρεοκοπία: σε μια ελληνική εκδοχή της γερμανικής Treuhand, της εταιρείας που ανέλαβε μετά την επανένωση της Γερμανίας το ξεπούλημα όλης της περιουσίας της τέως Ανατολικής Γερμανίας.

Για όσους δεν γνωρίζουν τον ρόλο της Treuhand, υπενθυμίζεται ότι αυτή η εταιρεία εκποίησε έναντι πινακίου φακής σε δυτικογερμανικά συμφέροντα 8.500 επιχειρήσεις της τέως Ανατολικής Γερμανίας και 2,4 εκατομμύρια εκτάρια γης! Αυτή η μαζική εκποίηση των αρχών της δεκαετίας του ʼ90 έχει περάσει στην ιστορία ως ένα μοναδικό στην Ιστορία πλιάτσικο επί της περιουσίας ενός ολόκληρου κράτους, ενώ στιγματίσθηκε από σκάνδαλα ποινικού χαρακτήρα. Οι διατάξεις του άρθρου 7 του πολυνομοσχεδίου, χωρίς πολλές εξηγήσεις στην αιτιολογική έκθεση, αλλά μόνο με γενικές αναφορές σε αναγκαίες διατάξεις για τη βελτίωση της καθημερινής λειτουργίας του νεοσύστατου Ταμείου, αλλάζουν εντελώς τον ρόλο που αυτό προορίζεται να διαδραματίσει. Υπενθυμίζεται ότι είχε γίνει μεγάλη συζήτηση για τον περσινό ιδρυτικό νόμο του Ταμείου, που προέβλεπε, μεταξύ άλλων, ότι όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων του Μνημονίου, μεταβιβάζονται στο Ταμείο χωρίς αντάλλαγμα, προκειμένου να πουληθούν σε ιδιώτες. Ο νόμος προέβλεπε συμμετοχή εκπροσώπων της «τρόικας» στο Ταμείο, καθώς και ότι όλα τα έσοδά του από τα περιουσιακά στοιχεία που θα μεταβιβασθούν θα κατευθυνθούν αποκλειστικά και μόνο στη μείωση του χρέους (δηλαδή, υπέρ των πιστωτών μας). Επίσης, ρητά απαγόρευε την επαναφορά οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου θα μεταβιβασθεί από το Δημόσιο προς το Ταμείο, ώστε να είναι εξαρχής βέβαιη και αμετάκλητη η διαδικασία ιδιωτικοποίησης, όπως ακριβώς απαιτούσε η «τρόικα».

Το πολυνομοσχέδιο κάνει ένα τεράστιο νομικό και ουσιαστικό «άλμα» προς το… γενικό ξεπούλημα: ξεφεύγει από τον αρχικό περιορισμό, σύμφωνα με τον οποίο δίνονται χωρίς αντάλλαγμα ΜΟΝΟ τα περιουσιακά στοιχεία που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και διευρύνει σε απόλυτο βαθμό τη λίστα των υποψήφιων για ξεπούλημα περιουσιακών στοιχείων, όχι μόνο του Δημοσίου, αλλά και όλων των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, καθώς και των επιχειρήσεων που ελέγχει το Δημόσιο!

Πολύ σημαντικό είναι, εξάλλου, ότι με τις προσθήκες που γίνονται με το πολυνομοσχέδιο στον ιδρυτικό νόμο του Ταμείου, αυτό παίρνει αρμοδιότητα «αξιοποίησης» και της περιουσίας των ΝΠΔΔ. Στα ΝΠΔΔ περιλαμβάνονται, ως γνωστόν, τα ασφαλιστικά ταμεία, που με την τελευταία αποτίμηση της περιουσίας τους από τη Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Ασφάλισης κατέχουν ακίνητα αξίας 1,4 δισ. ευρώ. Αυτά, αντί να αξιοποιηθούν υπέρ των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων, ανοίγει ο δρόμος να θυσιασθούν υπέρ των ξένων πιστωτών!

Η επίμαχη διάταξη

Μια ανάγνωση της νέας διάταξης, όπως διαμορφώνεται μετά τις προσθήκες που περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο, αρκεί για να γίνει αντιληπτό το θέμα της τεράστιας διεύρυνσης του ρόλου του Ταμείου (με έντονα και υπογραμμισμένα στοιχεία καταγράφουμε τις προσθήκες στην προηγούμενη διάταξη):

«Στο Ταμείο μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς αντάλλαγμα:

α) Κατά πλήρη κυριότητα, κινητές αξίες εταιρειών από αυτές που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 -2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995 (Α΄ 247).

β) Περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, εμπράγματα δικαιώματα, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης υποδομών, που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 -2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995 ή ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, σε ΝΠΔΔ ή σε δημόσιες επιχειρήσεις των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Δημόσιο ή σε ΝΠΔΔ.

γ) Κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, ακίνητα που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 -2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995».

Με αυτές τις προσθήκες, αλλά και με την προσθήκη της περιουσίας των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου σε αυτή που θα αξιοποιήσει το Ταμείο, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για να εκποιηθεί υπέρ των πιστωτών κάθε περιουσιακό στοιχείο, από ακίνητα-φιλέτα του ίδιου του Δημοσίου, του ΙΚΑ ή του ΟΣΕ μέχρι κοιτάσματα πετρελαίου ή χρυσού!

Ούτε έλεγχος, ούτε ευθύνη

Για να προχωρήσει, όμως, αυτό το μεγάλο ξεπούλημα ενός κράτους υπέρ των δανειστών του, έπρεπε να προβλεφθούν και ασφαλιστικές δικλίδες για τη διοίκηση του Ταμείου, ώστε να μη βρεθεί αργότερα εκτεθειμένη σε ποινικές και αστικές ευθύνες. Προς αυτήν την κατεύθυνση, το πολυνομοσχέδιο κάνει δύο μεγάλα βήματα:

= Περιορίζεται ο έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο και ορίζεται ότι το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων του ίδιου του Ταμείου «γνωμοδοτεί ως προς το αν τηρήθηκε η προβλεπόμενη από τον νόμο διαδικασία και αν οι σχετικές συμβάσεις είναι επωφελείς και συμφέρουσες για το Ταμείο και το Ελληνικό Δημόσιο, υποδεικνύοντας για τον σκοπό αυτό και τυχόν τροποποίηση των όρων τους».

= Έτσι, η διαδικασία θα γίνεται κατά το γνωστό «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει» και τα μέλη της διοίκησης του Ταμείου πολύ δύσκολα θα μπορούν να κατηγορηθούν ότι ζημίωσαν το Δημόσιο, αν, για παράδειγμα, ένα περιουσιακό στοιχείο θεωρηθεί ότι πουλήθηκε σε πολύ χαμηλή τιμή ή με δυσμενείς όρους. Η γνωμοδότηση του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων θα λειτουργεί σαν «ασπίδα» σε τέτοιες αιτιάσεις και κατηγορίες.

= Επιπλέον, τα μέλη της διοίκησης του Ταμείου απαλλάσσονται με άλλη διάταξη, ρητά και προκαταβολικά, από κάθε ευθύνη, αστική ή ποινική…