Το πιο ωραίο επάγγελμα…

Από το 1953 στο κουρμπέτι ο σεμνός, ασυμβίβαστος και έγκυρος δημοσιογράφος Σοφιανός Χρυσοστομίδης. Ξεκίνησε από τον «Πάροικο» στην Αίγυπτο, όπου γεννήθηκε, και αφού πέρασε από την Κύπρο, στη «Χαραυγή» του ΑΚΕΛ, μετακόμισε στην Αθήνα, όπου δούλεψε στη «Δημοκρατική Αλλαγή», την απογευματινή της Αριστεράς, που βγήκε το 1964 και έκλεισε με τη Χούντα, και μετά στέριωσε όλα τα χρόνια στην «Αυγή».

Εμπειρίες 60 χρόνων. Η γνώμη του για τη δημοσιογραφία μετράει όσο λίγων άλλων. Κανένας δεν μπορεί να την αγνοήσει. Είπε, λοιπόν, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Καθημερινή»:

«Η δημοσιογραφία είναι πολύ ωραίο επάγγελμα, απαλύνει τη ροή του χρόνου. Και κάτι ακόμα: αυτό που έλεγα και στους φοιτητές μου όταν στο πρώτο έτος, τότε, ήταν αγχωμένοι και μπερδεμένοι. Τους έλεγα λοιπόν ότι η δημοσιογραφία μπορεί να σε οδηγήσει σε πολλούς δρόμους».

Και στην ερώτηση αν σήμερα έχει αλλάξει ο τρόπος της δημοσιογραφίας, η θέση του είναι ότι ο καλός δημοσιογράφος μπορεί να περνάει τη συνείδησή του (τ’ ακούτε, συνάδελφοι, μη γίνεστε παπαγαλάκια, σταματήστε να φοράτε φανέλες…). Συγκεκριμένα, η απάντηση του αγέραστου Σοφιανού Χρυσοστομίδη ήταν:

«Πιστεύω ότι παραμένει ο ίδιος. Ο δημοσιογράφος έχει πάντα μια εξάρτηση από την προϊσταμένη αρχή, την εξουσία ή τον προϊστάμενό του, αλλά, παρά ταύτα, πιστεύω ότι, όποια πίεση κι αν νιώθει, ο καλός δημοσιογράφος διατυπώνει τη συνείδησή του μέσα από τα γραπτά του ή τα λεγόμενά του».

Συμφωνούμε απόλυτα με τον αγαπητό φίλο από τα παλιά ότι η δημοσιογραφία είναι πολύ ωραίο επάγγελμα. Θα προσθέταμε ότι είναι και το ομορφότερο, και δεν είναι επάγγελμα-ρουτίνα.

Ίσως δεν πρέπει να μιλάμε για επάγγελμα αλλά για λειτούργημα… Για εκείνους που υπηρετούν σωστά τη δημοσιογραφία, όπως την υπηρέτησε ο Σοφιανός Χρυσοστομίδης…

Μπορεί να μη συμφωνείς με κάποιες απόψεις του, αλλά ξέρεις ότι και πιστεύει αυτά που λέει και αγωνίζεται γι’ αυτά…