στις Σοφοκλέους τα παιχνίδια

δ Χ.Α.: Α­πό δια­κυ­μάν­σεις εί­χα­με αρ­κε­τές, α­πό τζί­ρο στα συ­νη­θι­σμέ­να, δη­λα­δή στα ε­πί­πε­δα των τε­λευ­ταί­ων ε­βδο­μά­δων, σε γε­νι­κές γραμ­μές ι­σχνός. Α­πό συ­γκι­νή­σεις, πά­λι, εί­χα­με ε­λά­χι­στες. Α­κό­μα και προς το τέ­λος της ε­βδο­μά­δας, ό­ταν ε­πι­χει­ρή­θη­κε αρ­κε­τές φο­ρές να κα­τα­γρα­φεί μια α­ντί­δρα­ση, άλ­λο­τε τρα­πε­ζο­κε­ντρι­κή κι άλ­λο­τε με χαρ­τιά ε­κτός τρα­πε­ζι­κού κλά­δου, το μό­νο που κα­τέ­στη σα­φές εί­ναι πως η ελ­λη­νι­κή χρη­μα­τι­στη­ρια­κή α­γο­ρά πα­ρα­μέ­νει ευ­με­τά­βλη­τη και ρη­χή, σε βαθ­μό που οι αυ­ξο­μειώ­σεις στα χαρ­τιά-ση­μα­τω­ρούς, που εί­ναι και αυ­τά που α­νε­βο­κα­τε­βά­ζουν τον Γε­νι­κό Δεί­κτη, γί­νο­νται με ε­λά­χι­στα κομ­μά­τια! Ο ι­σχνός τζί­ρος που λέ­γα­με…
δ Κι ε­δώ ται­ριά­ζουν οι πρώ­τες εν­στά­σεις: για­τί ό­ταν α­κό­μα και έ­πει­τα α­πό έ­ξι συ­νε­χό­με­νες πτω­τι­κές συ­νε­δριά­σεις ε­πι­χει­ρεί­ται μια κά­ποια α­ντί­δρα­ση κι αυ­τή ε­ξα­ντλεί­ται και στη συ­νέ­χεια ε­ξα­νε­μί­ζε­ται, ε­πει­δή ο βα­σι­κός τί­τλος – ση­μα­τω­ρός της α­γο­ράς (για ό­σους αρ­νού­νται α­κό­μα να το πι­στέ­ψουν, δεν μι­λά­με για κά­ποια τρά­πε­ζα, αλ­λά για την 3Ε) υ­πο­χω­ρεί, εύ­κο­λα κα­τα­νο­ού­με για ποιον λό­γο το ΧΑ α­δυ­να­τεί να ορ­θο­πο­δή­σει. Ό­πως το κα­τα­λα­βαί­νου­με και α­πό την πιο ε­πι­τυ­χη­μέ­νη προ­σπά­θεια, αυ­τή της Πέ­μπτης, ό­ταν ε­πι­χει­ρή­θη­κε α­ντί­δρα­ση του Δεί­κτη μέ­σω των τρα­πε­ζι­κών χαρ­τιών.
δ Με δυο λό­για, οι τρά­πε­ζες εί­ναι αυ­τές που -ό­πως ορ­θό­τα­τα έ­γρα­ψε στο σχό­λιό του κα­λός συ­νά­δελ­φος που πα­ρα­κο­λου­θεί χρό­νια το ΧΑ- αλ­λοιώ­νουν την πραγ­μα­τι­κή ει­κό­να της α­γο­ράς. Η ο­ποί­α δεν εί­ναι άλ­λη α­πό τις φθη­νές α­πο­τι­μή­σεις και την ελ­κυ­στι­κό­τη­τα των τι­μών, αλ­λά παρ’ ό­λα αυ­τά οι τρά­πε­ζες και δύ­ο-τρί­α χαρ­τιά του 20ά­ρη πο­δη­γε­τούν και τον Δεί­κτη και την α­γο­ρά.
δ Κά­πως έ­τσι στο ξε­κί­νη­μα της ε­βδο­μά­δας εί­δα­με και νέ­α χα­μη­λά 19 ε­τών για το ΧΑ, κά­πως έ­τσι βλέ­που­με α­κό­μα και τους πα­λαιό­τε­ρους ε­παγ­γελ­μα­τί­ες της α­γο­ράς να α­να­ζη­τούν τρό­πους για να κρα­τή­σουν ε­νερ­γές τις ε­ται­ρεί­ες τους και να… α­φή­νο­νται σχε­δόν μοι­ρα­λα­τρι­κά σε σε­νά­ρια για α­νά­καμ­ψη μό­λις δο­θεί το ε­πό­με­νο πα­κέ­το, μό­λις «κλεί­σει» η α­να­διάρ­θρω­ση του χρέ­ους, α­κό­μα και σε σε­νά­ρια για α­ντί­δρα­ση των τρα­πε­ζών, μό­λις δο­θεί στη δη­μο­σιό­τη­τα το πε­ρι­βό­η­το πό­ρι­σμα της Blackrock και α­πο­δει­χθεί (;) ό­τι τα πράγ­μα­τα στον τρα­πε­ζι­κό κλά­δο δεν εί­ναι τό­σο ά­σχη­μα ό­σο πι­στεύ­ου­με. Ί­δω­μεν…
ΥΓ.: Ού­τε μια α­χτί­δα ελ­πί­δας δεν μπο­ρούν τε­λι­κά να δώ­σουν στην πο­λύ­πα­θη α­γο­ρά οι κρα­τού­ντες. Τό­σος ντό­ρος και φα­σα­ρί­α έ­γι­νε με τη δια­κή­ρυ­ξη της κυ­βέρ­νη­σης πε­ρί α­πλο­ποί­η­σης της φο­ρο­λο­γι­κής νο­μο­θε­σί­ας, τό­σες ελ­πί­δες δό­θη­καν σε ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες για μεί­ω­ση των δυ­σβά­στα­κτων «χα­ρα­τσιών» και του α­πί­στευ­του φό­ρου που ε­πι­βα­ρύ­νει την ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα και τε­λι­κά το νέ­ο νο­μο­σχέ­διο θα έ­λε­γε κα­νείς πως έ­χει βά­λει στό­χο να… εκ­δι­κη­θεί τους ε­παγ­γελ­μα­τί­ες! Για­τί ου­σια­στι­κά λει­τουρ­γεί ως τα­φό­πλα­κα των ό­ποιων ελ­πί­δων για ε­πεν­δύ­σεις ή για ε­πι­στρο­φή κε­φα­λαί­ων στη χώ­ρα μας, αν ό­χι ως μεί­ζον… κί­νη­τρο για να… βγά­λει κα­νείς τα λε­φτά του α­πό την Ελ­λά­δα και μα­ζί και την ε­ται­ρεί­α του! Συ­γκε­κρι­μέ­να, ο νέ­ος νό­μος θέ­τει τον συ­ντε­λε­στή πα­ρα­κρά­τη­σης στο 25% (α­πό 10% που ί­σχυε το 2010, ο­πό­τε και κα­ταρ­γή­θη­κε!). Ή­μαρ­τον…
ΥΓ.2: Η συμ­με­το­χή των ξέ­νων ε­πεν­δυ­τών στην κε­φα­λαιο­ποί­η­ση του Ελ­λη­νι­κού Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου στο τέ­λος Δε­κεμ­βρί­ου αυ­ξή­θη­κε σε σχέ­ση με τον προ­η­γού­με­νο μή­να και έ­φτα­σε το 50,9%, σύμ­φω­να με στοι­χεί­α της Ε­ΧΑ­Ε. Ο­μοί­ως, τον Δε­κέμ­βριο η συ­νο­λι­κή α­ξί­α συ­ναλ­λα­γών δεν ξε­πέ­ρα­σε τα 600 ε­κατ. ευ­ρώ (ή­ταν δη­λα­δή μειω­μέ­νη κα­τά 45,7% σε σχέ­ση με τον προ­η­γού­με­νο μή­να) και η συ­νο­λι­κή κε­φα­λαιο­ποί­η­ση του ΧΑ έ­κλει­σε στα 26,64 δισ. ευ­ρώ, μειω­μέ­νη κα­τά 0,7% σε σχέ­ση με τον Νο­έμ­βριο.