Η ΛΑΘΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Βέβαια, δεν κατονόμασε αυτούς τους κάποιους, για να δούμε κατά πόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει συλλάβει την πραγματικότητα. Δύο είναι οι παράγοντες που πολεμούν τη σημερινή κυβέρνηση. Ο πρώτος είναι η λάθος πολιτική την οποία εγκαινίασε το δίδυμο Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου, συνέχισε ο κ. Βενιζέλος και τώρα με ιδιαίτερο φανατισμό υλοποιεί και το δίδυμο Παπαδήμου – Βενιζέλου. Αυτή η λάθος πολιτική που συνεχίζεται είναι που έχει εξοργίσει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που πλήττεται από αυτή και έπαυσε να υπάρχει ο ενθουσιασμός των πρώτων ημερών της ορκωμοσίας του κ. Παπαδήμου ως πρωθυπουργού.

Aυτή τη λάθος πολιτική την έχουν καταδικάσει κορυφαίοι οικονομολόγοι, αλλά και η «τρόικα» ακόμη με σχετική δήλωση της κ. Λαγκάρντ. Ο δεύτερος παράγων που καταδικάζει σε ανυποληψία τη σημερινή κυβέρνηση είναι η σύνθεσή της. Τουλάχιστον στον οικονομικό τομέα, που της δίνει έντονο χρώμα ΠΑΣΟΚ. Και αυτό είναι που εξόργισε επίσης τον κόσμο. Αποτυχημένοι πολιτικοί ανέλαβαν να εφαρμόσουν μια λάθος πολιτική. Άρα η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία είναι που έκρινε ότι η αλλαγή της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι ψευδεπίγραφη. Αυτά καθόσον αφορά τον σχολιασμό των δηλώσεων του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Οι γιορτές και τα πανηγύρια τελείωσαν πλέον. Τα μηνύματα της Πρωτοχρονιάς των πολιτικών και θεσμικών αξιωματούχων πέρασαν στην Ιστορία. Και τώρα ο ελληνικός λαός έρχεται αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα του 2012. Όλα τα κορυφαία στελέχη των διεθνών οικονομικών οργανισμών προβλέπουν το πόσο δύσκολη θα είναι η φετινή χρονιά. Όλα συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι ειδικά η Ευρωζώνη έχει καταστεί ήδη ο «αδύναμος κρίκος» του διεθνούς οικονομικού συστήματος και δεν αποκλείεται να αρχίσει από το 2012 μια μακρά περίοδος ύφεσης στο σύνολο της Ευρωζώνης, που τελικά θα οδηγήσει στη διάλυσή της και στην εξαφάνιση του ευρώ. Το οικονομικό επιτελείο του ΔΝΤ προβλέπει ότι δεν είναι απίθανο η οικονομική κρίση να επανέλθει περισσότερο ενισχυμένη το 2012 και να συμπεριλάβει ακόμη και τις ισχυρές οικονομίες της Ασίας (Κίνα – Ρωσία – Ινδία). Οπότε θα έχουμε μια, παγκόσμια πλέον οικονομική κρίση με τρομερές συνέπειες για όλον τον πλανήτη. Το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο, που απηχεί τις γνώμες και τις προβλέψεις κυρίως των μεγάλων τραπεζικών ιδρυμάτων, προβλέπει έναρξη της ύφεσης κατά τη φετινή χρονιά στην Ευρωζώνη. Και φυσικά αυτή η ύφεση θα πλήξει ισχυρότερα τις αδύναμες οικονομίες του Νότου. Ιδιαίτερη σπουδαιότητα έχει η άποψη του οικονομικού επιτελείου της αμαρτωλής Goldman Sachs. Σύμφωνα με τους οικονομολόγους της εταιρείας αυτής, τη φετινή χρονιά η Ευρωζώνη θα παρουσιάσει ύφεση της τάξης του 2%, με αυξητικό ρυθμό για τα επόμενα έτη. Τις ίδιες σχεδόν προβλέψεις έχουμε και από διακεκριμένους οικονομολόγους, όπως για παράδειγμα ο πάντα προφητικός Ρουμπινί, ο Τζ. Στίγκλιτζ, σύμβουλος του τέως πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και πολλοί άλλοι. Αυτά όσον αφορά την οικονομική κατάσταση της Ευρωζώνης, όπως την περιέγραψε ο μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο πρόεδρος της ΕΚΤ, κ. Τρισέ, ο οποίος προ ημερών δήλωσε ότι το 2012 θα είναι το πλέον κρίσιμο έτος για το μέλλον της Ευρωζώνης, η οποία θα αναγκαστεί τελικά ή να λάβει μέτρα αποφασιστικά για τη διατήρησή της ή να οδηγηθεί σε μια συρρίκνωση, με την παραμονή εντός της μόνο των ισχυρών οικονομιών της. Και αυτά όσον αφορά την τύχη της οικονομικής και νομισματικής ένωσης. Εκείνα όμως που ενδιαφέρουν την Ελλάδα αυτήν τη στιγμή είναι τρία θέματα ζωτικής σημασίας για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Η χώρα μας αντιμετώπισε τη διετία 2010 – 2011 τεράστια προβλήματα που μας είναι ήδη γνωστά. Το 2012 υπάρχουν τρία προβλήματα βασικά για τον ελληνικό λαό και η κυβέρνηση που θα προκύψει από τυχόν εκλογές, που ενδεχόμενα να διεξαχθούν τη φετινή χρονιά, θα κληθεί να τα αντιμετωπίσει. Τα προβλήματα αυτά είναι: α) η ύφεση και η ανεργία, β) η φορολογική καταιγίδα που μας περιμένει και γ) θα τεθεί επί τάπητος πλέον το μεγάλο ερώτημα και δίλημμα: ευρώ ή δραχμή; Ήδη αυτό το ερώτημα το έθεσε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Προβόπουλος με σχετικό άρθρο του στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής.

α) Ύφεση και ανεργία: Είναι δύο φαινόμενα συνδεδεμένα, που το ένα τροφοδοτεί και γιγαντώνει το άλλο. Η ύφεση αυξάνει κατακόρυφα την ανεργία και η ανεργία βαθαίνει την ύφεση. Οι προβλέψεις είναι ότι στη χώρα μας το 2012 θα έχουμε υψηλή ύφεση. Εάν το 2011 κλείσει τελικά με ύφεση στο 5% και άνω, τότε δεν αποκλείεται κατά τη φετινή χρονιά να προσεγγίσει το 10%. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και η διάδοχός της φρόντισαν με τα μέτρα που έλαβαν να τροφοδοτήσουν μια βαριά ύφεση. Ο σημαντικός περιορισμός της ενεργού ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών, που είναι το αποτέλεσμα του συνεχούς κουρέματος των εισοδημάτων, έχει δημιουργήσει όλες τις προϋποθέσεις για συρρίκνωση της παραγωγής ελληνικών προϊόντων και την εγκατάσταση πολλών ελληνικών επιχειρήσεων σε χώρες του εξωτερικού που παρουσιάζουν ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς, μειωμένη γραφειοκρατία και οικονομική και πολιτική σταθερότητα. Όλα αυτά τροφοδοτούν σε σημαντικό βαθμό και την ανεργία, την οποία ενδυναμώνει και η επιλογή του κράτους να μειώσει σημαντικά τους υπαλλήλους του Δημοσίου, μονίμους και επί συμβάσει. Όταν μια χώρα αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα ανεργίας, το κράτος παρεμβαίνει με αύξηση των προσλήψεων. Αυτό διδάσκει η διεθνής εμπειρία. Γιατί όταν υπάρχει υψηλή ανεργία, υπάρχει και δυσκολία απορρόφησης των απολυόμενων από τον ιδιωτικό τομέα. Έτσι συνεχώς η ανεργία στη χώρα μας μεγαλώνει και ήδη ο συνολικός αριθμός των ανέργων προσεγγίζει τους 1.000.000 πολίτες. Το 2012, με τα «λουκέτα» και τη μετανάστευση των επιχειρήσεων στο εξωτερικό, όλες οι προβλέψεις συμφωνούν ότι η ανεργία θα υπερβεί το 20% του εργατικού δυναμικού. Και αυτό με τη σειρά του θα βαθύνει περισσότερο την ύφεση.

β) Φορολογική καταιγίδα: Η φετινή χρονιά φέρνει στην ελληνική κοινωνία υπερφορολόγηση, η οποία θα υποβιβάσει ακόμη περισσότερο το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού. Και κυρίως των πολιτών χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Ακόμη και παράγοντες της «τρόικας» έχουν συστήσει στην κυβέρνηση να αποφύγει πλέον την περαιτέρω μείωση των εισοδημάτων, γιατί αυτό θα προκαλέσει έντονες αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις. Η κυβέρνηση όμως κωφεύει και αγνοεί τις παραπάνω συστάσεις, γιατί βρίσκεται στην ευδαιμονία του σκότους.

Η εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας του λαού πολύ σύντομα θα προκαλέσει την αγανάκτηση και την οργή. Και αυτή η κυβέρνηση δεν θα έχει κανέναν ελαφρυντικό λόγο για να ζητήσει «άφεση αμαρτιών» από τον λαό. Αντί να περικόψει πολυτελείς και μη λειτουργικές δαπάνες, αντί να χτυπήσει το σπάταλο κράτος και να το περιορίσει, προτίμησε την εξόντωση και την εξαθλίωση του ελληνικού λαού. Είναι μια κυβέρνηση κοινωνικής αναλγησίας. Καθώς ισοπέδωσε τα πάντα. Δεν πληρώνει το κράτος καμία υποχρέωσή του, σε όλους χρωστάει και συμπεριφέρεται σαν πτωχευμένος έμπορος. Και πληρώνει μόνο τους δανειστές μας. Και δίνει έτσι το παράδειγμα σε όλους να μην είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Τώρα το υπουργείο Οικονομικών με αυτήν τη συμπεριφορά του έχει αναγκάσει τους φορολογούμενους να βρίσκονται σε απελπισία, ενώ οι γνωστοί φοροφυγάδες και μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου βρίσκονται στο απυρόβλητο, και μάλιστα καλύπτονται από το ίδιο το κράτος. Κάποιοι μετέτρεψαν την Ελλάδα σε κερδοφόρο μαγαζί. Και η κυβέρνηση ζητάει να βάλει όλος ο λαός πλάτη για να συνεχιστούν οι αρπαχτές και τα κερδοσκοπικά παιχνίδια ορισμένων.

γ) Ευρώ ή δραχμή; Το ερώτημα αυτό μέχρι πρότινος δεν είχε ποτέ απασχολήσει την ελληνική κοινή γνώμη. Και εθεωρείτο ταμπού, καθώς οι ηγεσίες των αστικών κομμάτων είχαν αναγάγει σε δόγμα τους το ευρώ. Τώρα που άρχισαν δειλά δειλά ορισμένοι να θέτουν επί τάπητος το ερώτημα, τελικά θα οδηγηθούμε (και πρέπει να γίνει αυτό) σε μια ευρύτερη δημόσια συζήτηση γύρω από την απάντηση που πρέπει να δοθεί στο καυτό αυτό ερώτημα. Το θέμα συναρτάται και με την ευημερία του λαού και με την ανόρθωση της οικονομίας. Είναι σοβαρότατο θέμα που πρέπει να ερευνηθεί με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα και μακριά από εκατέρωθεν τρομοκρατικά συνθήματα. Και οι διάφοροι αξιωματούχοι και τραπεζίτες ας σταματήσουν να επηρεάζουν τον ελληνικό λαό προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, ορισμένοι να υποστηρίζοντας την παραμονή στο ευρώ και άλλοι να συνιστώντας την επάνοδο στη δραχμή.

Το συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι η λάθος οικονομική πολιτική συνεχίζεται. Και οι συνέπειες είναι εξοντωτικές και για τον ελληνικό λαό και για την κρατική οντότητα της χώρας μας. Η ανάγκη που προκύπτει είναι ότι η Ελλάδα χρειάζεται αυτήν τη στιγμή έναν ηγέτη που να διαθέτει σύνεση και σωφροσύνη, αλλά και παλικαριά απέναντι στις πιέσεις ή τις υποδείξεις των τάχα φίλων μας, που κατοικοεδρεύουν είτε στις Βρυξέλλες είτε στην Ουάσινγκτον είτε οπουδήποτε αλλού. Έναν ηγέτη που θα καθορίσει με καθαρά ελληνικά κριτήρια την πορεία της χώρας μας.