επί του πιεστηρίου
Που δεν έρχεται όμως μόνο του… Εμείς να φροντίσουμε γιʼ αυτό… Και το καλό νέο είναι αυτά τα δύσκολα χρόνια να βοηθήσει ο καθένας μας εκείνους που έχουν ανάγκη. Με κάθε τρόπο… Να δείξουμε ότι δεν πάψαμε να είμαστε άνθρωποι… Πολλές ευχαριστίες σʼ όλους εκείνους που μας έστειλαν ευχές για την πρώτη χιλιάδα που κλείσαμε.
Αφήσαμε να περάσουν κάποιες μέρες. Συμπληρώθηκαν δύο εβδομάδες από τότε που ο τούρκος πρώην πρωθυπουργός Μεσούτ Γιλμάζ δήλωσε ότι τούρκοι παρακρατικοί έβαζαν φωτιές στα νησιά μας. Και μέχρι τώρα δεν είδαμε καμία αντίδραση, καμία διαμαρτυρία από τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο προς την Άγκυρα. Λέξη δεν είπε γιʼ αυτό το έγκλημα κατά της χώρας μας… Αλλά, θα μας πείτε, τι ζητάμε από τον κ. Παπαδήμο; Ο άνθρωπος μόνο τραπεζικά ξέρει. Με τέτοια… πεζά πράγματα δεν ασχολείται…
Κανένας δεν μπορεί να κατάσχει τα όνειρά μας… Το… έκλεψα από τη χριστουγεννιάτικη κάρτα του δικηγορικού γραφείου του αξέχαστου καλού φίλου Σήφη Αναστασάκου. Μην το ξεχνάτε, λοιπόν. Μπορούμε να ονειρευόμαστε μια άλλη μέρα απʼ αυτήν που προσπαθούν να μας επιβάλουν, να μας πάνε 30 χρόνια πίσω. Όσα σχοινιά κι αν μας βάλουν, δεν θα κρατήσουν… Από μας όλα εξαρτώνται… Να φτιάξουμε μια χώρα για όλους, χωρίς αποκλεισμούς, μια χώρα, αυτήν που ποθούμε κι αγαπάμε…
Οι δημιουργικές δυνάμεις αυτού του τόπου πρέπει να δώσουν τη μάχη μιας καλύτερης, λιγότερο διεφθαρμένης, περισσότερο ανταγωνιστικής και κυρίαρχης Ελλάδας», έγραφε την περασμένη Κυριακή στο κύριο άρθρο της η «Καθημερινή». Όνομα δεν έχουν αυτές οι… δημιουργικές δυνάμεις; Μπορούν να μας πουν αν και πότε εμφανίστηκαν αυτές οι «δημιουργικές δυνάμεις» να πάρουν θέση, να βάλουν πλάτη για τα προβλήματα του τόπου και του λαού; Γιατί εμείς πουθενά δεν τις… εντοπίσαμε… Ή, για να είμαστε δίκαιοι, μόνο στη μάσα ήταν παρούσες. Από την εποχή εκείνου του Σχεδίου Μάρσαλ, που το έφαγαν 200 οικογένειες. Και από τότε γίνανε οι κορυφαίοι βιομήχανοι και επιχειρηματίες της χώρας.