Γιατί ο ανώτατος άρχων της χώρας μας υποβαθμίζει τον αγιασμό των υδάτων στον Πειραιά;
Είναι σοβαρός άνθρωπος, και τα λίγα αρνητικά που μπορείς να του προσάψεις από τον προηγούμενο δημόσιο βίο του ως πολιτικού ανδρός έχουν πλέον παραγραφεί, για να μην πω ότι έχουν ξεχαστεί!
Κάτι που θέλουμε να του αναγνωρίσουμε είναι το γεγονός ότι δεν υποκρίθηκε ποτέ τον θρησκευόμενο, ή έστω τον άνθρωπο που εκμεταλλεύεται το θρησκευτικό φρόνημα των πολιτών για ψηφοθηρικούς λόγους, όπως έκαναν και κάνουν πολλοί άλλοι από τον δημόσιο βίο μας!
Μάλιστα, τα χρόνια που συνυπήρξαν ο κ. Παπούλιας, στον προεδρικό θώκο, με τον Χριστόδουλο, στην αντίστοιχη θέση του Αρχιεπισκόπου, οι δύο άντρες συνδέθηκαν με ισχυρή φιλία και αλληλοεκτίμηση, ώστε να επικοινωνούν και εκτός επισήμου πρωτοκόλλου και να ανταλλάσσουν ανέκδοτα!
Ποιος έχει ξεχάσει, αλήθεια, τα δάκρυα του Προέδρου τη μέρα που είδε για τελευταία φορά και αποχαιρέτησε τον Χριστόδουλο στο Ψυχικό;
Υπάρχουν και πολλά άλλα στοιχεία που θα μπορούσαμε να καταγράψουμε για να δείξουμε ότι τον Πρόεδρο τον έχουμε ψηλά… Τελευταία, όμως, διάφορα γεγονότα μάς κάνουν να «χάνουμε» την εμπιστοσύνη που έχουμε όχι μόνο στο πρόσωπο, αλλά και στον θεσμό…
Θα εστιάσουμε την προσοχή και το ενδιαφέρον μας σε ένα… Φέτος, για δεύτερη φορά, ειδοποίησε ότι δεν θα παραστεί στην τελετή αγιασμού των υδάτων στον Πειραιά! Και το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού!
Γιατί, αλήθεια, επιδιώκεται αυτή η υποβάθμιση μιας ιερής τελετής, την οποία σεβάστηκαν στο διάβα των ετών βασιλείς και Πρόεδροι, ακόμη και δικτάτορες, ανεξαρτήτως του βαθμού προσήλωσής τους στην παράδοσή μας και πολύ περισσότερο στις επιταγές της ορθόδοξης πίστης μας;
Πέρσι ο Πρόεδρος επέλεξε να πάει στον ακριτικό Έβρο… και πολύ καλά έκανε! Έχουν ανάγκη και οι ακρίτες μας από την παρουσία του Προέδρου, και μάλιστα συχνότερα… Το να επιλέγει όμως ο Πρόεδρος να σταματά μια παράδοση τόσων ετών για να πάει στους ακρίτες μας, άνευ συγκεκριμένου λόγου, ενώ μπορούσε να πάει οποιαδήποτε άλλη στιγμή, και να το επιχειρεί φέτος για δεύτερη φορά, κάτι άλλο σημαίνει και κάτι συμβαίνει, σε άλλα επίπεδα!
Τι είναι εκείνο, λοιπόν, που οδήγησε τον κ. Παπούλια σε μια τέτοια απόφαση; Γιατί θέλει να υποβαθμιστεί ο αγιασμός των υδάτων στον Πειραιά, ώστε να χάσει η συγκεκριμένη τελετή την αίγλη που μέχρι σήμερα είχε; Πώς θα αισθανθούν οι απόδημοι Έλληνες, που περιμένουν κάθε χρόνο να δουν την τελετή αυτή, με το γεγονός ότι θα απουσιάζει, για δεύτερη φορά, ο πρώτος πολίτης της χώρας από αυτήν;
Τα «κουτσομπολιά» λένε ότι ο Πρόεδρος άκουσε τις εισηγήσεις συνεργατών του, οι οποίοι του εισηγήθηκαν πέρσι να μην πάει στην τελετή στον Πειραιά, για να μη «νομιμοποιήσει», με την παρουσία του τον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος με δηλώσεις του επιτέθηκε στον διεθνή σιωνισμό! Πολύ ολίγο και αφελές επιχείρημα για να είναι αληθινό και ικανό να επηρεάσει τον Πρόεδρο σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, που… «μπορεί να μην είναι έγκλημα, είναι, όμως, σοβαρό λάθος», κατά τον Ταλεϊράνδο!
Βέβαια, για τα όσα κατά καιρούς λέει ένας Μητροπολίτης –και όχι μόνον ο Μητροπολίτης Πειραιώς– ευθύνεται ο ίδιος και δεν είναι υπόλογος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας γι’ αυτά!
Όσο για το επιχείρημα που προαναφέραμε και το οποίο κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα, στον Πειραιά και όχι μόνον, μας θυμίζει τον εφοπλιστή εκείνο που ανέλαβε την επισκευή του ιερού ναού του Αγίου Νικολάου στον Πειραιά –ο οποίος αποτελεί μοναδικό αρχιτεκτονικό κόσμημα, όχι μόνο για την Ελλάδα– και έπειτα από ολίγο διάστημα –κι ενώ οι εργασίες είχαν ξεκινήσει και ο ναός ήταν με σκαλωσιές, μέσα και έξω– ανακάλεσε, δυστυχώς, την πρόθεσή του να επισκευάσει τον ναό με δικά του έξοδα, γιατί δήθεν ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ μίλησε ευθαρσώς και έτσι όπως δεν τολμάει κανείς για τις οικουμενιστικές διαθέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου…
Είναι να γελάει κανείς με αυτή την επιχειρηματολογία! Δηλαδή, ο κύριος εφοπλιστής, όταν αποφάσιζε να κάνει αυτήν τη δωρεά για την επισκευή του ναού, που την έχει ανάγκη για να μην πέσει κάτω, δεν την έκανε για τον προστάτη των ναυτικών μας, μεγάλο αγαπημένο όλων των Ελλήνων, Άγιο Νικόλαο; Το έκανε, μήπως, για τον Μητροπολίτη του επινείου και τις όποιες απόψεις εκφράζει κατά καιρούς και ο οποίος, αν μη τι άλλο, δείχνει να ομιλεί ευθαρσώς και μετά παρρησίας, να μη λογαριάζει το όποιο κόστος προκαλούν τα λεγόμενά του και, εντέλει, να μη σηκώνει μύγα στο σπαθί του; Πόσοι, αλήθεια, Μητροπολίτες μας έχουν το θάρρος της γνώμης τους;
Κοντολογίς, και επανερχόμενοι στο θέμα που μας έχει πικράνει, φρονούμε ότι ο Πρόεδρος κ. Παπούλιας δεν θα έπρεπε να προσβάλει για δεύτερη φορά τον λαό του Πειραιά μας.