Σχέδιο… «κουρέματος» για χιλιάδες ασφαλισμένους ιδιωτικών εταιρειών!
Πρόκειται για μια από τις πλέον σκανδαλώδεις «παράπλευρες απώλειες» της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου, καθώς οι ασφαλιστικές εταιρείες επιχειρούν να μεταφέρουν στους ανύποπτους πελάτες τους τις συνέπειες της αδυναμίας ή απροθυμίας των μετόχων τους να προχωρήσουν στις αναγκαίες αυξήσεις κεφαλαίου για την αντιμετώπιση των συνεπειών του «κουρέματος» του δημόσιου χρέους.
Τα συμβόλαια ασφάλισης ζωής με εγγυημένο επιτόκιο αποτελούν το δημοφιλέστερο προϊόν ιδιωτικής ασφάλισης και προωθήθηκαν με ζήλο από τις ίδιες τις εταιρείες εδώ και πολλά χρόνια, για να προσελκύσουν συντηρητικούς αποταμιευτές. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μάλιστα, το εγγυημένο καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος του συμβολαίου επιτόκιο υπήρξε, ακόμη και σε καλές εποχές για την οικονομία, το τελευταίο «καταφύγιο» των ασφαλισμένων, αφού ουδέποτε κατάφεραν πολλές εταιρείες με τις τοποθετήσεις τους σε διάφορες κατηγορίες επενδύσεων να προσφέρουν αποδόσεις υψηλότερες από τις ελάχιστες εγγυημένες από τον νόμο (5% στα παλαιά συμβόλαια, 3,5% στα νέα). Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρόταση που έχουν υποβάλει οι ασφαλιστικές εταιρείες προς την Τράπεζα της Ελλάδος, ζητώντας την παρέμβασή της ώστε να υπάρξει η αναγκαία σχετική νομοθετική ρύθμιση, είναι να δοθεί η δυνατότητα μείωσης του εγγυημένου επιτοκίου ακόμη και στα ισχύοντα συμβόλαια! Ουσιαστικά, δηλαδή, ζητούν να καλύψουν τις κεφαλαιακές τους απώλειες με δυσβάστακτο κόστος για χιλιάδες ασφαλισμένους, που θα δουν τις συντάξεις και τα εφάπαξ τους να «ψαλιδίζονται» σημαντικά.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι μεγάλες πολυεθνικών συμφερόντων εταιρείες, που μπορούν να καλύψουν τις ζημίες τους με κεφάλαια από μητρικές ασφαλιστικές και τράπεζες, θέλουν η ρύθμιση να έχει προαιρετικό χαρακτήρα και κάθε εταιρεία να επιλέξει αν θα «κουρέψει» τους ασφαλισμένους της. Μικρότερες εταιρείες, όμως, που βλέπουν τον κίνδυνο να χάσουν πελάτες υπέρ των μεγάλων, επιμένουν στην ανάγκη για υποχρεωτικό «κούρεμα» όλων των ασφαλισμένων, με ομοιόμορφη μείωση του εγγυημένου επιτοκίου σε όλα τα υφιστάμενα συμβόλαια.
Στην επιχειρηματολογία τους υπέρ αυτής της ρύθμισης, οι εταιρείες επικαλούνται ότι το ίδιο το ρυθμιστικό πλαίσιο, που κατέτασσε τα κρατικά ομόλογα στις επενδύσεις χαμηλού κινδύνου, τις υποχρέωσε να κρατούν μεγάλες τοποθετήσεις σε ομόλογα του Δημοσίου. Ισχυρίζονται δε ότι η χρεοκοπία του κράτους ήταν ένα απολύτως απρόβλεπτο γεγονός, που δεν μπορούσαν να έχουν υπολογίσει, όταν εγγυώνταν ελάχιστες αποδόσεις στους ασφαλισμένους. Στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς αναγνωρίζουν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ότι πρόκειται για μια ρύθμιση που, αν τελικώς προωθηθεί, θα αποδειχτεί εξόχως επικίνδυνη για την εμπιστοσύνη στον κλάδο. Ιδιαίτερα μετά την επώδυνη εμπειρία χιλιάδων ασφαλισμένων με την κατάρρευση της Ασπίς Πρόνοια, που διέλυσε τον μύθο, σύμφωνα με τον οποίο οι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες είναι απολύτως ασφαλείς. «Αν χαθεί η εμπιστοσύνη ακόμη και στα συμβόλαια εγγυημένης απόδοσης, ο κλάδος θα κάνει πολλά χρόνια να συνέλθει», λένε χαρακτηριστικά.