Μια πρόταση που μπορεί να κάνει τη διαφορά στην οικονομία

Μπορεί οι μαύρες σκέψεις για το αύριο της ελληνικής οικονομίας, να μην πανικοβάλουν -όπως θα έπρεπε- ορισμένους πολιτικούς που επιφυλάσσουν για τον εαυτό τους τον ρόλο του αυτόκλητου υπερασπιστή της απόλυτης αλήθειας και της αυθεντίας για τη χάραξη του λεγόμενου οδικού χάρτη εξόδου απ’ την κρίση. Όμως οι απίστευτες οβιδιακές μεταμορφώσεις τους, σε σχέση με το βεβαρημένο παρελθόν τους, ούτε συγκινεί ούτε παραπλανά κανένα.
Αντί για γνήσια αυτοκριτική και συνειδητοποίηση των κρίσιμων στιγμών που περνάει ο τόπος, αντί να προσπαθήσουν να αντιστρέψουν την απαισιοδοξία που έχει καταλάβει ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού, επιδίδονται σε γελοία και εμετικά παιχνίδια διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ (κάποιοι) και αυτοαναγόρευσης σε κήνσορες της δημόσιας ζωής (κάποιοι άλλοι). Αντί να στραγγίξουν τη σκέψη τους και να εξαντλήσουν την ενέργειά τους για την ανάδειξη και εφαρμογή κάποιων εναλλακτικών λύσεων που δίνουν ουσία και προοπτική στο μεγάλο ζητούμενο της αναμόρφωσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, εξακολουθούν να βαυκαλίζονται ότι έχουν τις λύσεις, αρκεί να τους δοθεί η εξουσία.
Παρ’ όλα αυτά, μια προσεκτική ματιά στις ευκαιρίες που έχουμε και μπορούμε να προωθήσουμε ως ενεργοί πολίτες και δυναμικές συλλογικότητες, οδηγεί στο συμπέρασμα πως μπορεί να εξασφαλίσουμε την επιδιωκόμενη τονωτική ένεση ηθικού.
Να μιλήσουμε λοιπόν για προτάσεις που ενεργοποιούν μηχανισμούς απόδοσης των παραγωγικών και επενδυτικών δραστηριοτήτων, οι οποίοι παραμένουν έως σήμερα αδρανείς.
1. Η ενεργοποίηση και ενίσχυση της κυκλικής ανατροφοδοτούμενης οικονομικής σχέσης στο τρίγωνο Βρυξέλλες – Ελλάδα – Βαλκάνια, είναι μια απ’ αυτές.
Και διευκρινίζω: την εξαετία 1997- 2003 σημειώθηκε μια πρωτόγνωρη στροφή της ελληνικής επιχειρηματικότητας, στην κατάληψη μεγάλου μεριδίου τής υπό διαμόρφωση οικονομικής και παραγωγικής αγοράς των γειτονικών βαλκανικών χωρών. Είχε τότε χαρακτηριστεί, κάπως αδόκιμα, ως η ελληνική διείσδυση στα Βαλκάνια. Εκείνο, όπως τα περισσότερα άλλωστε εγχειρήματα, έγινε άναρχα, απρογραμμάτιστα και χωρίς συγκεκριμένη στόχευση. Είναι ωστόσο γεγονός ότι ήταν οικονομικές παρεμβάσεις, τέτοιας εντάσεως και ποιότητας, που αν κεφαλαιοποιούνταν θα έδιναν μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα στην ελληνική οικονομία.
Έστω όμως και τώρα υπάρχουν περιθώρια, αρκεί να υπάρξει συντονισμένη και στοχευμένη δράση.
Οι πάνω από 5.000 ελληνικές επιχειρήσεις σε Βουλγαρία – Ρουμανία – Σερβία – Σκόπια – Αλβανία – Βοσνία έχουν αναδιατάξει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της παραγωγικής δραστηριότητας των χωρών αυτών, έχουν συμβάλει στην αύξηση του εθνικού προϊόντος τους και έχουν απορροφήσει δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Τώρα που η ελληνική οικονομία περνάει τον δικό της Γολγοθά, ήρθε η ώρα της αξιοποίησης αυτής της προστιθέμενης αξίας, μέσω της αλληλοτροφοδοτούμενης επιχειρηματικότητας. Με συγκεκριμένες ενέργειες, οργανωμένο σχέδιο και όχημα τα σχετικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ελληνική οικονομία μπορεί να βρει μια σημαντική ανάσα μέσα από την υλοποίηση της πρότασης αυτής.
Εκείνο που πρέπει να γίνει αμέσως είναι η συλλογή όλων των απαραίτητων στοιχείων και η επαφή με τους υπευθύνους των επιχειρήσεων αυτών. Ακολούθως η εκπόνηση συγκεκριμένων μελετών που θα ενεργοποιήσουν τα σχετικά ευρωπαϊκά προγράμματα στην κατεύθυνση:
2. Εκσυγχρονισμού του παραγωγικού τομέα των ελληνικών επιχειρήσεων που βρίσκεται στις βαλκανικές χώρες, αλλά παράλληλα ανάπτυξη των τομέων της έρευνας της τεχνολογίας, της τεχνογνωσίας, των λογισμικών και μηχανογραφικών συστημάτων, οι οποίοι θα διαμορφώνονται και θα αναπτύσσονται στην Ελλάδα, που είναι η έδρα των μητρικών επιχειρήσεων. Μητρικές και θυγατρικές σε συνεργασία με άλλα μεικτά επιχειρηματικά σχήματα, θα δημιουργήσουν συγκριτικό πλεονέκτημα, ώστε να έχουν ισχυρή συμμετοχή στα έργα των διευρωπαϊκών δικτύων, των νέων οδικών και σιδηροδρομικών αξόνων, στα νέα έργα υποδομών, στα έργα διαχείρισης υδάτων, στις εξειδικευμένες βιολογικές καλλιέργειες, στην αξιοποίηση ορυκτού πλούτου κ.ά.
Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι τα κοινοτικά ταμεία θα χρηματοδοτήσουν γενναία αυτήν την προσπάθεια, στο βαθμό βεβαίως που γίνει με επιμονή σοβαρότητα και αρτιότητα. Πέραν αυτού είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με την ανάπτυξη αυτών των τομέων δράσης, ότι αμερικανικά, ρωσικά και κινέζικα κεφάλαια θέλουν να συμμετάσχουν σε επενδυτικά projects στα Βαλκάνια, μέσω συνεργιών με επιχειρήσεις χωρών της Ευρωζώνης. Γίνεται ήδη με ιταλικές, γαλλικές και αυστριακές εταιρείες. Είναι καιρός -και απαίτηση- να γίνει το ίδιο και με τις ελληνικές, που καλύπτουν ήδη προνομιακούς τομείς της παραγωγικής δραστηριότητας των βαλκανικών χωρών.
Άλλωστε η προσπάθεια αυτή ακουμπάει τον πυρήνα της πολιτικής τής Κομισιόν, η οποία θέλει να δει να προχωράει μια ειδική οικονομική σχέση με τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων που θα ανεβάζει το επίπεδό τους. Παράλληλα θέλει να τονώσει τις οικονομίες των χωρών της Ευρωζώνης που υποφέρουν απ’ την κρίση χρέους και οι οποίες λόγω θέσεως και ειδικών συνθηκών, έχουν ήδη δημιουργήσει τις προϋποθέσεις υλοποίησης των προαναφερόμενων δράσεων.
3. Δίνεται έτσι η δυνατότητα… στην Ελλάδα να αναπτύξει μια νέα υγιή και βιώσιμη παραγωγική βάση, με χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, με αναπτυξιακές προσαρμογές μεγάλης σημασίας και προστιθέμενη αξία. Στη δε Κομισιόν και στα επιτελικά όργανα της Ευρωζώνης, να διαφυλάξουν την εγκυρότητα, τον σεβασμό και την αξιοπιστία απέναντι σε φαινόμενα οικονομικού εθνικισμού που παρατηρούνται σε κράτη μέλη, τα οποία αισθάνονται ότι βρίσκονται στο περιθώριο των οικονομικών και αναπτυξιακών επιλογών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Eurogroup.