Διά χειρός…

…Μίκη Θεοδωράκη από το βιβλίο του Γιώργου Αρχιμανδρίτη με τίτλο «Μίκης Θεοδωράκης, η ζωή μου» που κυκλοφορεί.

Ο καθένας κοίταζε
την πάρτη του…

«Την πρώτη μου ιδέα, τη λύση Καραμανλή (για μετά την πτώση της Χούντας) την πέτυχα με μεγάλες προσωπικές απώλειες. Αμέσως μετά προτείνω την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας μʼ ένα πρόγραμμα οκταετές. Κυκλοφόρησε και σε βιβλίο. Όταν το είχα ακόμα στα σχέδια, το έστειλα στους ηγέτες όλων των κομμάτων της εποχής εκείνης. Κανείς δεν μου απάντησε. Μια μέρα, ενώ είμαι σε στούντιο και ηχογραφώ τις ʽʽΜπαλάντεςʼʼ, με ειδοποιούν: ʽʽΚάποιος σε ζητά επειγόντως στο τηλέφωνοʼʼ. Ήταν ο Καραμανλής, πρωθυπουργός τότε. Μου λέει: ʽʽΔιάβασα το σχέδιό σου. Συμφωνώ απόλυτα. Όμως πού είναι οι άλλοι;ʼʼ. Καταλαβαίνει κανείς πόσο μπροστά ήταν αυτός ο άνθρωπος. Το σχήμα θα ήταν το εξής: Πρωθυπουργός ο Καραμανλής. Τρεις αντιπρόεδροι: Μαύρος, Παπανδρέου, Ηλιού. Και υπουργοί από διάφορες πολιτικές παρατάξεις. Και διερωτώμαι, τι τους υποχρέωσε να μη συζητήσουν καν με τον Καραμανλή; Συμφωνούμε για την Τουρκία; Να αναπτύξουμε σχέσεις φιλίας; Συμφωνούμε. Συμφωνούμε σε γενικές γραμμές για την οικονομία; Συμφωνούμε. Για την αγροτική οικονομία, τη βιομηχανία, την κοινωνική δικαιοσύνη; Ποιος διαφωνεί; Είναι δυνατόν να λέμε ότι οι δεξιοί είναι εναντίον του λαού και οι αριστεροί οι μόνοι σύμμαχοί του; Τους δεξιούς δηλαδή ποιοι τους ψηφίζουν; Τα οράματα… Μας ρωτάνε πολλοί γιατί καθίσαμε στη Μακρόνησο. Γιʼ αυτά τα οράματα υπομείναμε τόσες κακουχίες. Σχεδιάζαμε το μέλλον. Αυτό κάναμε. Τι νομίζουν ότι κάναμε; Και περιμέναμε να μας σκοτώσουν. Αυτή ήταν η Αριστερά, που μιλάνε κάποιοι για τον Στάλιν. Τι σχέση είχαμε εμείς μʼ αυτά τα πράγματα; Γιατί παλεύαμε εμείς; Παλεύαμε για όλα αυτά που δεν είχαν γίνει. Εκείνη την εποχή με τον Καραμανλή μπορούσε να ξεκινήσει κάτι τέτοιο. Αλλά ο καθένας κοίταζε την πάρτη του».

****

του πολιτικού αναλυτή της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» Τάσου Παππά:

Τώρα κυβέρνηση
με νωπή εντολή

«Η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση, αλλά ούτε και τη δυνατότητα να σηκώσει το βάρος της αντιμετώπισης της κρίσης. Προέκυψε εξ ανάγκης. Στην ουσία, επιβλήθηκε από τους δανειστές μας. Τα νόθα σχήματα παραχαράσσουν την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας. Ο σημερινός κοινοβουλευτικός συσχετισμός δεν εκφράζει την κοινωνία. Η χώρα χρειάζεται μια κυβέρνηση με νωπή εντολή. Οι εκλογές πρέπει να γίνουν το συντομότερο δυνατό. Άλλωστε, για το σοφό λαό δεν μιλούν τα κόμματα; Ας τον εμπιστευτούν λοιπόν».