Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια

δ Τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα. Αυτή είναι η πεσιμιστική αντιμετώπιση των πραγμάτων, άποψη με την οποία πάντως συντάσσονται πλέον ακόμα και έμπειροι, «παλιοί» επαγγελματίες της αγοράς, αυτοί που έχουν δει και βιώσει πολλά, αλλά όχι τόσο τραγικά όσο αυτά που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα σε αγορά, οικονομία και χώρα!
δ Λίγη σημασία έχει το επίπεδο στο οποίο κινείται πλέον ο Γενικός Δείκτης. Λίγη σημασία έχει και η συνεχιζόμενη κατάρρευση τζίρου και όγκου. Εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η ολοκληρωτική απαξίωση στην οποία έχει περιέλθει η αγορά μας, η ολοκληρωτική εγκατάλειψη εταιρειών και κλάδων από τους επενδυτές, η βίαιη αναδιάταξη των χαρτοφυλακίων ακόμα και κραταιών επενδυτικών σχημάτων, η αποχώρηση των ξένων θεσμικών, η μείωση των θέσεων ακόμα και αυτών που παραμένουν ενεργοί στο ΧΑ.
δ Ενδεικτική της πλήρους απαξίωσης της αγοράς είναι και η απίστευτη καταβαράθρωση των τραπεζικών τίτλων. Ήδη από την πρώτη εργάσιμη της εβδομάδας ο τραπεζικός δείκτης κατέγραψε νέα ιστορικά χαμηλά, είκοσι και πλέον ετών, σε απόλυτους αριθμούς (!), ενώ αν μετρήσει κανείς από την αρχή της χρονιάς θα βρει τις μετοχές των τραπεζών χαμηλότερα κατά περίπου 80% ή, αν προτιμάτε, σε ποσοστό σχεδόν 97% σε σχέση με τα ιστορικά υψηλά του Νοεμβρίου του 2007.
δ Όπερ σημαίνει πως μέσα σε τέσσερα χρόνια τα πιο «σκληρά χαρτιά» του χρηματιστηρίου κονιορτοποιήθηκαν. Οι αποδόσεις τους έχουν συνθλιβεί και το χειρότερο είναι ότι μαζί τους έχουν καταβαραθρωθεί και τα λιγοστά εναπομείναντα χαρτοφυλάκια των μικρομεσαίων ιδιωτών επενδυτών, που στο σύνολό τους είχαν -και, φευ, έχουν αναγκαστικά ακόμη- στηριχθεί στα τραπεζικά χαρτιά και στη λογική της μακροχρόνιας διακράτησης. Μια «στρατηγική» που στις περισσότερες περιπτώσεις «βγαίνει». Όχι όμως και στις απίστευτες καταστάσεις που βιώνει η χώρα μας και η αγορά μας τους τελευταίους μήνες, σωστότερα τα τελευταία δύο χρόνια.
δ ΥΓ.: Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και μια παράμετρος που ελάχιστοι την έχουν αναφέρει, πλην όμως αποτελεί μια δυνάμει «βόμβα» στα θεμέλια της αγοράς μας. Μιλάμε για τη δεινή θέση στην οποία έχουν περιέλθει δεκάδες χρηματιστηριακές εταιρείες. Ουσιαστικά σχεδόν όλες, πλην ίσως κάποιων μεγάλων τραπεζικών. Με τον μέσο ημερήσιο τζίρο καθηλωμένο στα επίπεδα των 28-30 εκατ. ευρώ και με το σύνολο των μικροεπενδυτών ανενεργό εδώ και μήνες ή χρόνια, τα περιθώρια για τις περισσότερες ΑΧΕ είναι πια ασφυκτικά. Έρχονται και εδώ βίαιες ανακατατάξεις; Πιθανότατα ναι…