Μας έκαναν φοβικούς…

Αγωνιστής και αισιόδοξος είναι ο γιος του αείμνηστου Στράτου Διονυσίου, ο Στέλιος, που τραγουδά τα σπουδαία τραγούδια του πατέρα του στα «Δειλινά» αλλά και στα «9/8» με τον αδερφό του Άγγελο.

Ο Στέλιος με την ίδια χροιά στη φωνή με αυτήν του Στράτου μιλά στο «Δες» για τον πατέρα του και τις αξίες που του έδωσε για να πορεύεται στη ζωή, όπως να κρατά το λόγο του… Μιλά όμως και για την ευτυχία στη ζωή, που είναι τα παιδιά του, αλλά και για την όμορφη χώρα μας που ήταν κομμάτι του Θεού αλλά το έδωσε στους Έλληνες.

// Ξεκινήσατε πριν από λίγες ημέρες στα «Δειλινά» μαζί με τον Θέμη Αδαμαντίδη και τον Ζαφείρη Μελά σ’ ένα πρόγραμμα που τιμά τρεις κολόνες του ελληνικού πενταγράμμου, τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Μανώλη Αγγελόπουλο και τον Στράτο Διονυσίου. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;
Μου έγινε μια πρόταση από τον Θέμη Αδαμαντίδη, την οποία είδα με πολλή ζεστασιά και μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί αναφερόταν στον πατέρα μου. Δεν υπάρχουν, δυστυχώς, σήμερα κέντρα διασκέδασης που θα πας να ακούσεις παλιά αγαπημένα τραγούδια ή αν υπάρχουν είναι μετρημένα στα δάχτυλα. Ο Θέμης, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί από τον ίδιο τον Στέλιο Καζαντζίδη ως συνέχειά του, ήθελε πάρα πολύ να κάνει ένα αφιέρωμα στον Στέλιο αλλά και στον Μανώλη Αγγελόπουλο και τον Στράτο Διονυσίου. Και βρήκε τους τραγουδιστές που αγαπάνε τα τραγούδια αυτών των μεγάλων καλλιτεχνών που έγραψαν ιστορία στο ελληνικό τραγούδι. Ξεκινάμε το πρόγραμμα και οι τρεις μαζί στο πάλκο, στις δώδεκα ακριβώς, τραγουδώντας διαδοχικά τραγούδια τους.

// Πόσο ανάγκη έχει ο κόσμος για καλό λαϊκό ελληνικό τραγούδι, τη στιγμή που διανύουμε την πιο δύσκολη μεταπολεμικά εποχή;
Ο κόσμος έχει ανάγκη να ακούσει τραγούδια που να αγγίζουν στην ψυχούλα του και να τον βοηθάνε να στηριχτεί στην καθημερινότητά του. Γιατί το τραγούδι στηρίζει ψυχικά τον Έλληνα.

// Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τη νύχτα;
Πάρα πολύ. Για ρωτήστε τους επιχειρηματίες τι κάνουν τα ταμεία τους σήμερα και τι έκαναν πριν από μερικά χρόνια. Θα σ’ τα πω απλά. Δεν υπάρχει κατανάλωση στα λουλούδια, μια παρέα από άνδρες θα τη βγάλουν με ένα μπουκάλι ουίσκι. Από τις έξι μέρες που τραγουδούσαμε τραγουδάμε δυο. Οι καιροί όμως άλλαξαν, ας συνετιστούμε όλοι μας. Δεν μπορείς να έχεις τη φιάλη ουίσκι για 4 άτομα στα 200 ευρώ. Πού αναφέρεσαι; Εμείς την πήγαμε στα 30 ευρώ το άτομο. Να βγει ο κόσμος να διασκεδάσει οικονομικά. Αν και ακόμη και αυτά τα 30 ευρώ για πολλούς ανθρώπους σήμερα δεν είναι δεδομένα.

// Κάνατε και εσείς οι τραγουδιστές την αυτοκριτική σας σχετικά με τις αμοιβές σας;
Όλοι βάλαμε νερό στο κρασί μας. Το κασέ μας έχει πέσει στο μισό. Τα χρήματα είναι ακριβώς τα μισά από αυτά που μας έδιναν οι επιχειρηματίες. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να το πω. Και πλέον δρούμε στην πίστα με το ρητό «η ισχύς εν τη ενώσει». Πολλά γνωστά ονόματα μαζί. Αν βάλουμε το μπουκάλι 200 ευρώ, δεν θα μπαίνει άνθρωπος στο μαγαζί και δεν μπαίνει και ευρώ στο ταμείο. Από πού θα πληρωθούμε; Απαραίτητο είναι το ψαλίδι.

// Οι τραγουδιστές δεν πρέπει να ανεβάσετε και το ηθικό των Ελλήνων; Δεν έχετε και κάποιο χρέος;
Είμαι πολύ χαρούμενος που αυτές τις ημέρες τις άγιες, που ο κόσμος θέλει να περάσει καλά, θα επιλέξει να κάνει ρεβεγιόν μαζί μου. Υπάρχει κόσμος που βγαίνει για να διασκεδάσει μόνο τις γιορτές. Το να έρθουν να με ακούσουν για μένα είναι μεγάλη τιμή. Είμαι υπερήφανος που θα τον κάνω να ξεχάσει για λίγο τα προβλήματά του.

// Πώς είναι για έναν καλλιτέχνη να έχει όνομα βαρύ σαν ιστορία;
Αυτό έχει μεγάλη ευθύνη. Ναι, άνοιξαν κάποιες πόρτες στην αρχή πολύ πιο εύκολα, αλλά ο κόσμος έχει απαιτήσεις από κάποιον που λέγεται Διονυσίου. Πιστεύω ότι έχω κάνει λάθη, αλλά έχω κάνει και καλά βήματα μέχρι τώρα. Πέρασαν 14 χρόνια από το τραγούδι «Ψηλά τα χέρια», ήρθαν και άλλες επιτυχίες, αλλά αυτό έμεινε διαχρονικό. Είναι τόσο επίκαιρο όσα χρόνια κι αν πέρασαν. Ο κόσμος το ζητάει.

// Τι έχετε κρατήσει από τον πατέρα σας;
Πιστεύω ότι έχω πάρει το λόγο του που ήταν συμβόλαιο. Το λόγο μου τον τηρώ. Δεν έχω υπογράψει ποτέ συμβόλαιο για να κλείσω μια συμφωνία. Όταν θα δώσω τα χέρια μου και πω «αυτό είναι, έκλεισε», αυτό και θα είναι. Για μένα η πιο σημαντική αξία στη ζωή είναι να είσαι τίμιος και να μην είσαι ψεύτης. Αυτά μας έμαθε ο Στράτος.

// Μια που αναφερθήκατε στα αδέρφια σας. Μαζί με τον αδερφό σου, τον Άγγελο, τραγουδάτε στα «9/8» κάθε Δευτέρα και Τρίτη τραγούδια του πατέρα σας. Ήταν μια δική σας κοινή εσωτερική ανάγκη;
Μαζί μας είναι και ο Γιώργος Δασκουλίδης. Αυτή την απόφαση την πήραμε μαζί με τον Άγγελο. Τόσο ο Άγγελος όσο και εγώ θέλαμε κάποια στιγμή να κάνουμε σε έναν ιστορικό χώρο -και τα «9/8» όπου έχει τραγουδήσει μέχρι ο Άκης Πάνου είναι τέτοιος χώρος- ένα αφιέρωμα στον πάτερα μας. Θέλαμε να εκφράσουμε αυτήν την αγάπη μας για τον πατέρα μας επιλέγοντας δικά του τραγούδια, αλλά και κάποια άλλα που τραγουδούσε στο σπίτι μας. Στο τελείωμα της παράστασης λέμε τα τραγούδια που ήθελε να τραγουδήσει ο ίδιος. Του Καζαντζίδη, του Αγγελόπουλου, της Βίκυς Μοσχολιού, της Ρίτας Σακελλαρίου, της Δούκισσας. Είναι ένα όμορφο ταξίδι στο χρόνο και ο κόσμος μας λέει μετά στα καμαρίνια ότι πέρασε πολύ ωραία.

// Γιατί δεν υπάρχουν τραγουδιστές σαν τον πατέρα σας σήμερα; Ο Σφακιανάκης σ’ ένα τραγούδι του λέει «φίλε, έφυγε ο Στράτος και κατέρρευσε το κράτος, η νυχτερινή ζωή έχει μένει ορφανή…».
Αυτό γίνεται σε παγκόσμια κλίμακα πλέον και όχι μόνο στα τραγούδια, αλλά και στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Ενδεχομένως, φταίει η εποχή. Ο πατέρας μου ανδρώθηκε σε μια εποχή με στερήσεις, κακουχίες και έγινε πολύ δυνατός. Ο κόσμος ταυτίστηκε μαζί του, είχαν κοινούς αγώνες, γι’ αυτό και έμεινε στην ιστορία. Σαφώς υπάρχουν καλοί τραγουδιστές σήμερα αλλά και πολύς ανταγωνισμός. Είναι πιο πολλοί οι τραγουδιστές σήμερα, βγαίνουν καλώς ή κακώς και μέσα από την τηλεόραση. Αλλά, σας ξαναλέω, στον κινηματογράφο σήμερα υπάρχει ένας Λάμπρος Κωνσταντάρας ή ένας Γιάννης Γκιωνάκης;

// Έχετε αναρωτηθεί πώς φτάσαμε ως εδώ;
Όλοι μας φταίμε, αλλά δεν τα φάγαμε μαζί. Είχαμε μάθει να ζούμε σαν αριστοκράτες, με τις ανέσεις μας. Οι Έλληνες είμαστε και λίγο καλοπερασάκηδες. Δεν είναι εύκολο για τη νέα γενιά με τα δυο κινητά από τα πολλά να πάει στα λίγα. Ωστόσο, είμαι αισιόδοξος. Το πιο πολύτιμο, Μαρία μου, είναι να έχεις την υγειά σου. Από την άλλη, με ψωμί, ελιά, ντομάτα και τυράκι περνάς. Αν υπάρχουν αυτά τα αγαθά, πρόβλημα δεν υπάρχει. Ας κάνουμε λοιπόν κάθε μέρα το σταυρό μας με το που ανοίγουμε τα μάτια μας και να λέμε «σε ευχαριστώ, Θέε μου, που με έχεις καλά και έχω ένα πιάτο φαγητό να φάω».

// Πιστεύετε στον Θεό;
Με όλη μου την ψυχή! Ο καθένας έχει τα πιστεύω του. Άλλος το λέει φύση, άλλος άνθρωπο, εγώ Θεό. Νιώθω προστασία όταν επικαλούμαι την Παναγία και τον Χριστό. Είναι η βοήθειά μου.

// Αναφερθήκατε πριν στα τάλεντ σόου. Βγάζουν στρατιές ανέργων;
Δεν το πιστεύω αυτό. Γιατί έχουμε δει παιδιά που έχουν κάνει καριέρα μετά τις Μουσικές Ακαδημίες. Μπορεί όλα να μην έκαναν καριέρα, αλλά πολλά από αυτά τραγουδάνε σε μεγάλες πίστες και είναι αναγνωρίσιμα. Είναι καλές αυτές οι εκπομπές γιατί πολλά παιδιά δεν είχαν γνωριμίες για να μπουν στο χώρο. Μην τα βλέπουμε όλα αρνητικά. Έχουν μια ευκαιρία να απλώσουν το ταλέντο τους και να πάνε μπροστά.

// Δεν έχετε απασχολήσει ποτέ τα μίντια με την προσωπική σας ζωή. Είναι στάση ζωής;
Έχω μια στάση ζωής δωρική. Η προσωπική μου ζωή δεν αφορά κανένα. Το αν είμαι καλά με τη γυναίκα μου ή δεν είμαι, γιατί θα πρέπει να αφορά τους άλλους; Από εκεί και πέρα, είναι κουτσομπολιό. Όταν υπάρχει λόγος να δώσω μια συνέντευξη, όπως τώρα με την ωραία συνεργασία στα «Δειλινά», τότε έχει ενδιαφέρον. Μια πληροφορία για ένα νέο δίσκο, μια πληροφορία για μια εμφάνιση, μια είδηση για φιλανθρωπική εκδήλωση, τότε ναι. Τροφή στα Μέσα για να υπάρχω στο έτσι, δεν δίνω. Αυτό μπορεί να μου κάνει κακό. Γιατί θα μπορούσα να δώσω σε κάποια λάιφ στάιλ περιοδικά κάποιες εμφανίσεις μου σε κοινωνικές εκδηλώσεις, αλλά δεν είναι του τύπου μου. Είμαι ένας ήσυχος άνθρωπος που ζω ευτυχισμένα με την οικογένειά μου.

// Ποια είναι η ευτυχία στη ζωή;
Τα παιδιά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία, από το να κάνεις παιδιά και να τα μεγαλώνεις με αξίες. Ούτε τα χρήματα ούτε η δόξα ούτε τίποτα. Τα παιδιά είναι η μεγαλύτερη ευτυχία στον κόσμο. Ευτυχία είναι να υπάρχει και αγάπη στην οικογένεια. Λέω Δόξα τω Θεώ που με τα αδέρφια μου είμαστε τόσο δεμένοι. Αγαπάμε ο καθένας την οικογένεια του άλλου με σεβασμό και ελευθερία. Όταν ακούω αδέρφια που τσακώνονται, στενοχωριέμαι πάρα πολύ. Σαφώς και έχουμε μαλώσει μέσα στα χρόνια, αλλά δεν έχουμε πάρει ποτέ τα μαχαίρια.

// Η τηλεόραση τι ρόλο παίζει στην κουλτούρα του Έλληνα;
Από αρχές Οκτώβρη μέχρι σήμερα έχω αποφασίσει συνειδητά να μη βλέπω ειδήσεις. Μας έχουν κάνει φοβικούς. Δεν θέλω να ψυχοπλακωθώ. Ήμουν σε φάση να αγοράσω ρύζια και μακαρόνια για τα παιδιά μου, σαν να μην υπάρχει αύριο. Τρομοκρατία άνευ λόγου. Ρεαλιστές ναι, απαισιόδοξοι όχι. Και να σας πω και κάτι; Εγώ πιστεύω πολύ στην ανθρωπιά του Έλληνα. Όταν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Όταν θα μπούμε στη διαδικασία να βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου, δεν θα δούμε προκοπή ποτέ. Όταν λες μια καλημέρα με χαμόγελο, δεν κοστίζει τίποτα, βρε αδερφέ, σου φτιάχνει την ημέρα και ξεκινάς ευχάριστα. Για μένα το πιο ουσιαστικό είναι να γίνομαι κάθε μέρα καλύτερος άνθρωπος. Δεν διανοούμαι να μην έρθω στη δουλειά και να μην είμαι ευδιάθετος. Θα ‘ρθω με το καλαμπούρι μου και τα προβλήματα του σπιτιού στην άκρη. Το να κλειστώ σ’ ένα δωμάτιο και να κλάψω τη μοίρα μου, αυτό είναι ό,τι χειρότερο. Ο Χριστός μάς θέλει αγωνιστές. Με την απελπισία χαίρεται το κακό.

// Κρίση και στη δισκογραφία. Γιατί;
Εκεί μας έφαγε το ίντερνετ και η πειρατεία. Όταν ένας άνθρωπος είναι ανάμεσα στο να πάρει ένα cd με 20 ευρώ και με 5, θα το πάρει στη ζούλα με 5 ευρώ. Πάντως, όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες σήμερα βγάζουν ένα cd single. Ένα τραγούδι δηλαδή. Οι δουλειές ολοκληρωμένες τελειώνουν. Εκτός αν κάνεις μια συλλογή τραγουδιών και τη δώσεις σε κάποια εφημερίδα. Και εγώ έβγαλα ένα τραγούδι το καλοκαίρι, θα βγάλω και ένα άλλο μέσα στις γιορτές, αλλά για ολοκληρωμένη δουλειά δεν το βλέπω πάρα πολύ γρήγορα.

// Πώς βιώνετε προσωπικά την κρίση;
Πολλοί θα λένε «έλα, μωρέ, ο Διονυσίου τι ανάγκη έχει;». Κυκλοφορεί με ακριβό αυτοκίνητο, έχει και ένα σπίτι ωραίο. Δεν είναι όμως έτσι. Αυτά τα έφτιαξε ο Διονυσίου, αλλά από εδώ και πέρα τι μου κάνεις; Μπορεί κάποιοι καλλιτέχνες να έβαλαν και στην άκρη. Εγώ δημιουργούσα και έφτιαξα μια οικογένεια. Την κρίση τη βιώνω σε μεγάλο βαθμό.

// Έχετε θυμώσει με τους πολιτικούς μας;
Δεν θέλω να τους βλέπω στα μάτια μου. Εκτός από ορισμένους που πιστεύω ότι αγαπάνε την Ελλάδα. Αλλά οι περισσότεροι για μένα είναι ψεύτες. Έχω θυμώσει πολύ που φτάσαμε στο σημείο να δεχόμαστε εκβιασμούς από τους Γερμανούς όταν στην κατοχή μας εξαφάνισαν. Οι Γερμανοί δεν θα έπρεπε να μιλάνε καν. Αλλά όταν έγιναν και πάλι οι αρχηγοί της Ευρώπης δυστυχώς κάνουν το κουμάντο που κάνουν και κινούν τα νήματα. Πέσαμε ξανά στην παγίδα τους. Η Ελλάδα, παρόλο που είναι μια κουκίδα στο χάρτη, έχει χιλιάδες ομορφιές. Ήλιος, καθαρή θάλασσα, νησιά. Μας ζηλεύουν. Αλλά έχουμε και πετρέλαιο και φυσικό αέριο και τα λεφτά είναι πολλά. Υπάρχει μια ιστορία. Ο Θεός μοίραζε στους λαούς οικόπεδα στον πλανήτη και εμείς πήγαμε τελευταίοι. Και ο Θεός είπε τώρα ήρθατε; Τι να σας δώσω τώρα; Τέλος πάντων, πάρτε αυτό το κομμάτι που είχα κρατήσει για μένα. Και έδωσε την Ελλάδα. Είμαστε τόσο όμορφη χώρα και όχι, δεν θα μας την πάρουν. Η χώρα μας παράγει τα πάντα και απορώ γιατί εισάγουμε αντί να εξάγουμε. Τα συμφέροντα όμως παίζουν με τους λαούς.

// Η επιστροφή στη δραχμή σας φοβίζει;
Και πάλι θα ζήσουμε. Θα ξεκινήσουμε από την αρχή, αλλά θα χρειαστούν χρόνια για να σηκώσουμε κεφάλι. Πού θα πάει όμως; Θα γυρίσει ο τροχός!

// «Ψηλά τα χέρια» πού θα λέγατε;
Σε όλους τους πολιτικούς. Και στη Μέρκελ θα έλεγα και ψηλά τα πόδια! (γέλια).