Το πανόραμα της Υποτέλειας…
Ξεγυμνώνει το είδωλο που ενυπάρχει στο δόγμα της Λαϊκής Κυριαρχίας και μέσα από την επίκληση του Homo democraticus εκποιεί ψηφίδα ψηφίδα και τα τελευταία υπολείμματα της Εθνικής Αξιοπρέπειας και της Εθνικής Κυριαρχίας και εν ταυτώ συνθέτει το «Πανόραμα της Υποτέλειας»…
Ο «Υπόγειος Άνθρωπος» δεν μπορεί παρά να αντιπροσωπεύει μέχρι τέλους την κρίση κάθε ιδέας Λαϊκής Εκπροσώπησης και υπευθυνότητας.
Ο πεντηκονταμελής «λόχος» του Υπουργικού Συμβουλίου διακατεχόμενος από αντίρροπες ιδέες, οικονομικές αντιλήψεις και πολιτικές βλέψεις, εμφανίζεται «υπεύθυνος» μονάχα για τις ατομικές πράξεις -κι αυτό υπό αμφισβήτηση- των μελών του, δεν μπορεί να λογοδοτήσει σε κανέναν άλλο, με βάση τις αρχές της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, ούτε κυβερνώντας ούτε υπακούοντας στους συνταγματικούς κανόνες, που υποτίθεται διέπουν την πολιτική ζωή της χώρας.
Μία μόνο αγέλη σχηματίζουν τούτα τα άτομα, που υποδύονται τους «υπεύθυνους υπουργούς»! Και μάλιστα στα πλαίσια αυτού του εξαμβλώματος -Υπουργικού Συμβουλίου, «ου συγχρώνται Ιουδαίοι Σαμαρείταις». Φασιστοειδείς αποκλίσεις -οι εκ ΛΑΟΣ προερχόμενοι- με τους κατ’ όνομα «Σοσιαλιστές» (Νέο-ΠΑΣΟΚ) και τους θιασώτες(;) της Αστικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας – Νεοδημοκράτες!
Οι «Άνθρωποι
του Υπογείου»…
Οι «Άνθρωποι του Υπογείου», το «υπουργείο Παπαδήμου», προιόν βιασμού των εισβολέων («τρόικα») θεωρούν, όπως προκύπτει από το τριήμερο συζήτησης των «προγραμματικών δηλώσεων», κατά μία έννοια, το ολιγότερο «φρενοβλαβείς» αυτούς οι οποίοι αρνούνται να προσαρμοστούν στην αγέλη, αλλά ακόμη και στις ενδοϋπουργικές σχέσεις τους, όποιον υπακούει στο βοσκό…
Οι «Άνθρωποι του Υπογείου», διακήρυξαν urbi et orbi το τριήμερο των «προγραμματικών δηλώσεων» ότι ο Ελληνικός Λαός δεν δικαιούται να προσβλέπει σε καμιάν ελευθερία, παρά μονάχα στην «ελευθερία» να επαιτεί, να εξαρτάται και να αποδέχεται αδιαμαρτυρήτως την οικονομική υποτέλεια, την απώλεια της Εθνικής του Ανεξαρτησίας και να συμμετέχει στην εξόδιο ακολουθία ενταφιασμού των υπολειμμάτων του Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας, που με πολυώδυνους αγώνες κατέκτησε!
Ξενοκρατία
και εμπορομεσίτες…
Το «υπουργείο Παπαδήμου» αναδύει, επιπροσθέτως ένα ακόμη στοιχείο αντιδραστικότητας, που οδηγεί την «τάξη» των Κομπραδόρων σε παραλογικές καταστάσεις: Είναι ο άμεσος και καταθλιπτικός δεσμός της με το ξένο κεφάλαιο. Και αυτός ο δεσμός της δεν αποσυνδέεται από το εμπορομεσιτικό-μεταπρατικό κεφάλαιο.
Το ελληνικό εμπορομεσιτικό – μεταπρατικό κεφάλαιο, για ειδικούς λόγους-ιστορικούς- αναπτύσσεται υπό τη σκιά και την προστασία των Ξένων. Και έχει τη σαφή και διακριτική σχέση του Μεταπράτη, ανάμεσα στην πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού και τον Ξένο κεφαλαιούχο. Ομού και οι δύο λυμαίνονται τον εθνικό μας πλούτο, χωρίς να υπακούουν σε στοιχειώδεις κανόνες ορθολογικής εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.
Ο έλληνας εμπορομεσίτης ήταν και παραμένει ο ενδιάμεσος μεταξύ του Ξένου και του κατοίκου αυτής της χώρας. Επιζητεί και δέχεται ως φυσιολογική την προστασία του Ξένου. Και θεωρεί τον δεσμό αυτό εντελώς φυσιολογικό…
Η «τάξη» των Κομπραδόρων ουδέποτε επιδίωξε να αποσπασθεί από την ιδεολογία του εμπορομεσίτη. Το βασικό και κύριο χαρακτηριστικό τού τελευταίου είναι η υποταγή στους Ξένους, η σκέψη να εργάζεται όχι με ίδια κεφάλαια, αλλά με του άλλου.
Η παρουσία των Ξένων ως κηδεμόνων της οικονομικής ζωής του τόπου είναι διαχρονικής διάρκειας. Η δε αγαστή συνεργασία Ξένου Κεφαλαιούχου – Έλληνα εμπορομεσίτη βαθμιαίως διεύρυνε την οικονομική εξάρτηση της χώρας από Ξένο Κεφάλαιο με άμεσες και οδυνηρές συνέπειες στην πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική πορεία της Ελλάδας.
Ξένος κεφαλαιούχος –
Έλληνας Εμπορομεσίτης
Αυτή η αντιπαραγωγική σχέση Ξένου Κεφαλαιούχου- Έλληνα Εμπορομεσίτη συνέτεινε από τα πρώτα κιόλας βήματα της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας στην προσφυγή στον δανεισμό για την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών του Κράτους, που απετέλεσε μία από τις μεγαλύτερες πληγές της χώρας μας και ταυτοχρόνως μία από τις πλέον σταθερές βάσεις της υποτέλειάς της στους Ξένους.
Δυστυχώς για την Ελλάδα, ο βαθμός της Εθνικής της κυριαρχίας και η ομαλή ή ανώμαλος πολιτική της πορεία είναι αμέσως συνδεδεμένη με το ύψος και το εύρος του εξωτερικού δανεισμού με την υποθήκη ενίοτε του Εθνικού της πλούτου.
Το κυριότερο όμως για το οικονομικό μέλλον της χώρας να εξαρτάται από τη θέληση των δανειστών της. Και δη καθίστατο, σχεδόν, αδύνατο να υπάρξει αυτοδύναμη οικονομική πολιτική και αντίστοιχή οικονομική ανάπτυξη.
Και βεβαίως επακόλουθο είναι οι ξένοι πιστωτές (π.χ. «τρόικα» σήμερα, καταμερισμός των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας χθες με τις ποσοστώσεις που επιβλήθηκαν από την ΕΕ) να εντάσσουν την Ελλάδα στα δικά τους οικονομικά πλαίσια και να επιβάλλουν στη χώρα μας να προωθεί τους δικούς τους οικονομικούς στόχους.
Ο καθηγητής Άγγελος Αγγελόπουλος, ήδη ευθύς μετά τη Μεταπολίτευση, παρατήρησε:
• «Ο δανεισμός εκ του εξωτερικού είναι σκόπιμος μόνον μέχρι του σημείου, που διευκολύνει την οικονομικήν ανάπτυξιν, διότι μόνον τότε δημιουργούνται αυτομάτως και αι δυνατότητες εξυπηρετήσεώς του…».
Η αποθέωση
του Κομπραδορισμού
Το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη αποτελεί, κατά τη γνώμη των επαϊόντων, την «αποθέωση του Κομπραδορισμού». Αποτελεί, κατά τους ίδιους ειδικούς, τη «μεγαλύτερη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος και τη μεγαλύτερη αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος σε βάρος των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων και υπέρ των Κομπραδόρων».
Τα δισεκατομμύρια που αντλήθηκαν από το χρηματιστήριο όχι μόνο δεν χρησιμοποιήθηκαν σε παραγωγικές επενδύσεις, αλλά κυρίως το μέγιστο των κεφαλαίων που αντλήθηκαν από το Χρηματιστήριο διοχετεύτηκαν στις ελβετικές τράπεζες!
Και σήμερα οι ίδιοι αυτοί υπεύθυνοι, υπόλογοι για τη χρεοκοπία της χώρας, διασαλπίζουν την εκποίηση του Δημόσιου Πλούτου έναντι «πινακίου φακής» στο ξένο κεφάλαιο και ευελπιστούν διά μία εισέτι φορά στην οικονομική Ιστορία της χώρας, να διαδραματίσουν τον ρόλο του Εμπορομεσίτη!
Είναι οι «Άνθρωποι του Υπογείου», που περιβάλλουν την «Κυβέρνηση Παπαδήμου». Και δη μέσω των ΜΜΕ της διαπλοκής διαμοιράζουν τα «ιμάτια της Χώρας» στη γαλλογερμανική Προστασία…
«Χωρίς αισχύνη, χωρίς αιδώ», κατά τον προσδιορισμό του Μεγάλου Αλεξανδρινού,παραθέτουν και πίνακες αυτής της διανομής.
Μάλιστα, χαρακτηρίζουν «έντονο το ενδιαφέρον του Βερολίνου και των Παρισίων για την ”εξαγορά” των δημόσιων επιχειρήσεων, που ήδη έχουν καταχωρισθεί στο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων».
ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΓΑΛΛΩΝ
ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΔΙΕ, ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ, «ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ», ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΕΡΟΝΑΥΤΙΛΙΑΣ, ΔΙΚΤΥΟ ΤΡΑΜ
ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ
ΟΤΕ, ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΗΛΙΑΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ, ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ «Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ», ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ, ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, ΜΥΚΟΝΟΥ, ΔΕΗ, ΕΛΤΑ
Ο «Άνθρωπος του Υπογείου», για να επικαλεσθούμε και πάλι τη θεώρηση του Massimo Cacciani, είναι ο τελευταίος άνθρωπος που θα φθάσει στην αυτογνωσία, μέχρι τότε, όμως, τον «παν απώλετο». Και Εθνική Ανεξαρτησία και οικονομική αυτοτέλεια και Εθνική Αξιοπρέπεια…