Η επόμενη μέρα

Μάλιστα και στις τρεις περιπτώσεις πριν από την παραίτηση είχε προηγηθεί εσωκομματική αναταραχή που την κατέστησε μονόδρομο. Χαρακτηριστική των πραγμάτων η υπερφίαλη δήλωση της Βάσως Παπανδρέου (που αναρριχήθηκε στην πολιτική μέσω της εύνοιας του Ανδρέα Παπανδρέου) η οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, έδωσε την ψήφο εμπιστοσύνης της στην κυβέρνηση Παπανδρέου με την «εντολή» (!) να συγκροτηθεί κυβέρνηση συνεργασίας. Κάπως έτσι καταναγκάστηκε ο Γιώργος Παπανδρέου να παραδώσει θέλοντας και μη την πρωθυπουργία, αφού απειλήθηκε δημόσια από μια χούφτα βουλευτές της συμπολίτευσης ότι θα άρουν την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνησή του.

• Μετά ταύτα οι «πραξικοπηματίες» έκαναν δειλά δειλά και το δεύτερο βήμα: Άνοιξαν θέμα επόμενης μέρας για το ΠΑΣΟΚ και την ηγεσία του, με βιαστικό και επιπόλαιο τρόπο, ο οποίος οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στον κατακερματισμό του ΠΑΣΟΚ. Φυσικά θέμα «επόμενης μέρας» στο ΠΑΣΟΚ έθεσαν ταυτόχρονα και σε αγαστή συνεργασία οι «νταβατζήδες» των ΜΜΕ. Κατά τη γνώμη μας υπάρχει όντως θέμα «επόμενης μέρας», που όμως αφορά τη στάση όλων των παραγόντων του ΠΑΣΟΚ και φυσικά εκείνων που πρωταγωνίστησαν στην «αποπομπή» Παπανδρέου από την πρωθυπουργία.

• Έτσι κι αλλιώς θέμα «επόμενης μέρας» έχει ανοίξει για όλο το πολιτικό σύστημα και πρωτίστως για ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που είναι κόμματα εξουσίας. Μάλιστα ορισμένοι προφητεύουν ότι το πολιτικό σύστημα έχει πλήρως χάσει την αξιοπιστία του και τη λαϊκή νομιμοποίηση – και τώρα ήρθε η ώρα των τεχνοκρατών! Ασφαλώς βιώνουμε συνθήκες πλήρους πολιτικής ρευστότητας, διά ταύτα και κάθε κόμμα που θέλει να ανανεωθεί και να ζήσει οφείλει να βαδίσει συντεταγμένα κι όχι ως άτακτο ασκέρι.