Η Ελλαδίτσα σάς έφταιγε, κυρία Μέρκελ;Τώρα που βουλιάζει όλη η ΕΕ ποιος φταίει; – Βγάλατε μόνοι σας τα μάτια σας
Άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες, βάλανε μέσα τον κάθε πεινασμένο, μετέφεραν άμυαλα την παραγωγή στις ασιατικές χώρες από πλεονεξία για περισσότερα κέρδη, ποντάροντας σε φτηνά εργατικά χέρια, και τώρα εκείνοι που χρόνια εκμεταλλεύονταν παίρνουν την εκδίκησή τους. Πλούσιες χώρες πνίγηκαν στην ανεργία, στην ύφεση, κλείσανε βιομηχανίες, καταρρέουν οικονομίες, η μία μετά την άλλη. Μέχρι τώρα το αποπαίδι, ο ψωριασμένος που απειλούσε να κολλήσει τους άλλους, ήταν η Ελλάδα… Τώρα, κυρία Μέρκελ, που η Ιταλία φουντάρει, η Ισπανία το ίδιο, προηγήθηκε η Ιρλανδία και μετά η Πορτογαλία και η κρίση χτυπάει την πόρτα της Γαλλίας, ποιος φταίει; Η Ελλάδα; Ή το κακό σας το μυαλό; Δεν πήρατε χαμπάρι τον λάκκο που ανοίξατε για τους άλλους και τελικά πέσατε εσείς μέσα…
Βέβαια η γερμανίδα καγκελάριος κρυφογελάει. Γιατί έβαλε το χεράκι της για να φτάσει η ΕΕ στη σημερινή κατρακύλα. Βρίσκεται κοντά στο… όνειρο, σʼ αυτό που δεν πέτυχε η Γερμανία με τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους που προκάλεσε, σπέρνοντας τον θάνατο και αφήνοντας παντού ερείπια. Τη γερμανοποίηση της Ευρώπης. Τον Βορρά τον ελέγχει. Ο Νότος ήταν το πρόβλημα. Με τον οικονομικό πόλεμο τον βάζει στο… βρακί της… Μόνο που, αγαπητή μας Άνγκελα, ξεχνάτε ότι στο τέλος η κρίση θα χτυπήσει και τη δική σας πόρτα. Γιατί αν δεν υπάρχουν καταναλωτές να αγοράσουν τα προϊόντα σας, πού θα πουλήσουν η Μερσεντές και η Ζήμενς την πραμάτεια τους;
Άσε που υπάρχει και ο Αμερικάνος. Που τα πήρε στο κρανίο από τη στιγμή που στήσατε αντίπαλο στο δολάριο με τη δημιουργία του ευρώ. Και μπορεί τώρα να σας… κανακεύει, μέχρι να βάλει στη γωνία το ευρώ ώστε να ξαναγίνει το δολάριο το αποκλειστικό παγκόσμιο αποταμιευτικό νόμισμα… Και τότε θα έχει έρθει η σειρά σας…
Αυτό βέβαια είναι δικό σας θέμα… Όμως εκείνο που βγαίνει από το ναυάγιο που ζει η Ευρώπη είναι ότι τελικά η Ελλάδα ήταν ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Ψύλλος ανάμεσα στα βουβάλια… Βλέποντας αυτά που συμβαίνουν δίπλα μας, τον πανικό που έχει μπει στα σπίτια σας κάπου γελάμε από ικανοποίηση. Γιατί πήγατε να μας βγάλετε τα μάτια, το καταφέρατε βέβαια, όμως έγινε μπούμερανγκ για σας. Βγάλατε και τα δικά σας μάτια… Όπως τότε με τον Χίτλερ σας… Η ιστορία, αντίθετα μ’ αυτό που έχει ειπωθεί από τον Μαρξ, επαναλαμβάνεται. Όχι ως φάρσα…