Σφίγγει το ζωνάρι ο ΕΔΟΕΑΠ
Προθέσεις καλές φαίνεται να έχει η νέα διοίκηση της Ένωσης, όμως θα περιμένουμε τα έργα να επιβεβαιώσουν τα λόγια.
Σε ποια σημεία και με τι ένταση θα περάσει ο κρίκος στο ζωνάρι του ΕΔΟΕΑΠ; Στις επικουρήσεις και την περίθαλψη, στα λειτουργικά έξοδα, στις κοινωνικές παροχές;
Το ερώτημα μας το έθεσε ευθέως πριν από λίγες μέρες η πρόεδρος του ΕΔΟΕΑΠ Ελένη Σπανοπούλου σε μια συγκέντρωση των συνταξιούχων, όπου τα στατιστικά στοιχεία συναγωνίστηκαν σε εντυπωσιασμό την παρουσία του συναδέλφου Μανώλη Κυπραίου, που, όπως είναι γνωστό, έχασε την ακοή του όταν στη μεγάλη συγκέντρωση του Συντάγματος τον τραυμάτισαν αστυνομικοί στο αυτί και λόγω της κώφωσης δυσκολεύεται να συνεννοηθεί, αλλά και δεν μπορεί να περπατήσει παρά μόνο με μπαστούνι. Νέος άνθρωπος.
Όμως ο Μανώλης δεν στάθηκε στην προσωπική του δοκιμασία, για την οποία όρθιοι χίλιοι αστυνομικοί τού ζήτησαν συγγνώμη σε ειδική εκδήλωση του υπουργείου Προστασίας (ο Θεός να το κάνει) του Πολίτη. Ο Μανώλης περιέγραψε με τα μελανότερα χρώματα την τραγωδία που βιώνουν 3.000 συνάδελφοι που απασχολούνται στο διαδίκτυο. Μάλιστα. Μιλάμε για 3.000 συναδέλφους ανασφάλιστους, με 400-500 ευρώ μισθό οι περισσότεροι και με κάποιες επιχειρήσεις να τους χρωστάνε μηνιάτικα. Τόσο ανασφάλιστοι, που ο Κουτρουμάνης έψαχνε να βρει σε ποιο Ταμείο είναι ασφαλισμένος ο Μανώλης, που εργαζόταν επίσης σε πόρταλ, χωρίς αμοιβή τους τελευταίους μήνες. Προφανώς ο υπουργός φοβόταν μην υποχρεωθεί να καταβάλει κάποια αποζημίωση το κράτος σε ένα από τα θύματα της κρατικής βίας.
Αλλά το κακό δεν σταματάει στους σκλάβους δημοσιογράφους των πόρταλ. Μέσα σε μια νύχτα το αρμόδιο υπουργείο μάς έφαγε το αγγελιόσημο που πρέπει να καταβάλλουν οι ιδιοκτήτες των ενημερωτικών ιστοσελίδων στα Ταμεία μας. Τεράστια χασούρα. Ο ΕΔΟΕΑΠ έχει εκπονήσει σχέδιο για το αγγελιόσημο στο διαδίκτυο και το έχει στείλει εδώ και έναν χρόνο στην ΠΟΕΣΥ για τα δέοντα. Καθώς δεν έχει σημειωθεί καμιά πρόοδος, η Ελένη Σπανοπούλου ζήτησε από τους συνταξιούχους δημοσιογράφους να ασκήσουν πίεση στους συνδικαλιστές μας, σπρώχνοντάς τους να ορμήσουν σ’ αυτήν την κλειστή πόρτα, που άμα ανοίξει σωθήκαμε.
Μας ζήτησε ακόμα να συνεργαστούμε με την ΕΣΗΕΑ για την εκκαθάριση του Μητρώου, για να πάψουν να απολαμβάνουν παροχές και υπηρεσίες από τον ΕΔΟΕΑΠ κάποιοι που δεν είχαν ποτέ τη δημοσιογραφική ιδιότητα ή την έχουν προ πολλού απολέσει.
Απαντήσαμε ότι οι εκπρόσωποι των συνταξιούχων, αλλά και πολλοί συνάδελφοι συνταξιούχοι, επανειλημμένως έχουμε προτείνει στις διοικήσεις της ΕΣΗΕΑ να τις βοηθήσουμε στη διεκπεραίωση βασικών προβλημάτων του κλάδου, αλλά απάντηση δεν πήραμε. Θα το επιχειρήσουμε για μια ακόμα φορά.
Ο ΕΔΟΕΑΠ ζητάει επίσης από την ΕΣΗΕΑ να καταβάλει τις εισφορές των ανέργων στο Ταμείο και να συνεχίσει με αποφασιστικότητα τον αγώνα εναντίον των αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις.
Στο εξωτερικό, για παράδειγμα, απαγορεύονται τα μπλοκάκια, που εδώ πια κάνουν θραύση. Και αν, επιτέλους, δεν μπορούν να καταργηθούν, οι οποιεσδήποτε κρατήσεις από αυτά να πηγαίνουν στα Ταμεία μας.
Σε παρατήρηση συναδέλφου ότι περιμένουμε κάποιες φορές και μία ώρα για να μας δώσει ο παθολόγος μια συνταγή, η διοίκηση απαντάει ότι όσοι μπορούν, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, καλό θα είναι να προσέρχονται στα ιατρεία τις απογευματινές ώρες, όταν η κίνηση είναι περιορισμένη. Όσοι μπορούν, λέμε. Οι δύο νεαροί γιατροί που εξέδιδαν τις τακτικές συνταγές καταργήθηκαν για λόγους οικονομικούς. Στο πλαίσιο αυτού του σφιξίματος συγκαταλέγεται και η απομάκρυνση της οφθαλμιάτρου και της φυσιοθεραπεύτριας, που κατά τα άλλα είχαν τη συμπάθεια και την αποδοχή όλων μας.
Εκείνο που τονίσαμε εμείς ήταν να μην εφαρμοστεί πάνω στο ζόρι το «πονάει δόντι, βγάζει δόντι». Μερικοί εργαζόμενοι και συνταξιούχοι έχουν τόσο μικρές συντάξεις και επικουρήσεις και τόσες υποχρεώσεις που δεν αντέχουν κανενός είδους ξεδόντιασμα. Όχι λοιπόν οριζόντιες περικοπές, όχι απολύσεις στα τυφλά, ο ΕΔΟΕΑΠ πάνω απ’ όλα πρέπει να διατηρήσει τον ανθρώπινο χαρακτήρα του, αυτόν που δικαιώνει τελικά την ύπαρξή του.
Σοφία Μαλτέζου