Αν δεν το ρίξουμε στην πλάκα, θα τρελαθούμε
Αυτοκριτική αλλά και αιχμές προς όλους, πολιτικούς και λαό, κάνει ο Βαγγέλης Περρής, ο οποίος εδώ και δώδεκα χρόνια μέσα από την εκπομπή «Όλα» κάνει αυτό ακριβώς, να σατιρίζει την ελληνική τηλεοπτική «λογική» ή παράνοια. Ο συνεργάτης του Θέμου Αναστασιάδη τα βάζει όμως και με την τηλεόραση, η οποία, αντί να γίνει καταφύγιο ενημέρωσης λόγω των πολλών καναλιών που έχουμε στη χώρα μας, αρκέστηκε στο να καλεί τα άκρα για να φωνασκούν στα δελτία ειδήσεων για να κάνουν τηλεθέαση. Ο γνωστός δημοσιογράφος θεωρεί τα όσα συμβαίνουν αυτήν τη στιγμή στα μίντια «ελληνική ανωμαλία», καθώς η ελληνική τηλεόραση έδωσε απίστευτα λεφτά σε ελάχιστους και χρωστάει χρήματα στους πολλούς.
Ωστόσο, με το γνωστό του χιούμορ κάνει λογοπαίγνια για τον αντιεξουσιαστή Παπανδρέου, αναρωτιέται για το ποιες είναι οι αδερφές Καρντάσιαν, μιλά για τη «φτωχική Τρέμη» και καλεί τους τηλεθεατές να κάνουν δημοψήφισμα…
// Τα όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα στη χώρα μας -αναγγελία δημοψηφίσματος από τον πρωθυπουργό, αλλά και απόσυρση της πρότασης μετά τη γενική κατακραυγή εντός και εκτός χώρας, ψήφος εμπιστοσύνης, παραίτηση πρωθυπουργού, συγκυβέρνηση, κάθοδος και άνοδος Χρηματιστηρίων- πώς τα βλέπεις; Πρόκειται για θέατρο του παραλόγου;
Όχι, καλέ… Ο Γιώργος Παπανδρέου το είχε πει ο άνθρωπος, αλλά εμείς δεν δώσαμε βάση. Βέβαια, θα το αναλύσει κάποτε ο ιστορικός του μέλλοντος. Ο πρωθυπουργός μας είχε δηλώσει ότι είναι αντιεξουσιαστής στην εξουσία. Πρόθεσή του, λοιπόν, ως αντιεξουσιαστή είναι να διαλύσει τον παγκόσμιο καπιταλισμό! Τα κατάφερε. Όλα τα κανάλια του κόσμου έχουν έρθει στην Ελλάδα…
// Παραλίγο να τα καταφέρει… Ωστόσο, και να υπογραφεί αυτή η νέα δανειακή δεκαετής σύμβαση από τα δυο μεγάλα κόμματα, το ΛΑ.Ο.Σ., την Ντόρα Μπακογιάννη, πιστεύεις ότι θα ηρεμήσουν τα πράγματα στη χώρα μας; Ποιος πολίτης δεν θα επαναστατήσει στο μέλλον, όταν ο μισθός του γίνει μισθός Βουλγαρίας και κληθεί να ζήσει με 300 ευρώ;
Γιατί είσαι αφοριστική για τα 300 ευρώ; Δεν είναι άσχημα τα 300 ευρώ, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου έχει δηλώσει θαυμαστής της Ινδίας. Ξέρεις με πόσα ζει ένας Ινδός το μήνα; Από την άλλη, στο ΚΚΕ, αν γυρίζαμε στη σταλινική δραχμή, θα ήταν ευτυχισμένοι… Θα ήμασταν ανταγωνιστικοί λένε. Κανείς δεν ξέρει… Τα τελευταία δυο χρόνια στην Ελλάδα, από το Μνημόνιο και μετά, συμβαίνει το ένα κακό μετά το άλλο και αυτό που θεωρούσαμε χειρότερο μας φαίνεται μετά από λίγο διάστημα ως ιδανικό από τη νέα σφαλιάρα που μας έρχεται. Ελπίζω να σταματήσει κάποια στιγμή αυτή η καταιγίδα, να βρούμε τον πάτο, να κατασταλάξουμε και να αγωνιστούμε με πολλή δουλειά όλοι μας από την αρχή, για να στήσουμε και να αναπτύξουμε τη χώρα μας. Είχαμε ξεχάσει οι Έλληνες να παράγουμε. Ίσως ήρθε τώρα η στιγμή.
// Πάντως, όλοι φοβούνται τους όρους της νέας δανειακής σύμβασης. Μπορεί να έρθουν 130 δισ. στη χώρα, αλλά η μη αποπληρωμή των χρεών σε περίπτωση που οι Έλληνες γονατίσουν από την ανεργία, τα λουκέτα, τους φόρους και τις περικοπές, μήπως σημάνει και απώλεια της εθνικής κυριαρχίας;
Μα, ο Γιώργος το έχει πει και αυτό. Στην αρχή του ξέφευγαν πολλά. Πριν υπογράψει το Μνημόνιο, δεν είχε πει ότι όταν μια χώρα αγγίζει τα όρια της χρεοκοπίας και δεν είναι ισχυρή οικονομικά, αυτό μεταφράζεται και σε απώλεια εθνικής κυριαρχίας; Ο Γιώργος έχει κάνει πολλές δηλώσεις, που τώρα όλες βρίσκουν τον τόπο και το χρόνο τους.
// Διατηρείς ακόμη το χιούμορ σου.
Είναι στάση ζωής;
Και τι να κάνω; Ερχόμενος στην εφημερίδα, είδα ανθρώπους, νέους και ηλικιωμένους, στις τράπεζες να σχηματίζουν ουρά. Φοβήθηκαν να μη γίνουμε Αργεντινή και έτρεξαν να πάρουν τις καταθέσεις τους, γιατί με τη χρεοκοπία κατεβάζουν ρολά οι τράπεζες μέχρι να βγει το νέο νόμισμα. Πήραν τα λεφτά τους οι άνθρωποι για να τα βάλουν στο σπίτι. Δεν είναι τρελό αυτό που ζούμε; Για δυο χρόνια έχουμε γίνει όλοι τραπεζίτες, μιλάμε για ομόλογα, για «κουρέματα» για πι-ντι-ες, σι-ντι-ες -πώς τα λένε όλα αυτά;- και τελικά γυρίσαμε στον πιο πρωτόγονο τρόπο αποταμίευσης, στο σεντούκι της γιαγιάς και κάτω από το στρώμα. Χάσαμε και τον ύπνο μας με το φόβο του κλέφτη… Αν δεν το ρίξουμε και λίγο στην πλάκα, θα τρελαθούμε ομαδικώς.
// Η τηλεόραση τι ρόλο έχει παίξει σ’ όλα αυτά;
Πάντως, δεν έγινε το καταφύγιο του κόσμου. Θα μπορούσε να φωτίσει τα γεγονότα, να ενημερώσει από όλες τις πλευρές, να πληροφορήσει για το τι θα συμβεί σε μια επικείμενη πτώχευση, αλλά και να μας ξεδιαλύνει τους λόγους που πρέπει να παραμείνουμε σε μια ευρωπαϊκή τροχιά ή να μας αναλύσει τους λόγους που μια πλουτοπαραγωγική χώρα όπως η Ιταλία έφτασε μέχρι το ΔΝΤ. Να μάθουμε δηλαδή τι γίνεται με τις ανταγωνιστικές οικονομίες του Βορρά και τις οικονομίες του Νότου. Πάντως, κάτι δεν πάει καλά στην Ευρώπη. Αντιθέτως, στα περισσότερα δελτία ειδήσεων βλέπουμε τη γνωστή σύνθεση. Καλούνται τα άκρα για να φωνάξουν και να μαλώσουν με σκοπό την τηλεθέαση. Τόσο οι πολιτικοί όσο και η τηλεόραση φάνηκαν κατώτεροι των καταστάσεων και ελλιποβαρείς…
// Όλα ξεκίνησαν από τις παρελάσεις για την 28η Οκτωβρίου;
Αν έκλεινες τη φωνή και έβλεπες μόνο την εικόνα από τις παρελάσεις, τι συμπέρασμα θα έβγαζες; Ότι οι παρελάσεις γίνονταν κανονικά. Με το που έβαζες φωνή ο δημοσιογράφος σου περιέγραφε ένα άλλο γεγονός από αυτό που έβλεπες, δηλαδή τους μαθητές να παρελαύνουν ενώπιον του λαού. Αν έσβηνες τη φωνή από τα γεγονότα το Σύνταγμα, δεν θα ήξερες ποιοι ήταν οι καλοί και ποιοι οι κακοί. Άλλοι είχαν καδρόνια, άλλοι πέτρες. Όλοι τους αγωνίζονται για τη Δημοκρατία λένε. Έτσι είναι ή αγωνίζονται δίνοντας ξύλο για τους κομματικούς τους χώρους; Δυστυχώς, στην Ελλάδα έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τον εφιάλτη. Είμαστε στο σημείο που φωνάζει ο ορειβάτης που βρίσκεται στο πιο ψηλό σημείο ότι έρχεται χιονοστιβάδα κα μέχρι να ακουστεί στους πρόποδες το χιόνι κατεβαίνει ορμητικό να τα καλύψει όλα και τους πλακώνει τελικά. Έχουμε έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με συνθήκες Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και το θέμα είναι να μη διχαστούμε, αλλά να είμαστε ενωμένοι. Δυστυχώς όμως, είμαστε αδύναμοι απέναντι στα γεγονότα. Αυτοί που έχουν ζήσει συνθήκες δύσκολες, λένε θα επιβιώσουμε και από αυτό το κακό. Είναι όμως τραγικά δύσκολο για τη νέα γενιά να γίνει πρωταγωνιστής τέτοιων γεγονότων πείνας, έλλειψης καυσίμων, φαρμάκων… Φταίξαμε όμως τα προηγούμενα χρόνια και προκαλέσαμε τη μήνη του βουνού.
// Ο κόσμος γιατί έχει γυρίσει την πλάτη στις μεσημεριανές εκπομπές και στα λάιφ στάιλ προγράμματα;
Μα, εδώ ο κόσμος χάνεται και θα ασχοληθούμε με τις βάρκες που αρμενίζουν; Φυσικό είναι. Αλλά πες μου, δεν είναι τρελό να ασχολούνται καθημερινά επί δέκα ώρες την ημέρα δέκα εκπομπές με τα νέα της ελληνικής σόου μπιζ; Στην Ελλάδα άντε να έχουμε πενήντα άτομα στη σόου μπιζ που να αξίζεις να ασχοληθείς μαζί τους. Στην Αμερική, που έχουν 3.000 άτομα, σας πληροφορώ ότι δεν έχουν τόσες λάιφ στάιλ εκπομπές και δεν αφιερώνουν ούτε τόσες ώρες καθημερινά για να λένε το τίποτα…
// Το τίποτα λένε;
Εδώ αρχίζουν και δημιουργούν σόου μπιζ με τους συντρόφους, τους φίλους των επωνύμων, για να έχουν να παίξουν νέα πρόσωπα. Και μετά όταν χωρίσει η τάδε επώνυμη παρουσιάστρια με το φίλο της συνεχίζουμε να ασχολούμαστε μ’ αυτόν, ενώ εκείνος δεν κάνει κάτι καλλιτεχνικό, αλλά είναι επιχειρηματίας που κάνει βόλτα στα μπουζούκια. Τρελά πράγματα. Πρόκειται για ψεύτικο δημιούργημα. Οι άνθρωποι αυτοί ξαφνικά βρίσκονται στο επίκεντρο της δημοσιότητας χωρίς να ξέρουν το γιατί, χωρίς να το θέλουν, απλά επειδή ένα φεγγάρι ήταν ο δεσμός μιας τραγουδίστριας. Βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι καλλιτέχνες που έβγαλαν ένα τραγούδι ή έπαιξαν κάποτε σε μια σειρά και λόγω του ότι έκαναν κάτι στην προσωπική τους ζωή κέντρισαν τα μίντια. Αυτοί οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στο παιχνίδι της έκθεσης γιατί η αυλή τους τους λέει ότι αξίζει η κοινή γνώμη να μαθαίνει για τη ζωή τους γιατί είναι καλλιτέχνες -που μεταξύ μας δεν είναι…
// Υπάρχουν όμως τέτοιοι παγκοσμίως…
Ναι, υπάρχουν οι αδελφές Καρντάσιαν. Μήπως έχεις καταλάβει τι δουλειά κάνουν; Τις βλέπω σε δελτία, σε εκπομπές, αλλά δεν ξέρω γιατί απασχολούν τα μίντια; Είναι μοντέλα, ηθοποιοί, τραγουδίστριες; Τι είναι;
// Έπαιξαν σ’ ένα ριάλιτι οικογενειακώς…
Αν είναι δυνατόν!
// Πάντως, και εσείς στο «Όλα» μαζεύατε βιντεάκια από ψώνια…
Όχι πια. Δεν έχει ενδιαφέρον. Για μένα είναι εύκολος στόχος να μαζέψω βιντεάκια του Αλέξανδρου Πετρίδη, με το φωτεινό χαμόγελο, καθώς γνωρίζω ότι αυτά που λέει τα λέει επίτηδες για να τα παίξει η τηλεόραση. Πλέον δεν θέλω να το κάνω. Αυτό που με ενδιαφέρει αυτήν την περίοδο είναι να βγάλω τις κωλοτούμπες, τις αντιφάσεις δηλαδή που πέφτουν οι πολιτικοί αλλά και οι δημοσιογράφοι των δελτίων ειδήσεων. Οι ίδιοι άνθρωποι λένε άλλα πράγματα μέσα σε 24ωρα κάνοντας διάφορα κόλπα. Αυτό που θέλουμε να δείξουμε στην εκπομπή είναι ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, με μια αθωότητα όμως.
Δεν βλέπετε ακόμη και η Τρέμη άλλαξε τα περιδέραιά της και εμφανίζεται πιο φτωχική…
// Ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας για μια εκπομπή που παίζει 12 χρόνια;
Η συνταγή της επιτυχίας είναι ότι δεν υπάρχει συνταγή. Μεράκι θέλει, κέφι, χαρά, επικοινωνία. Ίσως η επιτυχία είναι να μην αναπαράγεις τη συνταγή. Ο αυτοσαρκασμός μας βοηθάει πάρα πολύ. Η απομυθοποίηση. Πάντως, το θέμα είναι όχι να χτυπάς τα «νούμερα», αλλά τους σοβαροφανείς.
// Η σοβαροφάνεια είναι μεγάλο ελάττωμα;
Ναι, γιατί πίσω από αυτήν κρύβονται ανθρωπάκια. Νιώθω μεγάλη απογοήτευση, όπως και όλοι μας, για τα όσα έχουν συμβεί στη χώρα μας. Επενδύσαμε σε πολιτικούς που ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Ψηφίζουμε κάθε φορά ευελπιστώντας σε μια αλλαγή, αλλά οι πολιτικοί στο μόνο που στοχεύουν είναι μια ακόμη θητεία!
// Πόσα κανάλια θα μείνουν στην αγορά;
Το πολύ τρία. Αλλιώς, αν παραμείνουν ως έχουν, κάποια στιγμή τα άρρωστα κανάλια θα παρασύρουν και τα υγιή ως ντόμινο και τότε όλα μαζί θα προβάλουν ένα κακό προϊόν, λόγω της έλλειψης διαφήμισης. Η τηλεόραση θα γίνει σαν τον πολύτεκνο πατέρα που δεν θα έχει να θρέψει τα παιδιά του. Καλύτερα λιγότερα παιδιά και υγιή. Θα περίμενε κανείς, ας πούμε στην ενημέρωση, να έχουμε μια πολυσυλλεκτικότητα με τόσα κανάλια. Αλλά μόνο ως ελληνική ανωμαλία θα μπορούσε να το εξηγήσει κανείς, ότι όλα τα δελτία ειδήσεων μοιάζουν. Μόνο ως ελληνική ανωμαλία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ότι η ελληνική τηλεόραση έδωσε απίστευτα λεφτά σε ελάχιστους δημοσιογράφους και παρουσιαστές και χρωστάει σήμερα χρήματα σε πολλούς εργαζόμενους.
// Πώς βλέπεις την πορεία του STAR;
Το STAR, όσο επικρατούσε η ευμάρεια και ο καλοζωισμός, ήταν μια χαρά. Η Μύκονος σε πρώτο πλάνο. Αλλά σήμερα το κοινό στο οποίο απευθύνεται το STAR έχει πληγεί από την κρίση. Οι νέοι μας είναι άνεργοι. Κάτι πρέπει να αλλάξει στη φυσιογνωμία του. Ας επενδύσει περισσότερο στις ξένες ταινίες, γιατί οι εκπομπές λάιφ στάιλ δέχονται πλέον μεγάλο ανταγωνισμό από την ενημέρωση. Η εποχή άλλαξε. Πολλές εκπομπές και κανάλια για να συνεχίζουν να υπάρχουν θέλουν ένα δημοψήφισμα. Τι θέλει το κοινό;
// Και η Μενεγάκη να αλλάξει;
Η Μενεγάκη είναι η πρωινή Μενεγάκη μεσημεριανή. Δεν θα υπήρχε λόγος ύπαρξης αυτής της εκπομπής το μεσημέρι -όλα κινούνται αργά σε σλόου μόσιον- αν δεν την παρουσίαζε η Ελένη.
// Ο ALPHA τι θα γίνει; Θα φύγουν οι Γερμανοί;
Δεν καταλαβαίνω γιατί οι Γερμανοί επιχειρηματίες ήρθαν να αγοράσουν σε μια χώρα που ήδη υπήρχε κορεσμός σε κανάλια. Μπορείς εσύ να μου το εξηγήσεις;