Διασυρμός

Το (πάλαι ποτέ) ΠΑΣΟΚ ολοκλήρωσε (προ πολλού) τον κύκλο του, ό,τι ήταν θετικό να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία το προσέφερε, από αυτό το σημείο και μετά «τρώει (εδώ και δεκαετίες) από τα έτοιμα». Εξελίχθηκε «παράλληλα» μες στο «ιστορικό προτσές», μέχρι που αυτό το ξεπέρασε.
Φτάσαμε, έτσι, από το «αυταρχικό» Ανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ της ημι-«αλλαγής», στο σημιτικό φέικ-«εκσυγχρονιστικό» του χρηματιστηρίου και της αρπαχτής και τώρα στο νεοφιλελεύθερο ΠΑ«ΣΟ»Κ του Γιωργάκη: του ΔΝΤ και της υποτέλειας, της απόλυτης ξεφτίλας.
Η τελευταία (μέχρι στιγμής που γράφονται αυτές οι γραμμές) «εξαγγελία» του περί δημοψηφίσματος, και η μετέπειτα αναίρεσή του, μετά το αρχικό σοκ που προκάλεσε, δείχνει συγκεκριμένα πράγματα: το αδίστακτο του μικρόνοου, τα συμφέροντα που συσπειρώνονται ποντάροντας σε καταβαράθρωση της χώρας, την ανεπάρκεια ικανού πολιτικού προσωπικού και αντίστοιχης πνευματικής ηγεσίας, την κυριαρχία του μικροσυμφέροντος σε όλες τις βαθμίδες και εκφάνσεις της «δημόσιας» ζωής.
Παρʼ όλα ταύτα, από το σημείο αυτό μέχρι τον ΔΙΑΣΥΡΜΟ η διαφορά παραμένει μεγάλη… Φαίνεται όμως ότι δεν υπάρχει τέλος για τον ΓΑΠ και τους ΠΑΣΟΚους. Θα πορευτούν «αήττητοι» μέχρι τη συντριβή τους, παρασύροντας στο διάβα τους και όσους και ό,τι βρουν μπροστά τους. ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ, ΘΛΙΒΕΡΟΙ, ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ, ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΕΣ.
ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΩΡΑ.

«Ρίξε μια ζαριά καλή» τραγούδαγε ο Σερ Μπιθί
Ο μικρός Γιώργος νομίζει ότι μπορεί να το τραγουδήσει και ο ίδιος. Έριξε τη ζαριά του (Έφερε «τρία κι άσο»; Ίδωμεν…). Έλα όμως που δεν παίζει μόνος. Υπάρχουν κι άλλοι (ισχυροί ή ισχυρότεροι) παίκτες στην ίδια παρτίδα.
Εμείς εδώ θα περιοριστούμε να περιγράψουμε ορισμένες από τις συνέπειες αυτού του απερίγραπτου τζόγου εις βάρος μας: ως πολιτών, ως κυρίαρχου λαού, εις βάρος της χώρας. Η κίνηση αυτή προκαλεί διασυρμό της Ελλάδας εκτός, διασυρμό του ΠΑ«ΣΟ»Κ εντός, σπέρνει τον διχασμό. Mέσω της διχόνοιας προσπαθεί να επιβληθεί μια πολιτική ΕΧΘΡΙΚΗ προς τον λαό, τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας. Μέσω του κατακερματισμού, του «όλοι εναντίον όλων», να ενισχυθούν οι ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ: του κράτους, των οργανωμένων μειοψηφιών, των πολιτικών άκρων, των συμμοριών, ΕΝΑΝΤΙΟΝ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
«Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα»; Δυστυχώς, με ευθύνη των «σοσια»-ληστών, ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ.

ΠΡΟΣ «ΔΙΑΦΩΝΟΥΝΤΕΣ» (Φωνασκούντες):
Όσοι μέχρι χθες ήτανε ΠΑΣΟΚ (ή ΠΑ«ΣΟ»Κ), καλύπτοντας έστω με την ανοχή τους το μεγάλο φαγοπότι και τη διαφθορά, και σήμερα διαφοροποιούνται διαφωνούντες για να μη θεωρηθεί ότι εγκαταλείπουν το σκάφος σαν ποντίκια τώρα που βουλιάζει:
1. Να κάνουν δημόσια την αυτοκριτική τους και να αποσυρθούν.
2. Να μιλούν χαμηλόφωνα, από σεβασμό τουλάχιστον προς αυτούς που είχαν προαναγγείλει χρόνια πριν από τη σημερινή κατάντια ενός κάποτε ελπιδοφόρου εγχειρήματος, πληρώνοντας τις συνέπειες της στάσης τους (αλλά και προς τους συμπολίτες μας που δεν είναι ΠΑΣΟΚοι…).

ΥΓ.: Και άλλα «ορφανά»…
Όλα τα ʼχε η Μαριορή… Επανεμφανίστηκαν και άλλα «ορφανά» του Σημίτη, οι αυτοεπονομαζόμενοι «λοχαγοί», εκσυγχρονιστήρια ολκής… Με εξαίρεση τους ΓΑΠικους Καστανίδη – Ρέππα, που από λοχαγοί προβιβάστηκαν σε «Ηρακλείς του Στέμματος», οι πρώην βρήκαν ευκαιρία να ξαναπλασαριστούν; Ρε παιδιά, κι ο Βαγγέλης Μαλέσιος; (Δυστυχώς όλοι γνωριζόμαστε σε τούτη δω τη χώρα…)