Ο συνταγματολόγος κ. Μανιτάκης προτείνει να μοιράσουμε την εθνική κυριαρχία με την ΕΕ!
Α ρε λαουτζίκε… Μόνος σου τραβάς το κάρο για άλλη μια φορά… Μια απλή γυναίκα του λαού, συνταξιούχος των 400 ευρώ, που δεν της φτάνουν πια τα λεφτά ούτε για τα αναγκαία, εκεί στην αγορά, όπου προσπαθούσε να δει για τι φτάνουν τα χρήματα που είχε στο πορτοφόλι της να αγοράσει, έβγαλε την ελληνική ψυχή:
• Όχι στη νέα κατοχή, να φύγουν, δεν θέλω στην πατρίδα μου ξένους, κι ας πεινάσω…
Την ίδια στιγμή, γνωστός μεγαλοκαθηγητής πανεπιστημίου, και μάλιστα συνταγματολόγος, ο κ. Αντώνης Μανιτάκης, σε άρθρο στο «Βήμα» βάζει το ψεύτικο δίλημμα, που έχει θέση μόνο για δειλά και φοβισμένα ανθρωπάκια, που σκύβουν το κεφάλι, παραδίδοντας τα όσια και τα ιερά για ένα πιάτο φαΐ:
«Έχουμε», λέει, «να επιλέξουμε ανάμεσα σε μια μοναχική και ρακένδυτη εθνική κυριαρχία και σε μια περιορισμένη συγκυριαρχία στην Ευρώπη»! Και προσθέτει: «Αυτός είναι ο ορίζοντας της εθνικής μας μοίρας. Ας το συνειδητοποιήσουμε αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά κύριοι της μοίρας μας»!
Είναι απίστευτο, είναι από τ’ άγραφα, ένας καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, με περγαμηνές, να υποστηρίζει την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, να βάλουμε συγκυρίαρχο στη χώρα μας την Ευρωπαϊκή Ένωση, με αντάλλαγμα κάποια ευρώ…
Δηλαδή, πριν μπούμε το 1980 στην ΕΟΚ, κύριε Μανιτάκη, ρακένδυτη ήταν η εθνική κυριαρχία μας; Το 2002, που μπήκαμε στο ευρώ, ρακένδυτοι ήμασταν; Πεινασμένοι; Σήμερα με το ευρώ ιδού πού φτάσαμε. Δάκρυα, πόνος και φτώχεια. Ρακένδυτους μας κατάντησαν.
Κι αν είναι να βάλουμε συγκυρίαρχη την Ευρώπη, γιατί να μην παραχωρήσουμε περιορισμένη συγκυριαρχία στην Τουρκία να ησυχάσουμε, να σταματήσουμε τους εξοπλισμούς και τις παραβιάσεις; Καταλαβαίνετε τι στην ουσία προτείνετε, κ. Μανιτάκη; Να μην είχαμε αντισταθεί το 1940 στους Ιταλούς και τους Γερμανούς και να είχαμε αποφύγει τα ερείπια και τους χιλιάδες νεκρούς στο μέτωπο και την πείνα. Όμως με πόνο πολύ, αίμα και ιδρώτα καταφέραμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας. Όρθιοι. Χωρίς να παραχωρήσουμε σπιθαμή εθνικής κυριαρχίας. Μόνο κάποιοι Κουίσλινγκ έδωσαν γη και ύδωρ στους εισβολείς, Γερμανούς και τότε. Όπως και σήμερα. Και προτείνετε σεις για να μην είναι μοναχική και ρακένδυτη η εθνική κυριαρχία μας να δώσουμε συγκυριαρχία στην ΕΕ. Για πέστε το σε μάθημα στους φοιτητές σας… Σίγουρα θα πάρετε γενναία την απάντηση.
Αλλά δεν είναι μοναδική η περίπτωση του κ. Μανιτάκη. Υπάρχουν κι άλλοι πανεπιστημιακοί, που δυστυχώς διδάσκουν αξίες στα παιδιά μας και πλάθουν τη νέα γενιά, με τέτοιες απόψεις που καθόλου δεν έχουν σχέση με την ιστορία μας, τις Θερμοπύλες, το «Ή ταν ή επί τας» και το «Μολών λαβέ». Στο ίδιο φύλλο του «Βήματος» της περασμένης Κυριακής και ο οικονομολόγος Αρίστος Δοξιάδης, έμπλεος χαράς αναφωνεί: «Είναι καλοδεχούμενη η ευρωπαϊκή εποπτεία και ας μην αρέσει στους πολιτικούς μας»!
Σε επίπεδο διαδικασιών και ελέγχου ξεκίνησε και το 1950, κ. Δοξιάδη, η… άφιξη του αμερικανικού κλιμακίου για την υλοποίηση του «Σχεδίου Μάρσαλ» και έμεινε 30 χρόνια και όλοι οι πολιτικοί μας ήταν φιλιππινέζες τους. Δεν έγραψε άδικα και χωρίς λόγο ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός εκείνο το «Δυστυχισμένε μου λαέ, πάντοτε ευκολόπιστε και πάντα προδομένε»…
Άραγε η Ακαδημία, η πανεπιστημιακή κοινότητα, συμφωνούν με τις προτάσεις του κ. Μανιτάκη να μοιράσουμε την εθνική κυριαρχία με την ΕΕ;
ΥΓ.: Αυτήν την Ευρώπη, που την έχετε κορώνα στο κεφάλι σας, κ. Μανιτάκη, πότε την είδατε να προστατεύει την εθνική κυριαρχία κράτους-μέλους της από τις διεκδικήσεις και τις απειλές της Τουρκίας; Θα θυμάστε, πιστεύουμε, αν έχετε καλή μνήμη, ότι τη νύχτα των Υμίων οι… ηγέτες της ΕΕ είχαν εξαφανιστεί. Τους αναζητούσε ο Χόλμπρουκ (πέθανε πρόσφατα) να μιλήσει μαζί τους, αν έπρεπε να παρέμβουν και δεν έβγαιναν στο τηλέφωνο. Σ’ αυτά τα φοβισμένα ανθρωπάκια να παραδώσουμε την εθνική κυριαρχία μας, κ. Μανιτάκη, για να συναινέσουν με τους Τούρκους για όποιο ζήτημα στο Αιγαίο, στη Θράκη και στην Κύπρο;