Κυβέρνηση Βερολίνου

«Πέτυχε» μάλλον όχι απλώς «συγκυβέρνηση», αλλά κάτι πιο σύνθετο:

– Να κυβερνά τύποις η εκλεγμένη απʼ τον ελληνικό λαό κυβέρνηση, αλλά υπό την εποπτεία των επιτρόπων της «τρόικας», των «γκαουλάιτερ» της Φράου Μέρκελ, στους οποίους οι έλληνες υπουργοί όχι απλώς θα δίνουν λόγο, αλλά και δεν θα μπορούν να αποφασίζουν άνευ της σύμφωνης γνώμης τους!

Το παραπάνω είναι το πλέον ουσιαστικό πολιτικό στοιχείο της κατά τα άλλα αμφιλεγόμενης απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, χαράματα της Πέμπτης. Μιας απόφασης την οποία οικονομικοί κύκλοι του εξωτερικού χαρακτηρίζουν συγκεκαλυμμένη τυπική χρεοκοπία. Και μπορεί μεν ο εμφανέστατα αμήχανος πρωθυπουργός να είπε ότι οι «επίτροποι» ζητήθηκαν απʼ την ελληνική κυβέρνηση (!), όμως αυτό ήταν απλώς άλλο ένα ψέμα στην αλυσίδα των όσων έχει πει αφότου κέρδισε τις εκλογές το 2009.

Άλλωστε πολλές ώρες πριν απʼ αυτόν η Φράου Μέρκελ είχε ξεκαθαρίσει, μιλώντας στο γερμανικό Κοινοβούλιο, ότι απαιτεί τη διαρκή και στενή εποπτεία της Ελλάδας.

Και ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος ουδόλως διαπραγματεύτηκε ή (έστω) ελάχιστα διαπραγματεύτηκε στο κρισιμότατο αυτό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αλλά πήγε εκεί ως ικέτης, δεν είχε άλλη επιλογή απʼ το να αποδεχθεί αυτή την ιταμή γερμανική αξίωση, που σημαίνει στην πράξη μια τύποις μεν ελληνική κυβέρνηση, αλλά στην (τραγική) ουσία κυβέρνηση Βερολίνου!

Όλο το κείμενο των συμπερασμάτων ήταν ένας κόλαφος για την Ελλάδα, ένας ντροπιαστικός κατάλογος δυσμενών αναφορών, σε ορισμένα σημεία με καταφανή προσπάθεια να αποκρυβεί αυτό το μαστίγωμα πίσω από ωραιοποιημένες εκφράσεις, για να συγκρατηθεί η οργή του χειμαζόμενου ελληνικού λαού και να μη λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Το ίδιο έγινε και με το επίμαχο σημείο των συμπερασμάτων που αφορά στην εποπτεία της Ελλάδας, αυτόν τον νέο οικονομικό έλεγχο, αυτήν τη νέα ιδιόμορφη κατοχή που αποδέχθηκαν ο έλληνας πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρός του. Πίσω από «κομψές» εκφράσεις κρύβεται η τραγική αλήθεια αυτής της νέας ιδιόμορφης κατοχής.

Μάλιστα, και προκειμένου να κατευναστούν οι –αναμενόμενες– αντιδράσεις, στην ουσία παραπέμπουν στο νέο Μνημόνιο όπου θα υπογράψουν μέσα στο επόμενο διάστημα τις λεπτομέρειες αυτής της συγκυβέρνησης με τους επιτρόπους της «τρόικας», τους –κατά Σκανδαλίδη– «μπάστακες».

Εκεί θα φανεί καθαρά αν οι έλληνες υπουργοί θα μπορούν να λαμβάνουν οποιαδήποτε απόφαση χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Αν θα μπορούν να προχωρήσουν οποιαδήποτε πρωτοβουλία τους χωρίς τη σύμφωνη γνώμη τους. Αν με λίγα λόγια οι «γκαουλάιτερ» θα έχουν το δικαίωμα βέτο επί των ελλήνων υπουργών…

Το βέβαιο είναι ότι αυτή η επιτροπεία της χώρας θα διαρκέσει πολλά, πάρα πολλά χρόνια. Ίσως και μέχρι το 2030, σύμφωνα με ορισμένες έγκυρες εκτιμήσεις, χωρίς να μπορεί να αποκλείσει κανείς και παραπάνω χρόνια…

Αυτή είναι λοιπόν η αλήθεια, χωρίς φτιασιδώματα και ωραιοποιήσεις, για τη… νέα εθνική επιτυχία του διδύμου Γ. Παπανδρέου και Β. Βενιζέλου.

Αυτή είναι η αλήθεια για τη… νέα σωτήρια παρέμβαση της κυβέρνησης, η οποία προφανώς και έχει κουραστεί να μας σώζει! Τη μια μας έσωσε με το Μνημόνιο, την άλλη με την παράταση αποπληρωμής των ελληνικών δανείων, την άλλη με το Μεσοπρόθεσμο, την άλλη με την απόφαση της 21ης Ιουλίου και τώρα με την προχθεσινή απόφαση!

«Κούρεψαν» την Ελλάδα!

Στην ουσία η «επιτυχία» των Βρυξελλών σημαίνει το «κούρεμα» της Ελλάδας, της εθνικής μας αξιοπρέπειας, της εθνικής μας κυριαρχίας.

Σημαίνει επίσης νέα δυσβάσταχτα αντιλαϊκά μέτρα, άγρια λιτότητα και νέα επιδρομή στην πλάτη ενός λαού που επί ενάμιση χρόνο υποφέρει τα πάνδεινα και έχει φτάσει στα όριά του απʼ τη φτώχεια, την ανεργία, την πρωτοφανή υποβάθμιση του βιοτικού του επιπέδου σε επίπεδα της δεκαετίας του ʼ60!

Με λίγα λόγια, θα φτάσουμε σε «ρουμανοποίηση» της Ελλάδας σε συνδυασμό με μοντέλο Κίνας (σε ό,τι αφορά μισθούς και εργασιακά δικαιώματα), κατά την εύστοχη επισήμανση έμπειρου πολιτικού παράγοντα!

Είναι σαφές, σύμφωνα με έγκυρες εκτιμήσεις, ότι όλο αυτό το ασφυκτικό έως και κατοχικό πλαίσιο σε βάρος της Ελλάδας, αυτή η εποπτεία, η επιτροπεία, έχει στόχο να απειλήσει άλλες χώρες μέλη της ΕΕ, να μη ζητήσουν κάτι παρόμοιο με την Ελλάδα, γιατί αν το ζητήσουν, τότε… ιδού τα αποτελέσματα…

Αλλά και στο επίπεδο του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους η απόφαση είναι από αμφιλεγόμενη έως και ατελέσφορη.

Κατʼ αρχάς, πόσο μπορεί να είναι το «κούρεμα» πράγματι εθελοντικό;

Αυτό προϋποθέτει την εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών, των τραπεζών.

Θα συμβεί αυτό;

Οι πρώτες πληροφορίες είναι μάλλον γεμάτες ερωτηματικά.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Π», ήδη η μεγάλη ελβετική τράπεζα UBS εκφράζει την αντίθεσή της με το νέο αυτό πακέτο και μάλιστα έχει αναθέσει σε νομικούς της την αναζήτηση νομικής φόρμουλας προσφυγής ενάντια στο εθελοντικό «κούρεμα», όπως αυτό αποφασίστηκε στις Βρυξέλλες.

Σε ίδιο περίπου μήκος κύματος εκπέμπουν και αμερικανικές τράπεζες, οι οποίες μάλιστα το πάνε παραπέρα. Δεν δέχονται καμία συμμετοχή στο «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων.

Αν όμως, καθʼ οιονδήποτε τρόπο, οι ιδιώτες δεν συμμετάσχουν σε αυτό το «εθελοντικό κούρεμα», αν η συμμετοχή τους είναι κάτω του 75%, τότε η απόφαση είναι κυριολεκτικά στον αέρα!

Επίσης, παρά τη θριαμβολογία, το «κούρεμα» αφορά στο 28% του συνόλου του ελληνικού χρέους.

Φυσικά, θα πει κάποιος, δεν είναι λίγο το να απαλλάσσεται η χώρα μας από περίπου 100 δισ. εκ του συνόλου του χρέους της.

Βέβαια είναι μια ανάσα.

Αλλά και εδώ υπάρχουν πλείστα όσα ερωτηματικά.

Για παράδειγμα, τι θα συμβεί με τα ασφαλιστικά ταμεία;

Το κείμενο των συμπερασμάτων δεν λέει με σαφήνεια ότι θα παραμείνουν εκτός του «κουρέματος», όπως προέβλεπε η απόφαση της 21ης Ιουλίου. Διότι, σε διαφορετική περίπτωση, θα απαιτηθεί επιπλέον κρατική εγγύηση για την κάλυψή τους.

Αλλά και σε επίπεδο των διεθνών αγορών είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν η απόφαση των Βρυξελλών θα τις ηρεμήσει. Και αυτό επειδή περίμεναν τη θεσμοθέτηση ενός ευρωομολόγου και ανακεφαλαίωση των τραπεζών με ευρωπαϊκή επιδότηση.

Έτσι έγκυρες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για ηρεμία 2-3 ημερών και στη συνέχεια νέα εκτόξευση των ελληνικών spreads.

Σε ό,τι αφορά στις ελληνικές τράπεζες, θα πρέπει μέσα στους επόμενους 3-4 μήνες να κάνουν αύξηση κεφαλαίου, ώστε να αποκτήσουν κεφαλαιακή επάρκεια 10%.

Οι ίδιες θέλουν οι νέες μετοχές να είναι προνομιούχες, ώστε να μην έχουν δικαίωμα ψήφου. Αλλά η κυβέρνηση θέλει να είναι κοινές, κάτι που στην πράξη οδηγεί σε «κρατικοποίηση».

Θεωρείται δε βέβαιο ότι σε αυτό το σημείο θα υπάρξουν αντιδράσεις και αντιπαράθεση με την κυβέρνηση.

Σε κάθε περίπτωση, τα πραγματικά αποτελέσματα της απόφασης των Βρυξελλών θα αρχίσουν να φαίνονται σιγά σιγά. Όπως και ο πραγματικός λογαριασμός, που επίσης δεν θα αργήσει να έρθει…