Ευρύτατη καταψήφιση της απόφασης της Συνόδου Κορυφής για να πάμε σε εκλογές
Ο Περισσός καταγγέλλει τον πρωθυπουργό ότι προσπαθεί να κοροϊδέψει τον λαό με τον ισχυρισμό του ότι υπάρχει λαϊκή συμφωνία στα όσα συμφωνήθηκαν στις Βρυξέλλες και, όπως δήλωσε η Α. Παπαρήγα, «είμαστε βέβαιοι ότι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού δεν μπορεί να αποκοιμηθεί με τα λεγόμενα του πρωθυπουργού».
Όπως τονίζουν στο ΚΚΕ, τα ξημερώματα της Πέμπτης εξαγγέλθηκε μια νέα σφοδρή επίθεση σε βάρος του βιοτικού επιπέδου, των μισθών, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των λαών και της Ελλάδας και όλης της Ευρώπης, αποφασίστηκε η πτώχευση της Ελλάδας, και όλα τα άλλα είναι κοροϊδία για τον λαό.
Είναι, λένε, ελεγχόμενη πτώχευση που μπορεί να εξελιχθεί και σε ανεξέλεγκτη, παίρνοντας υπόψη ότι η Ευρωζώνη θα βρεθεί σε πιο βαθιά κρίση και ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει την αλήθεια για να έχει την άμεση ετοιμότητα της αντεπίθεσης.
Στη Σύνοδο Κορυφής, υπογραμμίζουν, έγινε ένας συμβιβασμός ανάμεσα στα διάφορα κράτη της ΕΕ και στη διεθνή ένωση των τραπεζών. Είναι ένας συμβιβασμός ο οποίος δεν πρόκειται να λύσει ούτε το θέμα της κρίσης ούτε το θέμα της ανάπτυξης. Αντίθετα θα υπάρξει επιβράδυνση της ανάπτυξης και, πάνω απ’ όλα, μέτρα πρωτόγνωρα σε βάρος όλων των λαών της Ευρωζώνης, όλων των λαών της Ευρώπης. Και μέσα εκεί βρίσκεται και η Ελλάδα.
Στο ΚΚΕ προβλέπουν ότι, παρά τα όσα δηλώνουν οι κυβερνήσεις της ΕΕ, η κρίση θα βαθύνει, αφού διαμορφώνονται στο πλαίσιο της Ευρωζώνης και της Ευρώπης δύο αντιμαχόμενοι πόλοι, κάτι που σημαίνει ότι θα ενταθεί η ανισόμετρη ανάπτυξη, θα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη η απόκλιση μέσα στην ΕΕ και ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη. Όλα αυτά, τονίζουν, θα τα γυρίσουν και τα γυρνάνε σε βάρος των λαών. Κάθε φαινόμενο που υπάρχει μέσα στην Ευρωζώνη απ’ τη φύση του στρέφεται σε βάρος των λαών και γεννάει νέα μέτρα, αλλεπάλληλα μέτρα. Ο ένας πόλος είναι η Γερμανία με τις σύμμαχες χώρες, ο άλλος είναι η Γαλλία με τις χώρες της Μεσογείου, μιας και η Γαλλία θα βρεθεί και αυτή σε κρίση.
Σχετικά με το κρίσιμο θέμα της διαρκούς εποπτείας της ελληνικής οικονομίας από τους ελεγκτές της ΕΕ, η Α. Παπαρήγα δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Θεωρούμε ανούσια και παραπλανητική τη συζήτηση που ανέκυψε από την πρώτη στιγμή για το θέμα της εποπτείας. Βεβαίως ο κ. Παπανδρέου μας είπε ότι θα είναι μια τεχνική βοήθεια, η κ. Μέρκελ το είπε κανονικά. Εδώ πια, οι επόπτες θα είναι καθημερινά, μέσα σε όλους τους μηχανισμούς του κράτους και δεν ξέρω και μέχρι πού θα φτάσουν, μπορεί να φτάσουν και στις ηγεσίες των συνδικάτων. Γιατί λέμε ότι είναι ανούσια η αντιπαράθεση; Όχι γιατί δεν είναι πρόβλημα υπαρκτό. Όχι γιατί δεν έχουμε και ποσοτικά νέες εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά απ’ τη στιγμή που η Ελλάδα, η καπιταλιστική Ελλάδα, είναι ενσωματωμένη στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και ιστορικά και σήμερα, η αστική τάξη εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα. Βεβαίως, άλλοτε τα εκχωρεί με καλύτερους ή χειρότερους όρους γι’ αυτήν, όμως είναι επιλογή της και δεν έχει να κάνει με την υποτελή στάση».
Ταυτόχρονα με την κριτική στην κυβέρνηση ο Περισσός προχωράει σε κριτική και στα άλλα κόμματα, αφού θεωρεί ότι η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ΛΑΟΣ και η ΔΗΜΑΡ αρκούνται σε θέσεις σχετικά με το πώς χειρίζεται η κυβέρνηση ορισμένα πράγματα ή κάνουν υψηλή κριτική στην ΕΕ.
Δεν είναι ζήτημα ικανότητας διαχείρισης, τακτικής, και αν οι σύμβουλοι της κυβέρνησης συμβουλεύουν σωστά ή αν η κυβέρνηση και ο Παπανδρέου είναι ικανός να αξιοποιήσει συμβουλές. Η γραμμή είναι μία. Βαράτε τους εργαζόμενους, δήλωσε χαρακτηριστικά η Αλ. Παπαρήγα. «Εμείς βάζουμε το ζήτημα, η πάλη να είναι για εφ’ όλης της ύλης σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων και τα κόμματά της, η πάλη για ανατροπή αυτής της εξουσίας, η πάλη για λαϊκή εξουσία – λαϊκή οικονομία αντικειμενικά είναι περισσότερο ώριμη από ποτέ. Και πραγματικά θα είναι φοβερό και τρομερό εάν υποκειμενικά ο λαός δεν επιλέξει τον δρόμο αυτής της πάλης πολύ περισσότερο από χτες και προχτές. Είναι ώριμη αυτή η πάλη».
Το ζήτημα εν τέλει ξεκαθαρίζουν στο ΚΚΕ είναι: «Ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, με όποια μορφή κι αν πάρει αυτή η ανατροπή αυτής της εξουσίας. Βεβαίως, αυτός ο δρόμος δεν θα είναι δρόμος εύκολος, έχει εμπόδια, παγίδες, απαιτεί θυσίες, αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Και σ’ αυτόν τον δρόμο θα πρέπει να προσπαθήσουμε να υπάρχουν μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες του λαού».