Επίθεση στα δύσκολα – Δεν είμαστε χαϊβάνια!

Ο Γιώργος Τσαλίκης, ο οποίος θεωρεί «τα περισσότερα τάλεντ σόου ότι έχουν ελάχιστη καλλιτεχνική ουσία και πιο πολύ τηλεοπτικό «χαβαλέ», τονίζει ότι στη δουλειά του τίποτα δεν του χαρίστηκε και ότι ουδέποτε καβάλησε καλάμι… «Όταν αγωνίζεσαι δεν έχεις χρόνο για να ψωνιστείς. Έχω δημιουργήσει από πολύ μικρός οικογένεια, έχω τρία αγόρια ως αντίβαρο και μια άξια γυναίκα, που διαμορφώνουν καθημερινά την προσωπικότητά μου».

Όσο για την οικονομική κρίση, προτείνει δράση, ώστε να μη χαθεί η μεσαία τάξη, αλλά και το κεφάλι ψηλά, γιατί οι Έλληνες είμαστε μάγκας λαός!

// Πώς είναι να είσαι πάνω στην πίστα και να καλείσαι να διασκεδάσεις τον κόσμο, ενώ έχεις ακούσει ότι ένας οικογενειάρχης πέθανε από ανακοπή καρδιάς αγωνιζόμενος για να μην περάσει το άρθρο 37 για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων;

Μέσα μου νιώθω μεγάλη απογοήτευση. Είναι μια μέρα που όλη η Ελλάδα είναι πολύ στενοχωρημένη. Η ψυχολογία όλων μας είναι πεσμένη, γιατί η κατάσταση γενικότερα είναι πολύ δύσκολη. Αλλά εδώ είναι η μεγάλη ευθύνη των καλλιτεχνών. Πρέπει να σηκώσουμε το ηθικό του Έλληνα. Ο Έλληνας με το τραγούδι κάνει ψυχοθεραπεία. Και πώς θα το καταφέρουμε αυτό; Με το να κάνουμε προσιτή την είσοδο στα κέντρα, στις μουσικές σκηνές, στα θέατρα. Προσωπικά εγώ το έχω κάνει πράξη. Τα τελευταία πέντε χρόνια σ’ όσα κέντρα τραγουδούσα ζητούσα από τον επιχειρηματία φτηνές τιμές. Τα δυο τελευταία χρόνια στο κέντρο «Caramela», όπου τραγουδάω, η νοοτροπία η δική μου έχει συνταχθεί με τη νοοτροπία των επιχειρηματιών του κέντρου -δεν υπάρχει ουίσκι για 4 άτομα, αλλά για έξι και αυτό είναι φοιτητικό- και έτσι αποτελούμε το μοναδικό σχήμα στην Αθήνα που δουλεύουμε έξι μέρες την εβδομάδα!

// Αυτό σημαίνει ότι και το δικό σου νυχτοκάματο έχει πέσει!

Κατ’ εξοχήν. Τα τελευταία χρόνια ζούμε το διήμερο στη νύχτα. Ε, δεν μπορεί να είσαι τραγουδιστής και να μην κάνεις την αυτοκριτική σου. Η κατάσταση είναι μπροστά στα μάτια μας απογυμνωμένη. Ή κάνεις ότι δεν τη βλέπεις και καταστρέφεσαι ή περνάς στη δράση. Μαζεμένα νυχτοκάματα λοιπόν για όλους. Έχω επιλέξει, συνειδητά, λιγότερο κατά πολύ νυχτοκάματο και πολλές ώρες πάνω στην πίστα, μέχρι το πρωί. Ναι, κουράζομαι περισσότερο σωματικά, αλλά έχω ουσιαστικό κέρδος. Γιατί νιώθω ότι ως καλλιτέχνης προσφέρω στον κόσμο ανεμελιά και κέφι τη στιγμή που τα χρειάζεται περισσότερο για να αντεπεξέλθει στα δύσκολα. Για εμένα ο κόσμος αποτελεί τον πυρήνα της δουλειάς μου. Όταν με βλέπει να τον ανεβάζω, με θετική ενέργεια, αντιλαμβάνεται τον αγώνα μου, εκτιμάει τις προθέσεις μου και μ’ ανταμείβει κάθε βράδυ με την παρουσία του και τη στήριξή του.

// Υπάρχουν και καλλιτέχνες που δεν λένε να μειώσουν την αμοιβή τους…

Δεν γίνεται να δουλέψεις στη νύχτα τις ημέρες που διανύουμε και να μην είσαι συντονισμένος με τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν. Αν υπάρχουν συνάδελφοι που έμειναν σε άλλες εποχές, τότε τους κάνουν πολύ κακό οι αυλές τους και ο περίγυρός τους. Δεν τους ενημερώνουν σωστά, δεν τους προσαρμόζουν με την πραγματικότητα και θα μείνουν εκτός.

// Μήπως τα τελευταία χρόνια οι τραγουδιστές σπαταλήσατε πολλά χρήματα στην εικόνα σας, στο στάιλινγκ;

Δεν υπάρχει πιο δύσκολη «μπίζνες» από τη σόου μπίζνες. Αυτό είναι δεδομένο. Αδιαμφισβήτητα πρώτο ρόλο παίζει το ταλέντο, αλλά όταν έρθει ο θαυμαστής μου να με δει στο κέντρο -αν τον σέβομαι πραγματικά- απαιτείται μια προσεγμένη εικόνα και ένα αξιοπρεπές λάιφ στάιλ. Και στα παλιότερα χρόνια ο Στράτος Διονυσίου θα έβγαινε με το ραμμένο κοστούμι του, κύριος. Άλλο όμως είναι να προσέχουμε την εμφάνισή μας και άλλο να γίνεται το λάιφ στάιλ πρωταγωνιστής. Βλέπω συναδέλφους μου να γίνονται εξώφυλλα εβδομαδιαίων περιοδικών ως «fashion icons». Είναι δυνατόν ένας καλλιτέχνης να γίνει «οδηγός μόδας»; Η ουσία της δουλειάς μας είναι το τραγούδι και η επικοινωνία μας με τα συναισθήματα και τη διάθεση του κοινού, όχι με τις τάσεις της μόδας.

// Είμαστε ωραίος λαός οι Έλληνες; Πώς είμαστε στο κέφι μας;

Οι Έλληνες είμαστε οι πιο μάγκες, οι πιο αξιοπρεπείς και οι πιο δυνατοί άνθρωποι και το έχουμε αποδείξει μέσα από την ιστορία μας. Έχουμε μάθει να αγωνιζόμαστε και να επιβιώνουμε με ψηλά το κεφάλι. Μπορεί να είμαστε λίγο χύμα, αλλά είμαστε και μεσογειακός λαός, μ’ έναν ήλιο να μας κυβερνά ακόμη και το χειμώνα. Δεν είμαστε σοβαροφανής λαός. Έχουμε αισιοδοξία, έχουμε ελπίδα. Αυτές οι δυο αρετές είναι συνδεδεμένες με τη φύση μας. Στη διασκέδαση καλώ τον κόσμο να ξεφαντώσουμε μαζί. Και το επιτυγχάνουμε. Ξεσηκώνω τον κόσμο, με ξεσηκώνει και αυτός και ξεχνάμε τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε κατά τη διάρκεια της ημέρας… Όταν τελειώνει το πρόγραμμα, έχω γεμίσει ψυχικά τόσο τις μπαταρίες μου, που λέω είμαι έτοιμος για ό,τι και να μου συμβεί την επόμενη μέρα.

// Τι έφταιξε και η δισκογραφία βρίσκεται σε κρίση;

Περνάμε περίεργες ημέρες στη δισκογραφία. Διανύουμε μέρες μετάβασης και δεν έχω καταλάβει ακόμη πού προσγειωθεί, πού θα κατασταλάξει η ιστορία. Τι πιστεύω ότι θα γίνει; Ότι από εδώ και στο εξής οι καλλιτέχνες θα χρηματοδοτούν οι ίδιοι τις παραγωγές τους ή με την αρωγή των επιχειρηματιών νυχτερινών κέντρων, που είναι και τις περισσότερες φορές οι στενοί τους συνεργάτες. Το c.d. θα δημιουργείται πλέον σε ιδιωτικό επίπεδο. Ο νέος ρόλος της δισκογραφικής εταιρείας είναι να κάνει τη διανομή του c.d.

// Γιατί δεν αγοράζει ο κόσμος c.d.;

Λόγω της πειρατείας, τόσο από τους αλλοδαπούς όσο και στο ίντερνετ. Η πειρατεία έγινε ανεξέλεγκτη. Γιατί έγινε όμως ανεξέλεγκτη; Λόγω των ακριβών c.d. H υπερτιμολόγηση ενός c.d. έφερε την πειρατεία. Γιατί αν το c.d. ήταν προσιτό, δεν θα το έπαιρνες από τη μαύρη αγορά. Όλα έχουν μια αιτία. Η κρίση στη δισκογραφία πλήττει πολύ τους δημιουργούς της μουσικής βιομηχανίας. Και εννοώ στιχουργούς, συνθέτες, ηχολήπτες, μουσικούς κ.ο.κ. Ο καλλιτέχνης θα εμφανιστεί λάιβ, θα τη βρει την άκρη. Το βάρος μας πρέπει να είναι στραμμένο σε όλους τους άλλους. Επαγγέλματα σβήνουν και αυτό έχει πολλή στενοχώρια.

// Ο καλλιτέχνης θα κάνει και τις συναυλίες του… Πώς πήγαν οι συναυλίες σου φέτος;

Νιώθω την υποχρέωση μέσω της συνέντευξής μας να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ όλους τους θαυμαστές μου, γιατί όπου και αν εμφανίστηκα στην επαρχία ήταν σολντ άουτ. Και για να γυρίσω στην πρώτη μας κουβέντα, τα εισιτήρια των συναυλιών μου ήταν προσαρμοσμένα στις οικονομικές συνθήκες της εποχής. Πιστεύω ότι όλοι οι τραγουδιστές πρέπει να επανεξετάσουμε το θέμα των τιμών τόσο στα μαγαζιά που τραγουδάμε όσο και στις συναυλίες και στα cd μας. Και σας το λέω αυτό τη στιγμή που κλείνω 17 χρόνια πάνω στην πίστα.

// Τι σου ζητάει το κοινό να

τραγουδήσεις;

Παλιά, αγαπημένα, λαϊκά τραγούδια. Θεωρώ ότι οι νεότεροι καλλιτέχνες έχουμε την υποχρέωση να αναφερόμαστε στις ρίζες μας. Είμαστε τα κλαδάκια της σύγχρονης μουσικής που πρέπει να ανατρέχουμε στις ρίζες μας. Μέσα από αυτές επαναπροσδιοριζόμαστε και εξελισσόμαστε. Με το «Υπάρχω» του Καζαντζίδη ξέρω ότι θα δακρύσει και ο παππούς και ο πατέρας και ο γιος. Είναι ευθύνη των νέων τραγουδιστών να αγγίζουμε αυτά τα κομμάτια που είναι το λαϊκό τραγούδι και στηρίζουν την ψυχή του Έλληνα.

// Πόσο δύσκολο ήταν να εδραιωθείς στο χώρο σου και ειδικότερα στο

λαϊκό τραγούδι;

Χρειάστηκε πάρα πολύ δουλειά. Δεν μου χαρίστηκε τίποτα. Τον δρόμο μου τον άνοιξε ο στιχουργός Πάνος Χαλάρας και μετά, από εκεί και πέρα, έδωσα ό,τι είχα σε ψυχικά και σωματικά αποθέματα ενέργειας. Δεν έκανα ποτέ οικονομία στις δυνάμεις μου. Δεν κορόιδεψα ποτέ το κοινό, δεν άφησα ποτέ παραπονεμένο κάποιον επιχειρηματία και δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου. Και αυτό θα συνεχίζω να κάνω όσο μου το επιτρέπει ο Θεός και το κοινό.

// Πώς και τα φώτα δεν σ’ έχουν αλλάξει ως χαρακτήρα;

Όταν αγωνίζεσαι, δεν έχεις χρόνο για να ψωνιστείς. Και κάτι άλλο. Έχω δημιουργήσει από πολύ μικρός οικογένεια, έχω τρία αγόρια ως αντίβαρο και μια άξια γυναίκα, που διαμορφώνουν καθημερινά την προσωπικότητά μου. Και είναι πάρα πολύ σπουδαίο να είσαι πατέρας και να χαίρεσαι που έχεις δημιουργήσει τρία καλά παιδιά.

// Ποια είναι η προτεραιότητά σου ως γονιού;

Η μόρφωσή τους. Είναι λυπηρό οι Έλληνες γονείς να διεκδικούμε τα αυτονόητα από το κράτος για τα παιδιά μας.

// Είχες κάποια στιγμή μπει στον όμορφα πλασμένο κόσμο της τηλεόρασης. Πώς σου φαίνεται η ελληνική τηλεόραση;

Αυτήν τη στιγμή γίνεται ένα ξεκαθάρισμα στην ελληνική τηλεόραση. Τόσο σε σταθμούς όσο και σε εκπομπές. Εύχομαι τα κανάλια που θα μείνουν να καλύπτουν την ανάγκη για ενημέρωση και ψυχαγωγία. Θέλω μια τηλεόραση που να σε ταξιδεύει και όχι να σε «λασπώνει»…

// Τα τάλεντ σόου πώς τα κρίνεις;

Πλέον τα περισσότερα τάλεντ σόου έχουν ελάχιστη καλλιτεχνική ουσία και πιο πολύ τηλεοπτικό χαβαλέ. Πολλά νέα παιδιά κυνηγάνε το όνειρό τους και μ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά πείτε μου πόσοι έχουν κάνει καριέρα μέσα από αυτά τα σόου; Η επιτυχία είναι δύσκολη. Έρχονται νέοι τραγουδιστές στο καμαρίνι μου και μου ζητάνε να τους στηρίξω. Όταν μπορώ και αξίζουν το κάνω, αλλά θέλω να τους βλέπω να αγωνίζονται.

// Θα το ξεπεράσουμε και το Μνημόνιο;

Αυτήν τη στιγμή παρακολουθούμε ένα έργο το οποίο είναι προδιαγεγραμμένο, ένα σενάριο προσυμφωνημένο, που λέγεται ο αφανισμός της μεσαίας τάξης. Μακάρι οι λαοί να έχουμε δυνατότητα παρέμβασης και να μην περιμένουμε παθητικοί το τέλος μας. Δεν είμαστε χαϊβάνια. Δεν γίνεται να τους αφήσουμε να ξαναπαίξουν μαζί μας. Μας έδωσαν το όνειρο της δημιουργίας μέσω του αγώνα, φτιάξαμε ένα σπίτι με κόπο και τώρα θα μας το πάρουν πίσω, για να μείνουν δέκα πλούσιοι σε κάθε χώρα; Και μετά θα φάνε και αυτούς τους δέκα πλούσιους αυτοί που είναι παγκοσμίως πιο πλούσιοι. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε αυτό. Γι’ αυτό πρέπει να ενδυναμώσουμε τη χώρα μας όλοι.

// Τι προτείνεις;

Πανικό. Όπως λέω και στο νέο μου τραγούδι και γίνεται χαμός στο κέντρο «Κάνουμε πανικό, επίθεση στα δύσκολα». Μέσα σε δυο εβδομάδες από την κυκλοφορία του έχει γίνει σύνθημα. Η Ναταλία Γερμανού μου έγραψε ένα τεράστιο σουξέ που υπενθυμίζει στον Έλληνα ότι μπορεί να πέσει, αλλά θα ξανασηκωθεί.