Η ληστεία του αιώνα

Θα άδειαζε το Δημόσιο Ταμείο!
Την παραμονή του τρομερού εγχειρήματος έδωσε συνέντευξη Τύπου, όπου με γλαφυρότητα και σαφήνεια εξήγησε, έναν προς έναν, τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση.
Άναψε ένα τεράστιο πούρο, έφτιαξε τη γραβάτα του, έβαλε πάνω στο γραφείο το πολυβόλο και με ήρεμο ύφος είπε στους δημοσιογράφους:
– Ακούω ερωτήσεις.
– Τι σας έκανε να αποφασίσετε την κλοπή του Ταμείου;
– Το παρελθόν μας.
– Τι έχει το παρελθόν σας;
– Τίποτα το σπουδαίο. Ψιλοπράγματα. Τρία ψιλικατζίδικα, πέντε περίπτερα, ένα μπακάλικο, δώδεκα πορτοφόλια και τέσσερα χρόνια φυλακή!
– Έχετε κάνει φυλακή και τολμάτε μια τέτοιου μεγέθους κλοπή; Δεν φοβάστε μην ξαναμπείτε στα σίδερα;
– Τα σίδερα είναι για τους λεβέντες και τους μικρούς.
– Τι εννοείτε με τον όρο «μικροί»;
– Τους ψιλικατζήδες. Αυτούς που κάνουν ό,τι έκανα εγώ μέχρι χθες. Τους πλιατσικολόγους. Τους απατεωνίσκους της πλάκας. Αυτούς, ντε, που κλέβουν ψιλικατζίδικα, περίπτερα, μπακάλικα, πορτοφόλια.
– Θέλετε να πείτε ότι αυτούς πιάνει ο νόμος;
– Μόνον αυτούς! Τους άλλους, τους μεγάλους, τους αφήνει η φάκα απ’ έξω.
– Τι εννοείτε με τον όρο «μεγάλοι»;
– Τους επαγγελματίες. Αυτούς, ντε, που κλέβουν καράβια, αεροδρόμια, τράπεζες, χρηματιστήρια, κρατικά κονδύλια, το κράτος ολόκληρο.
Ο τύπος, με σιγουριά κυβερνητικού εκπροσώπου, έσφιξε το μικρόφωνο, το έφερε πιο κοντά του κι άναψε δεύτερο πούρο.
– Λοιπόν; Άλλες ερωτήσεις; Είμαι στη διάθεσή σας.
Ένας συντάκτης τόλμησε να αμφισβητήσει τη σιγουριά του.
– Μήπως είστε υπερβολικός; Πώς είναι δυνατόν να κλέψετε το ίδιο το κράτος και να μη σας δέσουν χειροπόδαρα; Υπάρχει κλοπή εκ του ασφαλούς;
– Φυσικά και υπάρχει, αρκεί να πρόκειται για Ασφαλιστικό Ταμείο.
Στην αίθουσα επικράτησε απόλυτη σιωπή. Έτσι όπως ο τύπος έθετε το ζήτημα, βεβαίως και μιλούσε εκ του ασφαλούς. Μιλούσε, μάλιστα, με τόση βεβαιότητα που ξαναπήρε μόνος του τον λόγο.
– Αν διαφωνείτε, μπορώ να σας απαριθμήσω και πρόσφατα παραδείγματα.
– Εντάξει, εντάξει με τα Ασφαλιστικά Ταμεία… Τι άλλο, όμως, μπορείτε να κλέψετε χωρίς να σας περάσουν σιδερένια βραχιόλια στα χέρια;
– Τα πάντα. Ό,τι λένε και γράφουν οι τηλεοράσεις, οι εφημερίδες, τα σάιτ!
– Κάτι λένε και γράφουν για μισθούς και συντάξεις που χάνονται. Για αποζημιώσεις και εφάπαξ που υφαρπάζονται.
– Σιγά την αρπαγή! Όταν λέμε ληστεία, στο δικό μας επίπεδο, εννοούμε άλλου είδους… «ενέργεια».
– Μήπως την ενέργεια από τις φυσικές πηγές ενέργειας; Τον ορυκτό πλούτο, τον αέρα, τον ήλιο τον ελληνικό;
– Φυσικά όλα αυτά, αλλά και κάτι παραπάνω.
-Υπάρχει κάτι πάνω και πέρα από αυτά;
Ο τύπος πέταξε το πούρο στο πάτωμα, έκλεισε το μικρόφωνο και συμπλήρωσε με ακόμα μεγαλύτερη σιγουριά:
– Η ελπίδα, κύριοι, η ελπίδα! Ουδείς φυλακίστηκε γιατί έκλεψε τα όνειρα και τις ελπίδες του κόσμου.