επί του πιεστηρίου

Αλλά μʼ αυτά τα πεζά θα ασχολείται η κυβέρνηση; Το ενδιαφέρον της έχει επικεντρωθεί στο πώς θα φορτώσουν τον γάιδαρο με ακόμη πιο πολλά βάρη. Όχι, ο πρόεδρος της Βουλής κ. Πετσάλνικος δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να παραιτηθεί από την πρόκληση… Την ώρα που ο συνταξιούχος, ο εργαζόμενος των 400 και 500 ευρώ ξεπαγιάζει, ο κ. Πετσάλνικος σπαταλάει εκατομμύρια για να φτιαχτούν βίλες στην Καστοριά για να κάνουν διακοπές στα χιόνια οι βουλευτές… Τι ρωτήσατε; Γιατί δεν τον παραίτησε ο πρωθυπουργός; Αστεία λέτε, τον δικό του, χρόνια τώρα, άνθρωπο, που σʼ όποιο υπουργείο πήγαινε τον έπαιρνε μαζί του;
***

Καμιά τάξη δεν άφησε ο πρωθυπουργός που να μην την πυροβολήσει, να μην την βάλει απέναντι… Του φταίνε και οι δικαστές… Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά. Από καιρό είχε επιχειρήσει την αποδόμηση, να τους ρίξει βορά στην αρένα… Πού να το περίμενες παππού ότι ο εγγονός σου θα έπαιρνε τη βαριοπούλα να γκρεμίσει το οχυρό της Δημοκρατίας, όπως είχες αποκαλέσει τη Δικαιοσύνη. Και τότε, το 1963, η πρώτη απόφαση που πήρε ως πρωθυπουργός, μετά τον νικηφόρο ανένδοτο αγώνα, ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν να διπλασιάσει τους μισθούς των δικαστών…

Τι περίεργη σύμπτωση (ανεξήγητη; Μάλλον όχι… – όλα εξάλλου έχουν την πίσω πλευρά…), βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κάποιοι αλληθωρίζοντες της ΝΔ, του ΛΑΟΣ, όσοι έχουν απομείνει στην Ντόρα και οι βιομήχανοι με τον πρόεδρό τους, να θέλουν κυβέρνηση ευρείας συναίνεσης… Και καλά οι βιομήχανοι, για τη… δουλίτσα τους φροντίζουν… Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και υπουργοί, τι γυρεύουν μαζί με την πλουτοκρατία και τη Δεξιά, που τα χρόνια της νιότης και της… επανάστασης ξόρκιζαν σαν τον διάβολο;
Ε, τι ψάχνεις τώρα; θα πουν κάποιοι… Μια ωραία αγκαλιά είναι όλοι… Άλλωστε για το… τραπέζι όλο και κάτι στην άκρη έχουν οι βιομήχανοι… Το πολύ πολύ κάποιοι από δαύτους, αν έχουν ξεμείνει, να πουλήσουν κάποιους από τους ακριβούς πίνακες που έχουν αγοράσει με τα «μαύρα» (τα αδήλωτα) και τους έχουν στο σπίτι τους ή σε κάποια ανάκτορα που τα έχουν βαφτίσει μουσεία, με την ανοχή του ηλίθιου κράτους μας, για να μην πληρώνουν φόρους και να μην υπόκεινται στο «πόθεν έσχες». Η τέχνη όλα τα θεραπεύει… Όλοι αυτοί οι μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοβιομήχανοι έγιναν ξαφνικά φιλότεχνοι και εραστές του Πικάσο, του Ρενουάρ και όλων των μεγάλων ζωγράφων…
Τώρα, θα πείτε… από πού ξεκίνησες το κομμάτι σου και πού το έφτασες… Ε, κάπου κάπου ξεφεύγει το χέρι και το στιλό τρέχει…

Έχουν καθίσει οι σοφοί μας, οι μαθητευόμενοι μάγοι που χειρίζονται την οικονομία, να υπολογίσουν πόσο έχουν κοστίσει, πόσα λεφτά έχουν χαθεί, τι έσοδα έχει χάσει το κράτος από τις απεργίες και τις διαδηλώσεις, δύο χρόνια τώρα, εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής και των επιλογών της κυβέρνησης; Έχει ζητήσει ποτέ ο πρωθυπουργός να του δώσουν τον λογαριασμό, για να μετρήσει τα συν και τα πλην;
Πόσες δεκάδες εκατομμύρια έχουν σπαταληθεί σε δακρυγόνα, κροτίδες και ρουκέτες, κατασκευές φραχτών, αγορά οχημάτων με κανονάκια εκτόξευσης νερού κατά των διαδηλωτών, την ίδια ώρα που μένουν τα περιπολικά από βενζίνη και ανταλλακτικά και στα αστυνομικά τμήματα δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για νʼ αλλάξουν τις λάμπες που καίγονται!
Και μην πει ο κ. Παπανδρέου και οι αντιπρόεδροί του ότι φταίνε οι συνδικαλιστές, φταίει ο κόσμος που δεν κάθεται στον καναπέ να βλέπει τηλεοπτικά σίριαλ, γιατί στις φοροεπιδρομές δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να κατακλύσουν τους δρόμους και να «πνίξουν» εκείνους που καταστρέφουν τη ζωή τους και την ίδια τη χώρα.

Στην Ιταλία ο Μπερλουσκόνι εκβιάζει με εκλογές. Ενώ εδώ που η δημοκρατία και η λαϊκή νομιμοποίηση τρέχουν από τα… μπατζάκια της κυβέρνησης, ο Παπανδρέου εκβιάζει τον ελληνικό λαό με την απειλή της χρεοκοπίας… με τους υπουργούς να προσυπογράφουν, λέγοντας ότι οι εκλογές θα είναι καταστροφή…
Καταλυτική η σύγκριση για τους δικούς μας…

Γεια σας