υπουργείο εξω(φρε)νικών

— Όταν απαιτούνται 37 εκατ. ευρώ για τη συντήρηση και την ενοικίαση των εγκαταστάσεων των Αρχών Εξωτερικού, είναι μάλλον υπερβολικό να φθάνουν τα 34 εκατ. οι απόρρητες δαπάνες.

• Το ΥΠΕΞ πρέπει να δώσει πειστικές απαντήσεις σε όσα του καταμαρτυρεί ο κ. Τσίπρας αλλά και στα ερωτήματα που υπήρχαν πριν προκύψει το θέμα, που μάλλον λογιστικό φαίνεται κατ’ αρχάς, με την πίστωση μερικών εκατομμυρίων ευρώ στις απόρρητες δαπάνες, πρακτική η οποία, σύμφωνα με το ΥΠΕΞ, σταμάτησε οριστικά το 2011.

— Το θέμα δεν είναι αν ανακάλυψε ξαφνικά κάποιος (το απολύτως φανερό) ότι μεταφέρονταν κονδύλια από τον έναν κωδικό στον άλλον ή αύξαναν πλασματικά το όριο των απόρρητων δαπανών.

— Το κύριο θέμα των απόρρητων δαπανών δεν είναι ούτε το ύψος ούτε η διαδικασία πίστωσής τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Άσχετα από το αν είναι ένα εκατομμύριο, πέντε ή σαράντα πέντε εκατομμύρια ευρώ, το μείζον ερώτημα είναι πώς θα αποκατασταθεί ένα στοιχειωδώς διαφανές σύστημα διαχείρισής τους.

— Για να μην υπάρχει παρεξήγηση, κανείς δεν ζητάει να έχουν οι δημοσιογράφοι, όλα τα κόμματα, οι πάντες, λόγο και γνώση για το πώς και για ποιους σκοπούς διατίθενται οι απόρρητες δαπάνες. Αλλά θα πρέπει, όπως συμβαίνει σε κάθε στοιχειωδώς δημοκρατική χώρα, να υπάρχει ένας αντικειμενικός έλεγχος για το ότι τουλάχιστον τα χρήματα αυτά διατέθηκαν κάπου και δεν κατέληξαν στην τσέπη αυτών που έχουν την ευθύνη διαχείρισής τους.

— Το ισχύον καθεστώς είναι φαύλο και οι ίδιοι οι πολιτικοί οφείλουν να το εγκαταλείψουν, καθώς ενοχοποιεί αυτομάτως οποιονδήποτε ασκεί εξουσία ή διοίκηση στο ΥΠΕΞ, που καλύπτεται πίσω από το γράμμα του νόμου περί καταστροφής όλων των στοιχείων και των αποδείξεων για τη χρήση των απορρήτων δαπανών.

— Θα πρέπει όμως τουλάχιστον η ηγεσία των κομμάτων του ελληνικού Κοινοβουλίου ή μια ανεξάρτητη δικαστική επιτροπή να γνωρίζει, με τον όρο της εμπιστευτικότητας, εάν πράγματι τα χρήματα αυτά διατέθηκαν για κάποιους εθνικούς λόγους, που απαιτούν μυστικότητα, ή διατέθηκαν για κάλυψη πρόσθετων αναγκών πρεσβειών (όπου υπηρετούν φίλιοι προς την πολιτική εξουσία πρέσβεις), για ενίσχυση φίλιων ΜΚΟ και ανεξάρτητων προσωπικοτήτων ή τελικώς για ανάγκες πολιτικές ή ατομικές της πολιτικής και της υπηρεσιακής ηγεσίας, που μπορούν να έχουν πρόσβαση στον κωδικό αυτό.

— Απ’ ό,τι γνωρίζουμε, ούτε ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Βορειοηπειρωτών ενισχύεται από τα απόρρητα κονδύλια ούτε τα μέλη της μειονότητας, που αντιστέκονται στην επίθεση που υφίστανται από το τουρκικό προξενείο, με τον πακτωλό χρημάτων που έχει στη διάθεσή του.

— Προφανώς τίθεται το ερώτημα: «Πού πήγαν τα λεφτά;».

— Πανηγύριζαν ορισμένοι ευρώδουλοι, όπως τους χαρακτηρίζει πλέον ο λαός, για το ότι ξαφνικά αγάπησε την Ελλάδα η τουρκική τράπεζα Ziraat και έσπευσε να ανοίξει υποκαταστήματα σε Κομοτηνή, Αθήνα, μπορεί και στη Θεσσαλονίκη. Όταν οι αντίθετοι έλεγαν ότι το ενδιαφέρον δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε αθώο, κανείς δεν άκουγε.

— Την περασμένη εβδομάδα η τράπεζα (που ιστορικά συνδέεται με την υφαρπαγή των ελληνικών περιουσιών της Πόλης) άνοιξε υποκατάστημα και στη Ρόδο. Θα μου πείτε, πού είναι το κακό; Μα η κρατική Ziraat επιλέγει να ανοίγει υποκαταστήματα και κρουνούς φθηνού χρήματος σε περιοχές τις οποίες συμπτωματικώς το τουρκικό κράτος συνδέει με την ύπαρξη «τουρκικών μειονοτήτων».

— Προς το παρόν και μέχρι να περιλάβει η κυβέρνηση και το… ξύρισμα του ειδικού μισθολογίου των διπλωματικών, γίνεται πραγματικός χαμός με τις περικοπές από δω κι από κει. Για παράδειγμα, η τροπολογία της προτελευταίας στιγμής, σύμφωνα με την οποία καταργείται το επίδομα γάμου, με ταυτόχρονη απειροελάχιστη αύξηση του επιδόματος τέκνων.

— Στην Αλβανία έχει αγριέψει το παιχνίδι και ξαφνικά ακούσαμε ότι η μειονότητα και οι οργανώσεις που κήρυξαν αποχή από την απογραφή θα οργανώσουν δική τους απογραφή κάποια στιγμή στο μέλλον.

— Το σωστό θα ήταν είτε να πειθαρχήσουν όλοι οι Βορειοηπειρώτες στην απόφαση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και να απόσχουν από την απογραφή είτε να συμμετάσχουν καταγγέλλοντας ταυτοχρόνως τις παρασπονδίες και τις παρανομίες που γίνονται από το αλβανικό κράτος.

— Τα άλλα είναι θλιβερές γραφικότητες, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα όμως θα είναι μάλλον καταδικαστικό για την ελληνική μειονότητα τελικά, καθώς ούτε θα μπορεί να αμφισβητηθεί και να ακυρωθεί η απογραφή ούτε όμως θα έχει απογραφεί ένα σημαντικό κομμάτι του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Και τότε δικαιολογημένα θα πανηγυρίζουν οι Αλβανοί για το «γεγονός» ότι η ελληνική μειονότητα είναι είκοσι ή είκοσι πέντε χιλιάδες άνθρωποι…

— Στην Κύπρο όσο πλησιάζει η ώρα της κρίσης τόσο στριμώχνουν τα πράγματα. Ο Πρόεδρος Δ. Χριστόφιας μάλλον έχει χάσει την μπάλα μετά κυρίως τον καταλογισμό ευθυνών και στον ίδιο για την τραγωδία στη ναυτική βάση «Στρατηγός Φλωράκης».
Ούτε το Κυπριακό μπορεί πλέον να χειρισθεί, καθώς για τη συντήρηση της διαδικασίας απαιτούνται όλο και περισσότερες παραχωρήσεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Όμως από δω και πέρα θα δυσκολεύεται και να κυβερνήσει, καθώς απέναντί του θα έχει τη Βουλή, αφού όλα τα άλλα κόμματα ζητούν την παραίτησή του και τον σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Αλλά το ΑΚΕΛ, αν και κομμουνιστικό κόμμα, μάλλον δυσκολεύεται να εγκαταλείψει την κουτάλα του κρατικού κορβανά και των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων.

• Να δούμε εάν και πότε το ΠΑΣΟΚ θα δείξει τη στοιχειώδη εθνική ευαισθησία να ασχοληθεί με τα καμώματα των δύο μειονοτικών βουλευτών του στη Θράκη. Το τελευταίο που έπεσε στην αντίληψή μας είναι ότι έτρεξαν στην Κωνσταντινούπολη για να συλλυπηθούν τον κ. Ερντογάν και να παραστούν στην κηδεία της μητέρας του…
Με δηλώσεις τους μάλιστα αναφέρονταν στην υποχρέωση που έχουν ως μέλη της μειονότητας στον πρωθυπουργό (σ.σ.: τον τούρκο πρωθυπουργό εννοείται).
• Μήπως κάποιος πρέπει να ενημερώσει τον κ. Λαμπρινίδη, που μετά την πολυήμερη απουσία του στην Αμερική τώρα βρίσκεται κάπου στη Μέση Ανατολή, ότι εκδόθηκε και η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Τουρκία, η οποία σε ό,τι αφορά το Κυπριακό αναγνωρίζει τις προσπάθειες της Τουρκίας για την επίλυσή του, ενώ στα ελληνοτουρκικά δεν παίρνει καμία απολύτως θέση για το casus belli και δεν μπαίνει καν στον κόπο να καταδικάσει τις συνεχιζόμενες αμφισβητήσεις της εδαφικής κυριαρχίας της χώρας μας. Και αυτές ακόμη οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου απλώς καταγράφονται ως καταγγελίες της Ελλάδας…

— Είχε υπάρξει η οποιαδήποτε προετοιμασία και συνεργασία με την κ. Δαμανάκη, που συμμετέχει στην Επιτροπή, είχαν υπάρξει συγκεκριμένοι στόχοι για το κείμενο αυτό ή αφέθηκε στην τύχη του;

— Υπάρχει και το ακόμη χειρότερο σενάριο: Να ήταν το ίδιο το ΥΠΕΞ που επεδίωκε να είναι αυτό το τελικό κείμενο, που χαϊδεύει την Τουρκία στο Κυπριακό και στα ελληνοτουρκικά.