Βάναυση δολιότητα

ΚΑΙ ΑΝ υπήρχαν κάποιες αμφιβολίες ως προς τις ένοχες προθέσεις κάποιων, τώρα και αυτές εκλείπουν όσον αφορά τη βάναυση κατολίσθηση στην οποία οδηγείται η Ελλάδα. Αντιστάσεως μη ούσης και συνεργούσης πάντοτε και της εγγενούς ανικανότητος των θεσμικών διαχειριστών της κρίσεως. Που από εξουθενωτικό μέτρο σε μέτρο, κατευθύνουν τη χώρα κατά κρημνόν. Σε μια πορεία εν πολλοίς μη αναστρέψιμη πλέον. Δυστυχώς. Και με τους πολίτες να μην αντιδρούν. Τουλάχιστον στον βαθμό που τα τεκταινόμενα υπό κανονικές συνθήκες επέβαλλαν. Και οι οποίες σε άλλες εποχές θα προκαλούσαν κοινωνική εξέγερση και ανατρεπτικές κινητοποιήσεις. Ως εάν οι πολίτες να έχουν μοιρολατρικώς παραδοθεί σε ό,τι προφανώς επενεργεί ως δυνάμει ξένη κατοχή, κάτω από την επίφαση σωτηρίας από εταίρους!
Και καταλήγοντας στο τελευταίο σκαλοπάτι της αποσυνθετικής ολισθήσεως (με τον κοινωνικό ιστό να έχει αδυσωπήτως καταρρακωθεί) κάποιοι θα επιβάλουν τις τελικές λύσεις. Τις οποίες έχουν εκ προοιμίου ετοιμάσει επιμελώς. Με την Ελλάδα να αποβαίνει περίπου εξ επαιτείας προτεκτοράτο «προστάτιδων δυνάμεων» και οικονομικών οργανισμών. Οι οποίοι δεν είναι παρά εργαλεία νεοαποικιακών σχεδιασμών και οχήματα προαγωγής γεωπολιτικού κηδεμονευτικού ελέγχου.
Η πικρή αλήθεια. Η οποία συνειδητοποιούμενη μπορεί να διεγείρει, έστω και αργά, κάποιες αντιστάσεις για αποσόβηση μοιραιοτέρων…