ΞΕΦΤΙΛΑ… ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ!

Και στη συνέχεια είδα και τον κ. Σαρκοζί, που δεν έχει κι αυτός μεγαλύτερο περίσσευμα σοβαρότητας από τους δικούς μας, να στήνεται μπροστά σε ένα μάτσο από μικρόφωνα και να δηλώνει σε παγκόσμια ακρόαση, βάζοντας μάλιστα και στο ύφος του μια έτσι -πώς να την πω- «συμπονετική υπογράμμιση». Έτσι και ο κ. Σαρκοζί, κατανοώντας το ελληνικό πρόβλημα, δήλωσε ότι θα φροντίσει να ικανοποιήσει το αίτημα των κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου και θα μας στείλει πακέτο μερικούς «επιδιορθωτές» της κατάστασης από το αναδομητικό του απόθεμα που διαθέτει στα γαλλικά οικονομικά «ρεκτιφιέ» του, για να μας βγάλει από τα αδιέξοδά μας.

Χρησιμοποίησα την απλοποιημένη γλώσσα της είδησης και όχι την προσποιητή σοβαρότητα με την οποία μας σερβίρονται οι πληροφορίες για τις κυβερνητικές κινήσεις, επειδή ήταν σαν να έλεγε «πρεσιντάν Σαρκοζί, τρέξε να μας βγάλεις από τη δύσκολη θέση που είμαστε, γιατί έτσι που τα σκατώσαμε, είναι αδύνατον να τα βγάλουμε πέρα»! Και αν δεν είναι έτσι, πείτε μου πώς αλλιώς είναι και αν αυτή η επίσκεψη δεν αποτελεί τη μεγαλύτερη ξεφτίλα μιας κυβέρνησης που επιμένει ακόμα να στέκεται στα χάρτινα πόδια της, αν υποθέσουμε δηλαδή ότι στέκεται και που δεν συνηγορεί σ’ αυτό το μετά βίας πανικόβλητο ύφος που έχουν οι περισσότεροι υπουργοί στις πολύ σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις τους, εξαιρουμένου πάντα του κ. Μαγκριώτη, που κάθε φορά που τον βλέπω να εμφανίζεται στις τηλεοπτικές του δηλώσεις, μου θυμίζει κάτι παλιούς κονφερανσιέ που έβγαιναν στα συνοικιακά βαριετέ και που όταν επιχειρούσαν να πουν και κανένα ανέκδοτο, ακουγόταν συνήθως οπό το βάθος της πλατείας και μια μπάσα φωνή να του φωνάζει «μέσα, κρύε».

Σε κανέναν ασφαλώς δεν αρέσει να χρησιμοποιεί για τη χώρα του την έκφραση της «ξεφτίλας», πολύ παραπάνω μάλιστα όταν αυτή η χώρα-πατρίδα δικαιούται απείρως καλύτερους και τιμητικότερους χαρακτηρισμούς. Οι Ευρωπαίοι και ιδιαίτερα οι Γερμανοί ομόλογοί μας, το πιθανότερο μας αντιμετωπίζουν με κόμπλεξ κατωτερότητας. Καθημερινή είναι και η δήλωση της ανησυχίας των δήμιων της «τρόικας», δηλαδή ότι μια κατάρρευση της οικονομίας της Ελλάδας θα αποτελέσει και το «ντόμινο» που θα παρασύρει σταδιακά και τη δική τους οικονομία σαν το γκρέμισμα ενός πύργου από τραπουλόχαρτα. Και τελικά Ευρώπη και «Ευρωζώνη και Ευρωαγχόνη»… πάπαλα!

Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, αυτό μας λένε: «Σας κρατάμε με τα ψίχουλα που σας πετάμε, για να μη βρεθούμε κι εμείς στην ίδια ξεφτίλα, επειδή στο τσακ είμαστε με την Πορτογαλία και την Ιρλανδία και την Ισπανία…».

Δεν το λέω εγώ ο αδαής, αυτοί το ομολογούν, ότι σε τελευταία ανάλυση από εμάς κρέμονται οι «παραλήδες», γι’ αυτό και μας κρατάνε έτσι «διασωληνωμένους»!

Τι λέτε λοιπόν; Δεν το παίζουμε κι εμείς στην κόντρα και στην τρελή; Λίγες είναι οι φορές που μια μπλόφα παίρνει όλο το τραπέζι; Γιατί να μην τους πούμε δηλαδή «εντάξει, ρε Ευρωαδέλφια μας, εμείς έτσι κι αλλιώς χαμένοι για χαμένοι, πνιγμένοι και μπατιρημένοι, τι παραπάνω να χάσουμε;

Αφήστε μας λοιπόν και μη μας δίνετε τίποτα, ούτε μισό του μισού ευρουλάκι και ελάτε να πιαστούμε χέρι-χέρι και να πάμε να πέσουμε σαν τις Σουλιώτισσες από τον γκρεμό, τραγουδώντας και το “έχετε, γεια βρυσούλες” που το ξέρουμε καλύτερα κι από τις γιαγιάδες μας, να μας γράψει έτσι και η Ιστορία»… Δεν ξέρω πώς δεν το σκέφτηκε κάτι τέτοιο ο πανεπιστημιακός υπουργός Ευάγγελος, αλλά έχω την εντύπωση ότι ο παλιός συνονόματος Λευτέρης, που κουβαλούσε και μια πολύ ειδική τρέλα από το νησί του, ίσως να πετύχαινε με μια τέτοια «μπλόφα» πολλά περισσότερα απ’ τις αγκαλιές του Γιώργου με την πλήρως αντισεξουαλική Γερμαναρού κ. Μέρκελ…

ΠΑΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΥΛΟΣ…

Τελευταία στιγμή, πριν να κλείσει η σελίδα, ήρθε και η απρόσμενη είδηση του αλύπητου θεριστή της καλλιτεχνικής μας οικογένειας για να μάθουμε ότι έφυγε και ο Παύλος Τάσιος, από τα πιο τολμηρά και «άτακτα» παιδιά του ελληνικού κινηματογράφου, με δράση στις πιο δύσκολες εποχές της δικής μας μεγάλης οθόνης. Όμως για τον αγαπημένο Παύλο περισσότερα την άλλη Κυριακή…

***

ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ «ΤΟΤΟΥ» ΤΗΣ ΑΣΧΕΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ…

• ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ που σιγά-σιγά τα «πρωινάδικα» (το πιο ηλίθιο των τηλεοπτικών επιθέτων, χωρίς να είναι καλύτερα τα «μεσημεριανάδικα» -άλλο δοχείο απορριμμάτων, ενώ δεν αποκλείεται να αποκτήσουμε και «ξενυχτάδικα με πατσά και σκορδοστούμπι»), για τα πρωινάδικα λοιπόν που αρχίσαμε να λέμε, σιγά-σιγά θα γίνουν σίριαλ «οικογενειακής εξέλιξης», ακολουθώντας το σενάριο Μενεγάκη-Λάτσιου (γάμος, εγκυμοσύνη εις τριπλούν, δελτίο Τύπου χωρισμού, νέοι αισθηματικοί ορίζοντες), να το δείτε που μας ετοιμάζουν και το σίριαλ της οικογενειακής εξέλιξης του ζεύγους Λιάγκα-Σκορδά, που για να μας πληροφορήσουν για τη φετινή συνέχεια της πρωινάδικης ασχετολογίας τους στο MEGA, χρειάστηκε να μας ενημερώσουν για τις πρώτες πρωινές τους συζυγικές αψιμαχίες, με τρόπο μάλιστα τόσο «φραπέ», που έφτανε να δεις μόνο το τρέιλερ για να πάει στραβά η μέρα σου…
• ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ όμως (πώς θα τη λέμε τώρα, «πρώην εστεμμένη» ή «συναδέλφισσα του περιφερόμενου Κοκού»;) κατόπιν της αναγκαστικής μεταφοράς της στις επάλξεις της μεσημεριανάδικης τηλεμαχίας, είναι ολοφάνερο ότι άρχισαν να πέφτουν οι θλιβεροί «τίτλοι του τέλους»! Αρκετά όμως δεν κράτησε το πανηγύρι 17 ολόκληρα χρόνια; Τόσα ούτε ο Καραμανλής ο γέρος δεν τα χάρηκε στα τελευταία του…
• ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΜΩΣ τη σημερινή καλή κουβέντα μας, που αφορά την Έλλη Στάη, του κεντρικού βραδινού δελτίου ειδήσεων της ΕΡΤ, η οποία, χωρίς να εκμεταλλεύεται ούτε τα μάτια της ούτε το χαρακτηριστικό της βλέμμα από το οποίο δύσκολα καταφέρνει να κρύψει την ειρωνική της διάθεση και πώς να μην την έχει ύστερα από τα «σημεία και τέρατα» που πρέπει κάθε βράδυ να μας ανακοινώσει, αλλά και τη δημοσιογραφική της γνώση (τόσα χρόνια στο ενημερωτικό κουρμπέτι, ε;), αποκτηθείσα δίπλα στους ως τώρα έμπειρους περί τις πολιτικές διαπλοκές άντρες της ζωής της; Και που θα έλεγα ότι ίσως αποτελεί υποχρέωσή της, όταν κάποτε την κουράσει (που δεν το βλέπω να συμβαίνει σύντομα) το καθημερινό ενημερωτικό «παρών», να γράψει κι αυτή το βιβλίο της ζωής της με «όσα δεν μας είπε μπροστά στις κάμερες», διαπερνώντας μόνο από τους πολιτικούς διαδρόμους. Τα «άλλα» της είναι προσωπικά της και κανένας δεν την υποχρεώνει…
• ΠΟΛΛΟΙ τη χαρακτήρισαν «αντικοινοβουλευτική» τη συμπεριφορά της Λιάνας Κανέλλη, με τη φραντζόλα και το γάλα στην έδρα της Βουλής. Τι λέτε, ρε άσχετοι, όσοι κατακρίνατε τη θυελλώδη Λιάνα, που πολύ καλά έκανε, γιατί αν η φραντζόλα και το γάλα δεν είναι η καθημερινή έννοια του κάθε γονιού, ποια είναι; Μπράβο, Λιάνα, και την επόμενη φορά και με ένα άδειο καλάθι της νοικοκυράς στην έδρα…
• ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ για το σημείωμα της περασμένης Κυριακής, σχετικά με το θαυμάσιο βιβλίο της Θεσσαλονίκης του κ. Φ. Γιαγκιόζη, οι αναφερόμενες φωτογραφίες δεν είναι 80, αλλά 800! Να έχετε να βλέπετε.