επί του πιεστηρίου
Ασφυξία και όχι ανάσα, όπως παρουσιάσθηκε από την κυβέρνηση και τους πρόθυμους της (με πρώτα γνωστά ΜΜΕ), ήταν η συμφωνία της 21ης Ιουλίου, για την οποία μέχρι χοροί που δεν στήθηκαν στις πόλεις και τα χωριά. Τελικά αποδείχθηκε ότι ο κ. Παπανδρέου είχε δεχθεί να μας βάλουν τον βρόχο πιο κοντά στο τέλος…
Όλοι εκείνοι οι χειροκροτητές, οι «φιλιππινέζες» που πανηγύριζαν σε μεγαλοεφημερίδες και κανάλια, αλλά και γνωστοί του κρατικοδίαιτου οικονομικού – επιχειρηματικού κατεστημένου, κάθε άλλο παρά εξαφανίστηκαν… Απλώς γύρισαν την πλάκα γραμμοφώνου… Δεν φταίει η συμφωνία, δεν φταίει η κυβέρνηση, δεν φταίνε οι υπουργοί που ξέχασαν να σηκώσουν τα μανίκια, φταίει ο κόσμος που αρνείται, κλωτσάει, να πιει το δηλητήριο…
Μια ζωή his master’s voice ήταν. Και παραμένουν. Για το ψωμάκι τους φροντίζουν. Εκείνο έλειπε, να ενδιαφέρονται, να αγωνιούν, για τον λαουτζίκο.
Το μέγα θέμα με τη Φινλανδία δεν ήταν, αντιπρόεδρε και υπουργέ Οικονομικών Βαγγ. Βενιζέλο, το ποσόν των εγγυήσεων που απαιτούσαν να τους δώσει η Ελλάδα για να δεχθούν να βάλουν στο Ταμείο τη δική τους συμμετοχή στο πλαίσιο της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου. Ήταν το κορυφαίο, ότι έθεταν ως προϋπόθεση την παροχή εγγράφων εγγυήσεων, δεσμευτικών, αλλιώς γιοκ. Τώρα αν υποχώρησαν από το αρχικό ποσό που ζητούσαν και δέχθηκαν να πάρουν ομόλογα 800 εκατ. ευρώ, όπως είπατε, το θέμα παραμένει, ότι αν δεν παίρνανε εγγυήσεις το μερίδιό της η Φινλανδία δεν θα το έβαζε…
Το ότι κατεβάσαμε τα παντελόνια λιγότερο, κύριε Βενιζέλο, δεν είναι προς πανηγυρισμό. Το θέμα είναι ότι δεν έπρεπε ούτε χιλιοστό να τα κατεβάσουμε. Και η απάντησή σας θα έπρεπε να ήταν ότι η Σύνοδος Κορυφής κατέληξε στην περιβόητη Συμφωνία της 21ης Ιουλίου, τις εκ των υστέρων ενστάσεις που βάζετε πηγαίνετε να τις συζητήσετε με τον πρόεδρο της ΕΕ, τον κ. Μπαρόζο, και τον κ. Γιούνκερ. Σ’ εμάς δεν πέφτει λόγος…
Ξεκάθαρες κουβέντες. Εκτός κι αν η Φινλανδία στήριξε το βέτο της σε αστερίσκους που προφανέστατα, όπως έχει μάλιστα αποκαλυφθεί και από το «ΠΑΡΟΝ», στο πόδι πάλι αποδέχθηκε η Ελλάδα. Και έτσι ανοίξατε την πόρτα των εγγυήσεων. Και κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι κι άλλη χώρα μέλος της ΕΕ μπορεί να ακολουθήσει τον δρόμο της Φινλανδίας, που εκθείαζε ο πρωθυπουργός μας και πήρε χειροπιαστή απάντηση στο πού βάζει τη χώρα μας…
Κύριε Κώστα Μπέη, καθηγητής της Νομικής είσαστε, δεν μπορεί να απευθύνετε βαρύτατα υπονοούμενα κατά του Ανδρέα Παπανδρέου, που σας φιλοδώρησε με κρατικά αξιώματα, ότι «κάποιοι» σας είπαν ότι όταν είχαν πάει στο γραφείο του, από βιβλιοθήκη που βρισκόταν πίσω του άνοιξε κάποιο ράφι κι άρχισαν να πέφτουν «τούβλα» (πακέτα πεντοχίλιαρα – όπως καθιερώθηκαν επί Κοσκωτά) και άρχισε να λέει ο τότε πρωθυπουργός «τα τούβλα, τα τούβλα», χωρίς να προσφέρετε συγκεκριμένα στοιχεία, ημέρα και ώρα, ονόματα και επώνυμα εκείνων που σας το αποκάλυψαν. Δεν σας τιμά ως καθηγητή. Και πολύ περισσότερο ως ιερωμένο πλέον. Αυτό που υπηρετείτε σήμερα, η αλήθεια και το φως είναι η ρομφαία του. Πέραν του ότι μια τέτοια σοβαρή «αποκάλυψη» θα έπρεπε να είχατε πάει στον Εισαγγελέα να την καταγγείλετε… Αυτά δεν διδάσκετε στους φοιτητές σας, κ. Κώστα Μπέη, τα οποία ποδοπατείτε σήμερα; Και το μόνο που προσφέρετε είναι νερό στον μύλο εκείνων που γκρεμίζουν ό,τι κοινωνικό χτίστηκε στα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ και έκλεισε αναίμακτα την ψαλίδα του εμφυλίου. Κανένας βέβαια δεν αρνείται ότι στη συνέχεια υπήρξαν υπερβολές, ξεπεράστηκαν όρια, που άνοιξαν τον δρόμο για να φτάσουμε εδώ. Έχοντας βάλει όλοι το χεράκι μας. Κι εσείς…
Συμβουλές εν άρθροις πρωτοσέλιδων δίνουν μεγαλοεφημερίδες για τι πρέπει να κάνουν οι πολιτικοί για να σωθεί η χώρα. Μα εδώ δεν μπορούσαν να σώσουν τις εφημερίδες τους και οι περικοπές, οι απολύσεις, το κλείσιμο ένθετων και η αναζήτηση θαλασσοδανείων πάνε σύννεφο… Αφού ξέρουν τη συνταγή, γιατί δεν φρόντισαν να την εφαρμόσουν στα μαγαζιά τους, δείχνοντας ότι είναι καλοί καπετάνιοι; Οπότε θα είχαν κάθε δικαίωμα να κάνουν τους από έδρας κήνσορες και να βγάζουν αποφάσεις…