XΡΗΜΑτιστήριο

> Πώς θα διασφαλιστεί ότι ελεγκτής και ελεγχόμενος δεν αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία; Ποιος μας εγγυάται ότι οι ιδιώτες οι οποίοι θα αναλάβουν τον εντοπισμό της «κρυφής» περιουσίας των μεγαλοοφειλτών του Δημοσίου, θα ακολουθήσουν κατά προτεραιότητα τις υποθέσεις με βάση την παλαιότητα της οφειλής και τον βαθμό επισφάλειας της είσπραξης; Και όλα αυτά την ώρα που η Κομισιόν προωθεί σχέδιο ώστε οι ελεγκτικές εταιρείες να μην έχουν το δικαίωμα να αναλαμβάνουν και συμβουλευτικές υπηρεσίες.

> Δεν είναι ανάγκη να έχεις γνώσεις οικονομικών για να καταλάβεις το αυτονόητο! Αν ένα κράτος δεν μειώσει τα επιτόκια δανεισμού του, δεν διαγράψει μεγάλο μέρος του χρέους του, δεν κάνει παραγωγικές επενδύσεις και δεν ελέγξει τις δαπάνες, τότε είναι καταδικασμένο σε χρεοκοπία, συντεταγμένη ή μη, μέσα ή έξω από το ευρώ. Αντί αυτών, στην Ελλάδα το έλλειμμα εξακολουθεί να κινείται εκτός στόχου, το κόστος για τις εγγυήσεις έχει αυξηθεί, οι φορολογούμενοι έχουν φθάσει στα όριά τους και η κυβέρνηση δεν έχει άλλες αντοχές.

> Το κακό με τις χρηματαγορές είναι ότι λειτουργούν σαν την… κοινή γνώμη: Αν οι φήμες επιμένουν, τότε τις πιστεύουν όλο και περισσότεροι! Η εγχώρια χρηματαγορά πάντως αδυνατεί να ανακάμψει, με τις ζημίες των εταιρειών να έχουν εκτοξευτεί και τις χρηματιστηριακές τιμές να έχουν καταβαραθρωθεί.

> Όπως η κυβέρνηση ΓΑΠ θέλει να σώσει την Ελλάδα… καταστρέφοντας τη δομή της κοινωνίας της, έτσι και οι διορισμένοι κρατικοί της αξιωματούχοι επιδιώκουν να αναδιατάξουν τους ομίλους που μανατζάρουν… καταργώντας παραγωγικές μονάδες που υπό κανονικές συνθήκες θα αποτελούσαν τη βάση για μελλοντική ανάπτυξη! Ο βασικός μέτοχος των ΕΒΖ και ΣΕΚΑΠ «τρέχει το ξεπούλημα» φοβούμενος μήπως και τον προλάβουν οι εκλογές. Ας κάνει λοιπόν ό,τι είναι να κάνει τώρα που μπορεί, γιατί η στιγμή της λογοδοσίας δεν είναι πλέον μακριά.

> Απʼ ό,τι φαίνεται λεφτά υπάρχουν και περισσεύουν, καθώς από τη μια έχουμε περικοπές σε μισθούς – επιδόματα και από την άλλη επενδύσεις σε μη απαραίτητο εξοπλισμό – τεχνολογίες! Τι κι αν διανύουμε περίοδο αυστηρής λιτότητας, η διορισμένη διοίκηση της ΔΕΗ μελετά να προχωρήσει σε αντικατάσταση των μετρητών της, προβλεπόμενου κόστους περίπου 2 δισ. ευρώ.

> Και ο νοών… νοείτω! Ελπίζουμε την έξοδο της Εμπορικής από το χρηματιστήριο να μην την ακολουθήσει η ελλιπής ενημέρωση για τα τεκταινόμενα της εταιρείας, καθώς οι Γάλλοι δεν θα είναι πλέον υποχρεωμένοι να ενημερώνουν άμεσα και με κάθε λεπτομέρεια σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι.

> Ελπίζουμε η υπό ίδρυση Αρχή Μελετών και Έργων να μη μετατραπεί σε «φερετζέ» της κυβερνητικής αυθαιρεσίας! Με άλλοθι τις καθυστερήσεις της σημερινής διαδικασίας, το αρμόδιο υπουργείο προχωρά σε αλλαγές αμφιβόλου σκοπιμότητας και αποτελέσματος.

> Μόνο ο βασικός μέτοχος και η οικογένειά του ευθύνονται; Στο «απυρόβλητο» τα υψηλόβαθμα στελέχη και οι μεγαλοασφαλιστές των Aspis Bank και Αspis Capital, που μοίραζαν αφειδώς υποσχέσεις προς τους κατόχους των ομολόγων τους;

> Το «…Δεν θα αιφνιδιάσουμε…» αποτελεί ίσως είναι ένα από τα πλέον σύντομα ανέκδοτα της κυβερνητικής προπαγάνδας! Άντε και να πιστέψουμε με κρύα καρδιά τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Παπακωνσταντίνου ότι οι διορθωτικές κινήσεις για τις εγγυημένες τιμές των ΑΠΕ δεν πρόκειται να πειράξουν όσους έχουν ήδη πάρει εγγυημένες τιμές. Τι πρόκειται να γίνει όμως με τους πάρα πολλούς υποψήφιους επενδυτές που βρίσκονται στην αναμονή;

> Ποιο θα είναι τελικά το ύψος της επιβάρυνσης από το ειδικό τέλος επί των ακινήτων για τις εισηγμένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται ευρύτερα στον χώρο του real estate; Μιλάμε για τις Eurobank Properties, Lamda Development, Alpha Αστικά Ακίνητα, Trastor, Reds και MIG Real Estate…

> «…Ο ΟΛΠ ΑΕ είναι κερδοφόρα εταιρεία και θα πρέπει να παραμείνει…»! Ναι, κύριε Ανωμερίτη, αλλά για ποιον λόγο και έναντι ποιου κόστους; Αν είναι για να γίνουν απολύσεις και περικοπές μισθών, προκειμένου να παραδοθεί ο οργανισμός στους ιδιώτες απαλλαγμένος από κάθε βάρος, δεν νομίζουμε ότι θα συμφωνήσουμε με τη θέση σας.

> Εδώ γελάμε ή μάλλον ξεκαρδιζόμαστε! Αληθεύει ότι ο υφυπουργός Υποδομών Γ. Μαγκριώτης «απειλεί» τους παραχωρησιούχους και τις τράπεζες ότι το Δημόσιο θα επιβάλει τις ποινικές ρήτρες που απορρέουν από τις συμβατικές τους υποχρεώσεις;

> Στην υγειά των κορόιδων, δηλαδή εμάς! Αν η απορία της Ernst & Young έχει να κάνει όχι με το αν, αλλά με το πότε θα πραγματοποιηθεί η χρεοκοπία της Ελλάδας, τότε η δική μας αφορά το γιατί το Δημόσιο εξακολουθεί να την πληρώνει για να μας συμβουλεύει επί παντός του επιστητού.

> Λάθη, παραλείψεις ή αμαρτίες; Απ’ ό,τι φαίνεται τα χρέη των περισσότερων Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών οφείλονται πρωτίστως στις «λαμογιές» των διοικήσεών τους και δευτερευόντως στην κακή εκτίμηση της αγοράς.

> Όταν ήταν αντιπολίτευση βρυχόταν σαν λιοντάρι, τώρα που είναι στην κυβέρνηση κακαρίζει σαν κλωσσόπουλο! Τι κι αν η ανεργία καλπάζει με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, εν τούτοις ο πρώην μεγαλοσυνδικαλιστής και νυν υπουργός Εργασίας κ. Κουτρουμάνης διατηρεί ανενεργό τη Γραμματεία που διαχειρίζεται τα κονδύλια του ΕΣΠΑ.

> Αντί να απολογηθεί για τα αδιέξοδα στα οποία οδήγησαν οι επιλογές της διοίκησης, προτίμησε την πολυπαιγμένη κασέτα ότι για όλα φταίνε οι άλλοι! Ποιος από τους διορισμένους κρατικούς αξιωματούχους φέρεται να δήλωσε στους συνδικαλιστές της εταιρείας του ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν κάτι να φοβούνται, αλλά… δεν μπορώ να είμαι το ίδιο κατηγορηματικός για τυχόν δυσμενείς επιπτώσεις στον χώρο;

> Ας πρόσεχαν, τώρα είναι αργά για κλάματα! Είτε αρέσει στα «ντελίβερι μπόις» του οικονομικού ρεπορτάζ είτε όχι, οι τράπεζες είναι τουλάχιστον συνυπεύθυνες για τη δημοσιονομική κατάσταση ορισμένων χωρών, αφού τις δάνειζαν με υπέρογκα ποσά χωρίς να ελέγχουν αν είχαν τη δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων.

> Παλιά μου τέχνη κόσκινο! Πόσες από τις εξαγορές επιχειρήσεων εξακολουθούν να συνοδεύονται με φούσκωμα της αξίας τους από την πραγματική, με αποτέλεσμα οι βασικοί τους μέτοχοι να καρπώνονται προσωπικά τη διαφορά, ρίχνοντας ισόποσα το retail;

> Διαχρονικές οι ευθύνες των κυβερνήσεων που άφησαν τις εκάστοτε διοικήσεις να αλωνίζουν! Η κακοδιαχείρηση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων που ξεκίνησε με την άτοκη κατάθεση των μετρητών στην Τράπεζα της Ελλάδος, συνεχίστηκε με τη λεηλασία επί εποχής χρηματιστηριακής φούσκας, και τελείωσε με το μέγα σκάνδαλο της αγοράς των δομημένων ομολόγων, «εξαφάνισε» τα πενιχρά αποθεματικά τους, οδηγώντας τα ένα βήμα πριν από τη διάλυση.

> Είναι μια περίοδος που αν σε βρουν μπόσικο, θα σου ρουφήξουν το μεδούλι! Η ραγδαία πτώση των ναυλώσεων, σε συνδυασμό με την υπερπροσφορά πλοίων, λειτουργούν υπέρ των μεσιτών, που ρίχνουν τις προσυμφωνημένες τιμές, και κατά των εφοπλιστών, οι οποίοι αναγκάζονται να συμπληρώσουν με εμπράγματες εγγυήσεις τα δάνεια που έχουν λάβει από τις τράπεζες.

> Και πάνω που νομίζαμε ότι η βαριά μας βιομηχανία θα τη γλίτωνε! Ο τουρισμός, αν και κατάφερε να ξεφύγει από την εγχώρια ύφεση, εν τούτοις βάλλεται από την οικονομική κρίση που μας έρχεται από το εξωτερικό.

> Δεν πέσαμε από τα σύννεφα, ούτε βόσκουμε στα… μάρμαρα, ξέρουμε πού ζούμε! Είναι δυνατόν οι εφοριακοί να συμβουλεύουν τους φορολογούμενους είτε να πληρώσουν τον λανθασμένο φόρο και στη συνέχεια να διεκδικήσουν τη διαφορά, είτε να μην πληρώσουν, περιμένοντας τη διόρθωση αλλά με προσαυξήσεις;

> Αφού μπορούν, γιατί να μην το κάνουν; Από τη στιγμή που η κυβέρνηση έφερε τα πράγματα στα μέτρα τους, οι τραπεζίτες δεν πρόκειται να αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη, γι’ αυτό και κάθε μεταξύ τους συνέργεια θα ακολουθείται από κλείσιμο καταστημάτων, απολύσεις και μειώσεις αποδοχών.

> Αυτά τα οικονομικά κίνητρα δεν αρκούν από μόνα τους! Μπορεί το ενδιαφέρον για τα πράσινα δάνεια από τους ιδιώτες να είναι αυξημένο, ωστόσο τα χρήματα σε αυτά είναι περιορισμένα και δίνονται κυρίως στους καλούς πελάτες.

> Παρατηρήσεις copy paste στους ισολογισμούς των περισσότερων εγχώριων εταιρειών! Αρνητική επίδραση στα έσοδα και στη ρευστότητα είχαν: η οικονομική ύφεση, η έλλειψη ρευστότητας, η αύξηση του κόστους των καυσίμων, ο αθέμιτος ανταγωνισμός στις τιμές, η αύξηση του ΦΠΑ και η χρονική υστέρηση της πληρωμής των συμβάσεων ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας σε σχέση με τον χρόνο εκτέλεσής τους.

> Επαναδιαπραγμάτευση ακόμα και για τις πρόσφατες ρυθμίσεις οφειλών! Μείωση της μηνιαίας δόσης με επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής, καταβολή μόνο τόκων για ένα χρονικό διάστημα και δυνατότητα συγκέντρωσης των οφειλών είναι μονάχα κάποια από τα προγράμματα που «τρέχουν» αυτήν την περίοδο οι τράπεζες, για να μειώσουν τον κίνδυνο των επισφαλειών τους από ενδεχόμενη στάση πληρωμών των δανειοληπτών τους.

> Συγχωνεύσεις, κεφαλαιακές ενισχύσεις, εκποίηση περιουσιακών στοιχείων, προσφυγή στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ή υπαγωγή στην Bad Bank; Ποια απ’ όλες τις λύσεις θα επιλέξουν οι διοικήσεις των εγχώριων τραπεζών προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους για ρευστότητα;

> «…Μπορούμε να τα καταφέρουμε, εάν όλοι αποφασίσουμε να δούμε ο καθένας το προσωπικό του συμφέρον μέσα από το συμφέρον της χώρας…»! Αυτά και πολλά άλλα παρόμοια διαβάσαμε και ακούσαμε κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας από την εγχώρια «ελίτ», αυτήν δηλαδή που σιγοντάρισε για να οδηγηθούμε στην «τρόικα» και «έβαλε πλάτη» για να αποδεχθούμε τη συντεταγμένη χρεοκοπία. Είναι ίσως η πρώτη φορά που δείχνει να φοβάται περισσότερο απ’ όλους εμάς τους απλούς πολίτες, οι οποίοι δεν έχουμε τίποτε άλλο να χάσουμε, που μοιάζει πανικόβλητη γιατί βλέπει πως οι ξένοι πρώην συνεταίροι της είναι μεγαλύτερα αρπακτικά από αυτήν, που διακρίνει ότι αφού τη χρησιμοποίησαν τώρα, την πετούν σαν στυμμένη λεμονόκουπα βάζοντας στο μάτι και τη δική της περιουσία.

> Να ποια θα είναι η σπίθα που θα λαμπαδιάσει την κυβέρνηση! Μόλις «ξεπαγώσουν» νομοθετικά οι πλειστηριασμοί, χιλιάδες σπίτια θα βγουν στο «σφυρί», καθώς έχουν ήδη εκδοθεί οι διαταγές πληρωμής και έχουν συνταχθεί οι κατασχετήριες εκθέσεις.

> Από τα πολύ περίεργα που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής! Αληθεύει ότι ένας από τους λόγους που καθυστερεί η απονομή Δικαιοσύνης είναι ότι το Δημόσιο επιμένει να ασκεί ένδικα μέσα σε υποθέσεις των οποίων η ουσία έχει κριθεί οριστικά και αμετάκλητα με παλαιότερες τελεσίδικες αποφάσεις που συνιστούν νομολογία; Ποιοι επωφελούνται άραγε από αυτές τις διαδικασίες;

> Την ώρα που τα σενάρια δίνουν και παίρνουν ενώ οι λύσεις πλέκονται και περιπλέκονται, οι εξαιρέσεις αφήνουν τις σκέψεις να οργιάζουν! Από τα περίπου 51,7 δισ. ελληνικά ομόλογα που κατέχουν συνολικά οι ελληνικές τράπεζες στα χαρτοφυλάκιά τους, στο κούρεμα αναδιάταξης του χρέους δεν συμμετείχαν κρατικοί τίτλοι αξίας 18 δισ. Γιατί άραγε;