To be or not to be?

Το be or not to be? Να μπει ή να μην μπει στα παιχνίδια των roll over; Κάλεσε προς τούτο την ηγεσία των αδελφών σωματείων Αττικής και Βαρδάρη, καθώς και τα μέλη του Μεικτού για να συζητήσουν το πρόβλημα: Να αντικαταστήσουμε τα ομόλογά μας, με πρώτη φανερή χασούρα το 21%, ελπίζοντας ότι ύστερα από τριάντα χρόνια κάτι θα έχει μείνει στο ερμάρι μας, ή να αφήσουμε τα αποθεματικά μας όπως είναι και ο Θεός βοηθός; Η πλειοψηφία των ομιλητών είπε «όχι» στην κυβερνητική πρόταση, προσδίδοντάς της πολιτικό χαρακτήρα. Ένα «ναι» δηλαδή αυτήν την ώρα θα σήμαινε πως παίρνουμε μέρος στα παιχνίδια της εξουσίας, που επιδιώκει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της σε βάρος του δικαιώματος επιβίωσης των εργαζομένων και των συνταξιούχων της χώρας.

Τα χρέη περισσότερα από τα ομόλογα

Η Ελένη Σπανοπούλου ανέφερε μεταξύ άλλων στην αρχή της συνάντησης ότι ο ΕΔΟΕΑΠ δεν έχει απαντήσει ακόμα για το θέμα των ομολόγων, ενώ η καταληκτική ημερομηνία ήταν η 8η Σεπτεμβρίου. Είπε ακόμη ότι ο ΛΑΦΚΑ δεν κρατήθηκε από τους συνταξιούχους ασφαλισμένους στον ΕΔΟΕΑΠ και ότι το Ταμείο εξακολουθεί να ανεμίζει τη σημαία της ανεξαρτησίας από το Δημόσιο, έχοντας στα χέρια του και επίσημα έγγραφα.

Ανέφερε επίσης πως έχει σταλεί επιστολή στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος με την οποία ζητείται η πλήρης εικόνα διαχείρισης των εκεί αποθεματικών μας και ο τρόπος κάλυψης των τυχόν μελλοντικών αναγκών μας. Είπε ακόμα πως διαφημιστικά γραφεία, από το αγγελιόσημο, και εργοδότες, από τις εισφορές των εργαζομένων μας, οφείλουν ποσό ίδιο με τα αποθεματικά μας σε ομόλογα. Ότι το κυνήγι των οφειλετών γίνεται πλέον συντονισμένα, με εκατοντάδες προσφυγές στα δικαστήρια.

Στο μεταξύ, παραιτήθηκε από σύμβουλος στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ο Α. Νταβανέλος και τη θέση του πήρε ο Στ. Νικολόπουλος, πρώην πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ, στην οποία πρόεδρος τώρα είναι ο Γ. Σαββίδης. Εσωκομματικοί διακανονισμοί μάλλον.

Και δύο συν μία απώλειες

Τρεις θάνατοι στη σειρά μάς πλήγωσαν τις τελευταίες μέρες, τρεις θάνατοι με κοινό παρονομαστή την απώλεια του ύψιστου αγαθού για κάθε γονιό, του ίδιου του παιδιού του.

Πρώτα ο Παντελής Μπουκάλας έχασε τον γιο του και η πλάστιγγα στέκεται βαριά δίπλα του. Το ένα τάσι, φορτωμένο με τη συμπαράσταση, την αγάπη, τα δάκρυα των δικών του, των συναδέλφων, των φίλων, των αναγνωστών του, δεν μπορεί λίγο να ελαφρύνει το άλλο, το καθηλωμένο από δύο μόνο λέξεις: «παιδί μου».

Ύστερα ο καλός συνάδελφος Ν. Σαρλής να δέχεται το πιο σκληρό χτύπημα με τον θάνατο του γιου του, του δικού μας Κ. Σαρλή, σε ηλικία μόλις 56 χρόνων. Η μοίρα δεν αφήνει κανέναν ήσυχο, ακόμα και στα βαθιά του γηρατειά. Και, τέλος, ο αποχαιρετισμός της Μάρλεν Ευαγγελάτου, συντρόφου στη ζωή και στην επιστήμη του γνωστού δικηγόρου Δημ. Ευαγγελάτου, ανιψιού του Γερ. Βασιλάτου.

Απώλεια που την αντιμετώπισαν και οι δύο με αξιοθαύμαστη αξιοπρέπεια και αφοσίωση στα πολλαπλά τους καθήκοντα ως δικηγόροι και μέλη της ελληνικής κοινωνίας. Όλοι μας ξεχωρίζαμε τη Μάρλεν, λιγόλογη πάντα, αλλά ζεστή παρουσία δίπλα σου, έτοιμη να σε συνδράμει με τις γνώσεις και τα ειλικρινή της αισθήματα, αρχόντισσα, γλυκιά και καλοπροαίρετη, μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που σου ενέπνεε σιγουριά για τον άνθρωπο.

Τη χάσαμε και τη Μάρλεν την περασμένη Δευτέρα.

Σοφία Μαλτέζου


Σχολιάστε εδώ