Σε… εφεδρεία η κυβέρνηση!
Τα πολλά και σημαντικά προβλήματα που υπάρχουν στην εφαρμογή του α λα… ΠΑΣΟΚ μέτρου (διότι διαφορετικά το πρότεινε η ΝΔ) τα ανακάλυψαν αργά. Όταν είχαν ήδη παραδώσει στην εποπτεύουσα «τρόικα» και την πρότασή τους αλλά και την κοστολόγηση της εφεδρείας.
Κι αφού το θέμα «έπαιζε» στα ΜΜΕ επί μέρες, αφού ξεσήκωσε τόσες και τέτοιες αντιδράσεις, τότε… θυμήθηκαν ότι η εργασιακή εφεδρεία, όπως τουλάχιστον την προτείνουν, πάσχει και πολιτικά αλλά και νομικά – συνταγματικά.
Ναι, ο και συνταγματολόγος Ευάγγ. Βενιζέλος έδειχνε να αγνοεί επί εβδομάδες τη συνταγματική πτυχή του θέματος! Την ανακάλυψε μόλις την περασμένη Τετάρτη. Και έσπευσε το Υπουργικό Συμβούλιο να ασχοληθεί με το μείζον αυτό θέμα την Πέμπτη!
Αλλά ακόμα και τότε φάνηκαν εντελώς απροετοίμαστοι να το αντιμετωπίσουν. Και θα συνεδριάσουν ξανά (έτσι τουλάχιστον ανακοίνωσαν) σήμερα, αφού πρέπει, είναι υποχρεωμένοι και δεσμευμένοι, να εμφανίσουν κάτι στην «τρόικα».
Το «ΠΑΡΟΝ» αποδεικνύει σήμερα ότι το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας, όπως τουλάχιστον θέλει να το υλοποιήσει η κυβέρνηση, βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα, νομικά και συνταγματικά.
Το θέμα ενδιαφέρει εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Και είναι πολύ πιθανό να εξελιχθεί τελικά σε φούσκα, άλλη μια φούσκα στον μεγάλο δρόμο των γκαφών αυτής της κυβέρνησης…
Θα δικαιωθούν όσοι προσφύγουν
Η εφεδρεία εμφανίσθηκε ως λύση ανάγκης, πλην όμως ρεαλιστική και διεθνώς δοκιμασμένη, ύστερα από πρόταση του Αντώνη Σαμαρά για τη μείωση του λειτουργικού κόστους του δημόσιου τομέα, δίχως όμως απολύσεις. Για την ακρίβεια, η πρόταση Σαμαρά έδινε μια διέξοδο ακριβώς για να αποφευχθεί η δραματική διόγκωση της ανεργίας. Κι όμως, την πρόταση αυτή κατάφερε η κυβέρνηση να τη μετατρέψει σε διαδικασία μεθοδευμένων και συγκεκαλυμμένων απολύσεων. Αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση αυτή δεν είναι σε θέση -ή δεν θέλει, πράγμα σαφώς χειρότερο- να υλοποιήσει ακόμη και λύσεις που της δίνονται έτοιμες.
Και είναι αυτή η παραμόρφωση της πρότασης Σαμαρά που οδηγεί σε ναυάγιο τη δυνατότητα της εφεδρείας. Επειδή ακριβώς ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος σχεδιάζουν την εφεδρεία των υπαλλήλων ως διέξοδο απολύσεων. Γι’ αυτό και η εφεδρεία ναυαγεί, κυρίως εξαιτίας θεσμικών λόγων.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα όπως έχουν, με βάση το Σύνταγμα και τη λοιπή νομοθεσία.
Πρώτα πρώτα, ως προς τους δημόσιους υπαλλήλους ισχύει πάντα -ευτυχώς, όσο υπάρχει δημοκρατία- η εγγύηση της μονιμότητας. Συνεπώς ο Ευάγγελος Βενιζέλος, και ως συνταγματολόγος, γνωρίζει ότι αν επιχειρήσει να «αποστρατεύσει» μέρος αυτών, οι απολυόμενοι έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια ανάλογα με τον βαθμό τους. Εκεί μπορούν να ζητήσουν όχι μόνο την ακύρωση της εφεδρείας λόγω παράβασης του άρθρου 103 του Συντάγματος περί μονιμότητας, αλλά μπορούν να ζητήσουν επιπλέον και αναστολή εκτέλεσης της πράξης εφεδρείας που οδηγεί, κατ’ αποτέλεσμα, σε απόλυση. Και είναι βέβαιο ότι θα κερδίσουν. Άρα για δύο -και βάλε- χρόνια οι δημόσιοι υπάλληλοι προστατεύονται δικαστικώς. Και το όλο εγχείρημα Παπανδρέου – Βενιζέλου πέφτει στο κενό.
Πέρα απ’ αυτό, οι αορίστου χρόνου υπάλληλοι του δημόσιου τομέα μπορεί βεβαίως να μην έχουν τις ίδιες εγγυήσεις μονιμότητας, όμως, κατά τη νομολογία των πολιτικών δικαστηρίων και αυτοί έχουν παρεμφερείς εγγυήσεις. Κατά τη νομολογία λοιπόν αυτή, είναι βέβαιο ότι και οι υπάλληλοι του δημόσιου τομέα που υπηρετούν με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, όταν ασκήσουν την αγωγή τους εν όψει εφεδρείας, που οδηγεί σε απόλυση, μπορούν να ζητήσουν και αναστολή εκτέλεσης αλλά και προσωρινή διαταγή. Και θα την επιτύχουν, ως την έκδοση οριστικής απόφασης από το αρμόδιο πολιτικό δικαστήριο. Άρα η επιχείρηση της απόλυσής τους πέφτει στο κενό. Συμπερασματικά η κατά Γ. Παπανδρέου και Ευ. Βενιζέλο εφεδρεία, ως μέθοδος απολύσεων υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, είναι εντελώς αναποτελεσματική. Και τούτο διότι, πιστεύουμε ακόμη, υπάρχουν στην Ελλάδα δικαστήρια και δικαστές. Γι’ αυτό ο Γ. Παπανδρέου και ο Ευ. Βενιζέλος φαίνεται να κάνουν τις μηχανές «κράτει» ως προς την εφεδρεία- «μαϊμού», δηλαδή την εφεδρεία απολύσεων.
Και απ’ ό,τι μαθαίνουμε, η Νέα Δημοκρατία είναι σε πλήρη εγρήγορση, ώστε οι άνθρωποι που ζουν αυτήν την πρωτόγνωρη αγωνία να νιώσουν μια στάλα αισιοδοξία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος, όχι μόνο ως πρώην αρμόδιος υπουργός αλλά και ως έγκριτος συνταγματολόγος, πήρε σβάρνα κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες -τουλάχιστον όσα τον αφήνουν- για να δείξει τον δρόμο της δικαιοσύνης και της προστασίας των υπαλλήλων. Φυσικά και δεν το έκανε μόνος του. Η οδηγία ήταν από τη Συγγρού και από πολύ υψηλά ιστάμενους, όπως μαθαίνουμε.
Το δράμα είναι ότι, μέσα από την αδυναμία εφαρμογής της εφεδρείας, Γιώργος Παπανδρέου και Ευάγγελος Βενιζέλος μπορεί να καταλήξουν σε ευθείες απολύσεις. Μόνο που, λόγω δικαστηρίων, ιδίως οι απολύσεις δεν πρόκειται να περάσουν. Διότι τα δικαστήρια θα αντισταθούν στις απολύσεις πολύ περισσότερο απ’ ό,τι θα αντισταθούν στην εφεδρεία. Δηλαδή, αν δρομολογηθούν απολύσεις, θα ισχύει για τον Γ. Παπανδρέου και τον Ευ. Βενιζέλο η παροιμία που συνηθίζει να επικαλείται ο Απόστολος Κακλαμάνης: «Λαγός την φτέρην έσειε, κακό της κεφαλής του»!
Οι υπάλληλοι που αγωνιούν, ας μην πέσουν θύματα εργολαβίας των γνωστών και μη εξαιρετέων εργατολόγων. Τη δικαστική τους προστασία μπορεί να την εξασφαλίσει ο κάθε απλός δικηγόρος που γνωρίζει στοιχειωδώς τα πράγματα. Ο ευσυνείδητος και έντιμος πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ο κ. Γ. Αδαμόπουλος, όπως το έκανε με τη φορολογία για την ακίνητη περιουσία, ας δώσει, μέσω του ΔΣΑ, οδηγίες σε κάθε δικηγόρο και κάθε δημόσιο υπάλληλο ως προς το πώς μπορούν να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους. Και ας βάλει, μέσω του Πειθαρχικού του ΔΣΑ, ένα τέλος τους «εμπόρους ελπίδων», που δεν δίστασαν να λούσουν το κεφάλι στους -αφού παρίσταναν τους τρελούς- με σαμπάνιες έξω από τον Άρειο Πάγο, παραπλανώντας αδύναμους και αγωνιώντες ανθρώπους.