Λάθος η συγκυβέρνηση

Ο δικομματισμός από το 1974 έως και σήμερα έδωσε σταθερές κυβερνήσεις, ενώ όποτε επιχειρήθηκε το πείραμα της συνεργασίας κομμάτων οδήγησε σε κυβερνητική παραλυσία, όπως στις περιπτώσεις της συγκυβέρνησης ΝΔ – Αριστεράς και της Οικουμενικής.

Με δεδομένο μάλιστα το έλλειμμα κουλτούρας διακυβέρνησης του ΣΥΝ και του ΚΚΕ, ο δικομματισμός έγινε μονόδρομος για τη διακυβέρνηση της χώρας. Όμως ο δικομματισμός στηρίζεται στην εναλλαγή ΠΑΣΟΚ, ΝΔ στην άσκηση της εξουσίας. Ουσιαστικά η εναλλαγή είναι αυτή που τρέφει και συντηρεί τον δικομματισμό.

=Η πρόταση για συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ΝΔ που ακούγεται συχνά εξαιτίας της κρίσης που μαστίζει τη χώρα στερείται παντελώς στρατηγικής σκέψης, καθότι σε μια τέτοια περίπτωση και τα δύο κόμματα εξουσίας θα έβλεπαν την εκλογική τους επιρροή να καταρρέει, με συνέπεια να δημιουργηθούν συνθήκες ακυβερνησίας. Σήμερα που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καταναγκάζεται να πάρει μέτρα δραστικής συμπίεσης των λαϊκών εισοδημάτων, σήμερα που η ανεργία φωλιάζει σε κάθε νοικοκυριό, το να μοιραστεί το πολιτικό κόστος της διακυβέρνησης η ΝΔ θα ισοδυναμούσε με πολιτική αυτοκτονία για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό που δεν κατανοούν παράγοντες του ΠΑΣΟΚ όταν προτείνουν υπό τις παρούσες συνθήκες συγκυβέρνηση είναι το αδιέξοδο διακυβέρνησης που θα δημιουργηθεί αύριο. Εκτός κι αν πιστεύουν ότι ο τόπος μπορεί να κυβερνηθεί από την κ. Παπαρήγα και τον κ. Τσίπρα.

= Όμως, παρότι ορθά αρνείται ο κ. Σαμαράς να συμμετάσχει σε συγκυβέρνηση, κακώς ακολουθεί την πολιτική του «όχι σε όλα». Και κακώς την ακολουθεί γιατί αύριο, όταν θα πάρει την εξουσία, θα τη βρει μπροστά του, ως τεράστιο εμπόδιο, με άλλα λόγια σκάβει σήμερα τον λάκκο όπου θα πέσει αύριο. Σε ό,τι αφορά την κρατούσα κατάσταση, θα πρέπει να το πάρουν απόφαση στο ΠΑΣΟΚ ότι θα τραβήξουν μόνοι τους το κάρο – αρκεί να το τραβήξουν ως το τέλος, να σώσουν τη χώρα, κι ας το πληρώσουν εκλογικά.