Ηλεκτρονικό φακέλωμα περιουσίας και καταθέσεων
Το ίδιο υπουργείο Οικονομικών που δεν μπορεί καν να αποκτήσει πρόσβαση σε στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών για να ολοκληρώσει έναν φορολογικό έλεγχο, αφήνει να διαρρέουν μεγαλόπνοα σχέδια σχηματισμού μιας τερατωδών διαστάσεων βάσης δεδομένων, όπου θα καταγραφεί κάθε περιουσιακό στοιχείο των Ελλήνων και κάθε χρόνο θα δηλώνονται όλες οι μεταβολές.
Πρόκειται για ένα σχέδιο που βρίσκεται στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομικών ήδη πριν από την (υποτιθέμενη) μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση του 2010. Το διαφήμιζε, μάλιστα, τότε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, κάνοντας λόγο για δήλωση των καταθέσεων στην εφορία, με αποτέλεσμα, πριν «καταχωνιασθεί» και πάλι το σχέδιο στα συρτάρια, να διαρρεύσουν στο εξωτερικό αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ από τις τράπεζες.
Ύστερα από «αράχνιασμα» αρκετών μηνών, ο Β. Βενιζέλος ανασύρει και πάλι το σχέδιο. Σε αδρές γραμμές το παρουσίασε στο Υπουργικό Συμβούλιο την Πέμπτη και απέσπασε τη στήριξη των συναδέλφων του, όπως ανέφερε σε δήλωσή του, για «το καθολικό ηλεκτρονικό “πόθεν έσχες” και την τεκμηρίωση του τρόπου με τον οποίο διατίθεται το διαθέσιμο εισόδημα».
Το σχέδιο προβλέπει ότι από το 2012 οι φορολογούμενοι, μαζί με τη φορολογική τους δήλωση σε ηλεκτρονική μορφή (αλλιώς θα χρειαστούν μερικοί… αιώνες για να περάσει τα στοιχεία στα κομπιούτερ της η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων), θα υποβάλλουν ένα νέο φορολογικό έντυπο, όπου θα καταγράφονται όλα τα στοιχεία κινητής και ακίνητης περιουσίας: καταθέσεις, μετοχές, ομόλογα, αμοιβαία κεφάλαια, ακίνητα, αυτοκίνητα, σκάφη αναψυχής, εναέρια μεταφορικά μέσα, έργα τέχνης υψηλής αξίας κ.ά. Κάθε χρόνο μετά την πρώτη υποβολή του εντύπου Ε10 οι φορολογούμενοι θα δηλώνουν μόνο τις μεταβολές που έχουν επέλθει στα περιουσιακά τους στοιχεία.
Στο κύριο έντυπο της δήλωσης θα καταγράφονται μαζί με τα εισοδήματα και όλες οι δαπάνες διαβίωσης. Έτσι, ο συνδυασμός των στοιχείων για το εισόδημα, την περιουσία και τη δαπάνη διαβίωσης θα δημιουργεί ένα σύνολο δεδομένων, που θα επιτρέπει ηλεκτρονικές διασταυρώσεις, για να διαπιστώνεται με ελέγχους ποιοι ζουν πολυτελέστερα απ’ όσο επιτρέπουν τα δηλωμένα εισοδήματά τους.
Όλα αυτά είναι θαυμάσια στη θεωρία, αλλά στην πράξη είναι πολύ αμφίβολο αν η ελληνική διοικητική μηχανή μπορεί να εφαρμόσει με επιτυχία και σε εύλογο χρόνο ένα τόσο φιλόδοξο σχέδιο «Μεγάλου Αδελφού» για το «ξερίζωμα» της φοροδιαφυγής. Πολύ πιο εύκολο τεχνικά θα ήταν να αρχίσει η προσπάθεια από απλούστερα μέτρα άμεσης εφαρμογής, όπως θα ήταν η καθιέρωση υποχρέωσης των τραπεζών να δίνουν μέσα σε πολύ σύντομες προθεσμίες και με απειλή αυστηρών κυρώσεων κάθε στοιχείο που ζητούν οι φορολογικές αρχές για έλεγχο (καταθέσεις, εμβάσματα κ.ά.).
Ένα τόσο απλό μέτρο θα επέτρεπε στις ελεγκτικές αρχές να εντοπίσουν γρήγορα πολλά «λαβράκια» αξίας… δισεκατομμυρίων σε φορολογικά έσοδα, πολύ πριν ολοκληρωθεί και αποδώσει αποτελέσματα η υπερφιλόδοξη προσπάθεια δημιουργίας και αξιοποίησης μιας αχανούς βάσης δεδομένων για την περιουσία όλων των Ελλήνων. Όσο όμως δεν υπάρχει πραγματική πολιτική βούληση για το «χτύπημα» της φοροδιαφυγής, τόσο θα επιχειρείται η εφαρμογή δήθεν μεγαλόπνοων σχεδίων αμφίβολης αποτελεσματικότητας…