Απεργιακή «λαίλαπα» κόντρα στην… καταιγίδα των μέτρων
Με δυναμικές κινητοποιήσεις «μέχρι τελικής πτώσεως» αντεπιτίθενται εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φοιτητές κ.λπ., προκαλώντας βαθύτατη ανησυχία όχι μόνο στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΝΔ), που σπεύδει σε αυτήν τη φάση να αποκηρύξει καταλήψεις και απείθαρχους συνδικαλιστές. Οι κοινωνικές αντιδράσεις είναι πια «εδώ» και απειλούν ευθέως με ματαίωση παλαιών αλλά και νέων βάρβαρων μέτρων που απεργάζονται «τρόικα» και κυβέρνηση, ενώ η γενικευμένη αναμέτρηση μάλλον θα λήξει με προσφυγή στις κάλπες (μέχρι στιγμής εκτιμάται πως εκλογές θα γίνουν μετά την εκταμίευση της 6ης δόσης και την ψήφιση του προϋπολογισμού).
Με φόντο το πιο ρευστό πολιτικό σκηνικό των τελευταίων χρόνων, καθώς είναι πλήρης η διάσταση μεταξύ της λαϊκής βούλησης και των 154 εθνοπατέρων, με το ΠΑΣΟΚ σε πλήρη κατάρρευση, τη ΝΔ να θέλει, αλλά να μην μπορεί να ελέγξει τη συνδικαλιστική της παράταξη (ΔΑΚΕ) και τα κόμματα της Αριστεράς (ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ) να κηρύσσουν «ανυπακοή», η κοινωνική παρέμβαση που συντελείται είναι πιθανό να αλλάξει τον «ρουν» των πραγμάτων.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (ΔΕΚΟ, συγκοινωνίες, νοσοκομεία κ.ά.), ανεξαρτήτως πολιτικοσυνδικαλιστικής τοποθέτησης, στρατεύονται υπό την καθοδήγηση της ΑΔΕΔΥ, των ομοσπονδιών και των συλλόγων τους για να αποκρούσουν σχεδιασμούς που τους οδηγούν στη φτώχεια, στο κοινωνικό περιθώριο και στην ανεργία. Εξ αντικειμένου, έχει διαμορφωθεί αντιμνημονιακό μέτωπο με τη στήριξη των συνδικαλιστικών παρατάξεων (ΠΑΣΚ/ΔΥ – ΔΑΚΕ – ΠΑΜΕ – Αυτόνομη Παρέμβαση), που θεωρούν αφετηρία των αγώνων την απεργία της 5ης Οκτωβρίου. Η ανατροπή της πιο «αντιλαϊκής» κυβέρνησης αποτελεί ανοιχτά πολιτική στόχευση των κινητοποιήσεων, έστω κι αν αντιτίθεται -επισήμως τουλάχιστον- η ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ/ΓΣΕΕ, παρά τις πιέσεις που δέχεται από πλειάδα στελεχών και μελών της για πιο αποφασιστική και παρεμβατική στάση.
Η ΑΔΕΔΥ αναλαμβάνει τα ηνία για ματαίωση μέτρων που αφορούν φοροεπιδρομές, περικοπές, ανατροπές κάθε έννοιας εργατικού και ασφαλιστικού Δικαίου, ενώ το ίδιο αποφασισμένες φέρονται και οι ηγεσίες των περισσοτέρων ΔΕΚΟ, με αιχμή τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ.
«Ενωτικά, αγωνιστικά και συντονισμένα» είναι η θέση του προέδρου της ΑΔΕΔΥ Κ. Τσικρικά. «Πρόκειται για αγώνα για τη Δημοκρατία, κυρίως μετά τη δήλωση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου ότι αδιαφορεί αν στηρίζει την πολιτική και τις επιλογές του ο λαός», υπογραμμίζει ο αντιπρόεδρος Ηλ. Βρεττάκος, ενώ ο γενικός γραμματέας της ΑΔΕΔΥ Ηλ. Ηλιόπουλος τονίζει επιγραμματικά: «Η ”τρόικα” τέλος για την Ελλάδα».
Η κοινωνική αφύπνιση, όπως εκδηλώνεται με συλλαλητήρια, πορείες, καταλήψεις, απεργίες, κλείσιμο καταστημάτων, συμμαχίες μεταξύ «καταδιωκόμενων» από τις εθνοσωτήριες δεσμεύσεις της κυβέρνησης απέναντι στην «τρόικα» και τους τραπεζίτες, προσλαμβάνει χαρακτηριστικά δημοκρατικών αγώνων σε άλλες, δύσκολες επίσης εποχές. Και όπως τότε, προσδοκάται ότι και τώρα οι επιπτώσεις στις πολιτικές εξελίξεις θα είναι καθοριστικές. Η προοπτική αυτή είναι που θορυβεί τόσο την κυβέρνηση όσο και -κυρίως- τους συναινετικούς εντός της ΝΔ, που στρέφονται κατά των συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ και παράλληλα πιέζουν τον πρόεδρο Αντ. Σαμαρά να μαζέψει τα λουριά σε συνδικαλιστές που αντιτίθενται στις ιδιωτικοποιήσεις, στις απολύσεις και στην κατεδάφιση κάθε κοινωνικού δικαιώματος. «Κάποιοι δεν ξεχωρίζουν από το ΠΑΜΕ και την Αυτόνομη Παρέμβαση», κατηγορούν οι «συναινετικοί», ενώ και στα ηγετικά κλιμάκια της ΝΔ είναι ανάμεικτα και συγκεχυμένα τα συναισθήματα σε σχέση με τον συνδικαλισμό. Όμως ακόμη και αν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ επιθυμούσαν «ελεγχόμενες» αντιδράσεις, είναι τέτοια η οργή των εργαζομένων για την αγριότητα και την αναλγησία με την οποία αντιμετωπίζονται, ώστε θέλοντας και μη, έστω και την ύστατη ώρα, κινητοποιούνται. Και ενώ οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ σιωπούν, ο κ. Κ. Πουπάκης (ΝΔ, πρώην γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ) μαζί με τους ευρωβουλευτές των κομμάτων της Αριστεράς, θέτει το πρόβλημα της οικονομικής και κοινωνικής υποβάθμισης των εργαζομένων και τον εφιάλτη της ανεργίας που προκαλούν τα Μνημόνια της ντροπής και της υποταγής.
Μήνας σκληρής δοκιμασίας για τη συνοχή της κυβέρνησης είναι ο Οκτώβριος, που ξεκινά με εκτεταμένες κινητοποιήσεις, προγραμματισμένες και μη, ενώ εκτός από την 24ωρη απεργία της Τετάρτης που θα παραλύσει τον δημόσιο τομέα (υπουργεία, εφορίες, τοπική αυτοδιοίκηση, εκπαιδευτικά ιδρύματα, λιμάνια, νοσοκομεία κ.λπ.) πυρετώδεις είναι οι προετοιμασίες για την επιτυχία της νέας γενικής απεργίας που κηρύσσουν από κοινού ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στις 19 Οκτωβρίου.