Εργασιακή εφεδρεία και στην οικοδομή!

Το νέο χαράτσι στα ακίνητα, την εύκολη φορολογική λεία της κυβέρνησης που δεν έχει τέλος, επιβλήθηκε με τον Ν.4014/2011. Αφορά αυθαίρετα κτίσματα εντός και εκτός σχεδίου πόλεων και οικισμών, που κι αυτά, όπως οι ημιυπαίθριοι χώροι και οι πιλοτές, δεν θα νομιμοποιούνται, αλλά θα «τακτοποιούνται» για 30 χρόνια.

Το αρχικό παράβολο, που καταβάλλεται από τον ενδιαφερόμενο με την υποβολή της αίτησης το αργότερο έως την 30/11/2011, ξεκινάει από τα 500 ευρώ και φθάνει στα 6.000 ευρώ, ανάλογα με τα «τακτοποιημένα» τετραγωνικά κ.λπ. Στη συνέχεια μετατρέπεται σε επιπλέον ειδικό πρόστιμο, το ύψος του οποίου καθορίζεται με διάφορους συντελεστές, συναρτάται από τα «τακτοποιημένα» τετραγωνικά, την τιμή ζώνης κ.ά. και καταβάλλεται περίπου μετά τέσσερις μήνες από την 30/11/2011, οπότε και θα έχει «κλείσει» με όλα τα προαπαιτούμενα έγγραφα ο σχετικός φάκελος του τακτοποιημένου ακινήτου στην Πολεοδομία.

Όμως το γεγονός και μόνο ότι έως τις 30/11/2011 θα πρέπει να έχουν υποβληθεί οι αιτήσεις «τακτοποίησης» και να έχει γίνει η πρώτη καταβολή των παραπάνω χρηματικών παραβόλων, μαρτυρεί όχι την περιβαλλοντική ευαισθησία, αλλά την εσπευσμένη και απελπισμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να μπει στα ταμεία του κράτους γρήγορο και ζεστό χρήμα (έσοδα). Προκειμένου δε να επιτύχει άμεσα και καθολικά τον σκοπό της αυτό, θέτει στην ουσία όλα τα ακίνητα στην Ελλάδα σε ομηρία, ως πολεοδομικώς ελεγκτέα, δεδομένου ότι με ρητή διάταξη στον νέο αυτό νόμο των «αυθαιρέτων» απαγορεύεται η πώληση, δωρεά και γονική παροχή αν στο συμβόλαιο δεν επισυνάπτεται βεβαίωση μηχανικού που να δηλώνει ότι στο ακίνητο «δεν έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές που να επηρεάζουν την επιφάνεια και το ύψος της ιδιοκτησίας, τη δόμηση, την κάλυψη και το ύψος του κτιρίου και δεν έχουν εγκατασταθεί χρήσεις χωρίς άδεια, ή ότι οι εκτελεσμένες αυθαίρετες κατασκευές ή οι εγκατεστημένες αυθαίρετες χρήσεις εμπίπτουν σε μια από τις εξαιρέσεις της παραγράφου 2 (δηλ. δάση, αιγιαλοί, αρχαιολογικοί χώροι κ.ά.), καθώς και ότι δεν έχει εκτελεστεί άλλη αυθαίρετη χρήση, σύμφωνα με τα εγκεκριμένα πολεοδομικά σχέδια».

Συνεπώς ο νόμος αυτός, εκτός από το χαράτσι του προστίμου για την «τακτοποίηση» αυθαιρεσιών στα ακίνητα, βάζει και ένα ακόμη νέο χαράτσι, υπέρ μιας κυρίαρχης επαγγελματικής ομάδας, αυτής των μηχανικών, τις αμοιβές των οποίων θα κληθούν να καταβάλουν οι πολίτες προκειμένου να πουλήσουν ένα ακίνητο, να το δωρίσουν ή να το δώσουν γονική παροχή στα παιδιά τους.

Γι’ αυτές δε τις νέες αμοιβές των μηχανικών υπάρχει πλήρης αποσιώπηση, ενώ αντιθέτως ακούστηκαν πρόσφατα επικρίσεις για τις αμοιβές άλλων επιστημονικών τάξεων, όπως οι φαρμακοποιοί, οι δικηγόροι και παλαιότερα οι συμβολαιογράφοι.

Αν θυμηθούμε μάλιστα και το περιβόητο πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης από μηχανικό, που από πέρυσι απαιτείται πλέον υποχρεωτικά για κάθε πώληση και ενοικίαση ακινήτου πάνω από 50 τ.μ., τότε οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι, εκτός από το κράτος, βάζουμε κι άλλο συνέταιρο στα ακίνητά μας και στην τσέπη μας, και μάλιστα καταβάλλοντας δύό φορές αμοιβές, μία για το πιστοποιητικό της ενεργειακής απόδοσης και μία για την πολεοδομική βεβαίωση.

Έτσι λοιπόν, αν κάποιος θέλει να πουλήσει ένα διαμέρισμα 52 τ.μ., ένα δυαράκι δηλαδή, θα πληρώσει τουλάχιστον 1.000 ευρώ. Αν υποθέσουμε δε ότι υπάρχει και κάποια πολεοδομική παράβαση στην οικοδομή (κτίριο), ακόμη κι αν αυτή δεν αφορά το δυαράκι που πωλείται, αλλά άλλο διαμέρισμα της πολυκατοικίας, ο ιδιοκτήτης τιμωρείται «παραδειγματικά», γιατί δεν θα μπορεί να μεταβιβάσει το διαμέρισμά του, αφού δεν θα μπορεί να πάρει τη βεβαίωση από τον μηχανικό, αν προηγουμένως ο ιδιοκτήτης του ακινήτου με την παράβαση δεν την «τακτοποιήσει».

Οι ασάφειες του νόμου για τα αυθαίρετα είναι, εξάλλου, τόσο πολλές, που αν δεν επιλυθούν με ερμηνευτικές εγκυκλίους, θα καταδικάσουν σε απόλυτο μαρασμό τις μεταβιβάσεις ακινήτων και τα γύρω από την οικοδομή κινούμενα επαγγέλματα, τα δε προσδοκώμενα από την κυβέρνηση έσοδα από τις «μεταβιβάσεις» θα καταστούν όνειρο θερινής νυκτός. Ένα παράδειγμα είναι αυτό που αναφέραμε παραπάνω, όπου θα έπρεπε ο έλεγχος και το σχετικό πιστοποιητικό από τον μηχανικό να αφορούν αποκλειστικά και μόνο το μεταβιβαζόμενο ακίνητο και όχι όλο το κτίριο (δηλαδή όλη την πολυκατοικία).

Ακόμη, δεν θα έπρεπε να απαιτείται η εξόφληση του συνόλου του προστίμου από τον ιδιοκτήτη, αλλά να αρκεί η αίτηση υπαγωγής του αυθαιρέτου στην «τακτοποίηση» και, με βάση αυτήν, να γίνεται η μεταβίβαση του ακινήτου και να ρυθμίζονται και οι οικονομικές σχέσεις που απορρέουν από την «τακτοποίηση» μεταξύ Πολεοδομίας – πωλητή και αγοραστή, με τον πωλητή να αναλαμβάνει την υποχρέωση απόδοσης από το τίμημα του επιβληθέντος προστίμου. Επίσης, οι γονικές παροχές και δωρεές θα έπρεπε να εξαιρεθούν (με νομοθετική ρύθμιση) από την υποχρεωτική έκδοση του παραπάνω πιστοποιητικού του μηχανικού, και αυτό να απαιτείται μόνον για τις πωλήσεις, όπως ισχύει και με το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης. Εξαιρούμενα του εν λόγω πιστοποιητικού θα έπρεπε να είναι και τα ακάλυπτα οικόπεδα, για τα οποία θα μπορούσε να αρκεί μια υπεύθυνη δήλωση των συμβαλλομένων ότι το πωλούμενο οικόπεδο είναι χωρίς κτίσματα. Το ίδιο θα έπρπε να ισχύει και για τις διανομές κοινών ακινήτων και ανταλλαγές, για τις οποίες δεν υπάρχει ρητή αναφορά στον νόμο, αλλά πλήρης ασάφεια (με τη γενική διατύπωση «δικαιοπραξίες εν ζωή»). Επιφυλασσόμαστε να επισημάνουμε και άλλα σημεία που χρήζουν ερμηνευτικών εγκυκλίων και αλλαγών σε νεώτερο δημοσίευμά μας, εκτός κι αν οι νομοθετικοί εγκέφαλοι πιστεύουν ότι θα πετύχουν τον εισπρακτικό τους στόχο προσβλέποντας και εδώ στον «κοινωνικό αυτοματισμό» (βάζοντας δηλαδή τον ένα ιδιοκτήτη απέναντι στον άλλο) ή στην πλήρη εξαφάνιση της οικοδομής, πράγμα που θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τη δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία.