Όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν
Μέσα στον ανεμοστρόβιλο των νέων μέτρων και στο ομιχλώδες κλίμα για την τύχη της Ελλάδος, ξεχωρίζουν δύο στοιχεία. Το καταρρακωμένο και ανυπόληπτο πρόσωπο της κυβέρνησης είναι το ένα. Η συγκροτημένη χρεοκοπία της Ελλάδος, χωρίς έξοδο από την Ευρωζώνη, είναι το άλλο. Το πρώτο συνιστά επιβεβαίωση κυβερνητικής ανικανότητας και ευένδοτης συμπεριφοράς. Το δεύτερο φαίνεται να αποτελεί κατίσχυση του ενός από τα υπάρχοντα σενάρια…
Όλα δείχνουν ότι προκρίθηκε από τους Γερμανούς η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, σε ύψος που θα υπερβαίνει πιθανώς το 50%. Είχε καταστεί κοινό μυστικό ότι η Γερμανία επεξεργαζόταν το σενάριο αυτό, κρίνοντας -όπως και πολλοί άλλοι- ότι το χρέος της Ελλάδος δεν είναι διαχειρίσιμο. Ο Βόλφγκανγκ Φραντς, ένας από τους Πέντε Σοφούς της γερμανικής οικονομίας, ήταν σαφής σε πρόσφατη ραδιοφωνική του συνέντευξη: «Το επίπεδο του ελληνικού χρέους, που κυμαίνεται στο 160% του ΑΕΠ, είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικό. Και ως εκ τούτου θα πρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο ενός ”κουρέματος”, μιας αναδιάρθρωσης. Το συμβούλιο των Πέντε Σοφών έχει προτείνει να ανταλλάξει το EFSF ελληνικά ομόλογα με άλλα ομόλογα που θα εκδώσει, και θα εγγυάται το Ταμείο μια μείωση της αξίας τους κατά 50%. Αυτό θα ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα για την Ελλάδα».
Έχει δίκιο ο γερμανός σοφός. Η δραστική αναδιάρθρωση είναι ο μόνος δρόμος για να ανασάνει κάπως η χώρα, η οποία, δύο χρόνια τώρα, βλέπει ότι το χρέος αυξάνεται συνεχώς, αντί να μειώνεται. Προς δόξαν της υφεσιακής πολιτικής, ασφαλώς… Ένα δεύτερο στοιχείο που προκύπτει από τη συνέντευξη του Φραντς είναι η πιθανότης μιας χρονικής επιμήκυνσης στην αποπληρωμή. Είπε συγκεκριμένα: «Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στους Έλληνες. Τα μέτρα είναι πράγματι πολύ σκληρά και δεν μπορούμε μέσα σε μια νύχτα να περιμένουμε αποτελέσματα»… Σοφόν το σαφές. Αλλά τόσο καθυστερημένο, χρονικώς: Όφειλαν εξαρχής να το είχαν σκεφτεί οι πάνσοφοι της Εσπερίας. Και φυσικά, να το είχε απαιτήσει ο έλληνας πρωθυπουργός, κραδαίνοντας τότε το χαρτί της χρεοκοπίας…
Τι σημαίνει πρακτικά το «κούρεμα» (και η πιθανή επιμήκυνση) και από τι συμπληρώνεται; Απαραίτητες οι διευκρινίσεις: Δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις. Αυτό θα συνέβαινε αν είχαμε έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη. Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν τριγμοί στις ελληνικές τράπεζες, καθώς διαθέτουν ομόλογα που θα υποστούν «κούρεμα», αλλά δεν θα υπάρξει κίνδυνος. Ούτε γι’ αυτές ούτε για τους καταθέτες. Προβλέπεται στήριξή τους από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας…
«Κούρεμα» και (πιθανή) επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής είναι τα στοιχεία της ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Αμφίπλευρο το τίμημά της: Για τους δανειστές σημαίνει απώλεια χρημάτων. Για την Ελλάδα σημαίνει κάποια νέα ανάσα, αλλά κι ένα δυσβάσταχτο νέο βάρος: νέα εξοντωτικά μέτρα, καθώς και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Τα μέτρα τα είδαμε. Μέχρι τέλους του έτους θα δούμε και τις εκποιήσεις… Και τα δύο είχαν τεθεί ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έκτη δόση, αλλά και για το «κούρεμα». Μ’ αυτόν τον τρόπο θα καταστεί δυνατόν να δημιουργηθούν οι αναγκαίες εντυπώσεις ώστε αφενός να μην εξοργιστεί η κοινή γνώμη στην Ευρώπη και αφετέρου να περάσει από τα Κοινοβούλια η απόφαση για την Ελλάδα. Τα νέα, σκληρά και τιμωρητικά μέτρα θα διασκεδάσουν κάπως τη δυσαρέσκεια από τις απώλειες που θα προκαλέσει το «κούρεμα»… Και θα έχουν να το λένε η «Bild» και το «Focus»: Μόνο η Ακρόπολη έμεινε σ’ αυτούς τους ανεπρόκοπους του Νότου. Τους τα πήραμε όλα…
Για το ανυπόληπτο πρόσωπο της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν χρειάζονται σχόλια. Τα λένε οι ίδιοι οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Ανικανότητα και αναξιοπιστία. Μέτρα στο πόδι, αναιρέσεις επί αναιρέσεων – τραγέλαφος… Με πρωταγωνιστή τον υπουργό Οικονομικών, ο οποίος -όπως έγραψε προσφάτως στην «Καθημερινή» ο Σταύρος Λυγερός- «δεν μπορεί να αντισταθεί στην ευφυΐα και την ευγλωττία του, με αποτέλεσμα να γίνεται θύμα τους»…
Θύμα, όμως, φαίνεται ότι υπήρξε και η αλήθεια για το πραγματικό ύψος του ελλείμματος, πίσω από το οποίο οχυρώθηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου για να δώσει συνέχεια στη θεομηνία των νέων μέτρων, από πέρυσι δηλαδή μετά το απροκάλυπτο ψέμα (με το οποίο κέρδισε τις εντυπώσεις στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση) ότι… αποκλείονται νέες επιβαρύνσεις… Οι εξελίξεις στο επίμαχο θέμα (φούσκωμα του ελλείμματος στο 15% από τη Στατιστική Υπηρεσία) προϊδεάζουν για αποκαλυπτική συνέχεια: Όσο δεν απαντάται το απαιτητικό ερώτημα, «Γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που έβαλε στα έξοδα της Γενικής Κυβέρνησης τις ΔΕΚΟ;», τόσο ο επικεφαλής της Στατιστικής, όσο και -κυρίως- ο πρωθυπουργός και ο πρώην υπουργός Οικονομικών θα βρίσκονται εκτεθειμένοι στην καταιγίδα των αιτιάσεων.
Αν το θέμα αυτό φτάσει στην ελληνική Δικαιοσύνη, δεν αρκούν οι διαβεβαιώσεις της Ένωσης για την τυπική νομιμότητα των ενεργειών στις οποίες προέβησαν οι έλληνες ιθύνοντες. Το ερώτημα-καταπέλτης θα ζητεί διαρκώς πειστική απάντηση. Γιατί φέρ’ ειπείν να εντάσσεται το χρέος της ΕΡΤ στα έξοδα της Γενικής Κυβέρνησης και να μην εντάσσεται το ανάλογο χρέος της κρατικής γαλλικής τηλεόρασης; Γιατί η Γερμανία, όταν τη βόλευε, αφαίρεσε από το έλλειμμά της το χρέος του γερμανικού ΙΚΑ; «Οι μεγάλες χώρες έκαναν ό,τι ήθελαν», δήλωσε πέρυσι -ανοιχτά στη Βουλή- ο Γιάννης Στουρνάρας, ένας από τους διαπραγματευτές για την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωζώνη. Ε, και στην περίπτωσή μας… «έκαναν ό,τι ήθελαν». Φούσκωσαν το έλλειμμα, σε αγαστή συνεργασία με την ευένδοτη κυβέρνηση Παπανδρέου, προκειμένου να περάσουν ως αναπόφευκτα τα σκληρά οικονομικά μέτρα…
Σε ανύποπτο χρόνο, ο Απόστολος Κακλαμάνης είχε μιλήσει για το Γουδί. Δεν είναι βέβαιο ότι είχε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό του. Ίσως να έβλεπε, όμως, στοιχεία επιλήψιμης κυβερνητικής συμπεριφοράς. Τα οποία οδηγούν μετά βεβαιότητας στην εκλογική συντριβή, αλλά και σε άλλου είδους περιπέτειες. Ούτως ή άλλως, ουδέν κρυπτόν!