Ο ανθρώπινος παράγοντας

Συμφωνούμε ότι η χώρα βρίσκεται σε «πόλεμο» κατά του εχθρού που λέγεται χρεοκοπία. Όμως η κρατούσα κατάσταση έχει πολιτικοϊδεολογικές ρίζες στο έδαφος του σοσιαλισμού. Για κάθε σοσιαλιστή, μέτρο όλων των πραγμάτων είναι ο ανθρώπινος παράγοντας. Πίσω από τη δραστική μείωση του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, πίσω από τις απολύσεις και το εφεύρημα της εργασιακής εφεδρείας υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν οικογένειες, που η καθεμία αντιμετωπίζει το φάσμα της αποσταθεροποίησης ή ενίοτε και της εξαθλίωσης. Εύκολο είναι να λέει κάποιος να μειωθεί το Δημόσιο κατά 200.000 υπαλλήλους, εύκολο και ενδεχομένως ορθολογικό και αναγκαίο, ωστόσο τα 200.000 ανθρώπινα δράματα που συνεπάγεται το εύκολο και το ορθολογικό πώς να τα αντέξει κανείς, όταν μάλιστα γαλουχήθηκε με τη ρήση, «Ο παράγοντας άνθρωπος μέτρο όλων των πραγμάτων»;

• Δυστυχώς, από τα κριτήρια της κατάταξης και της αξιολόγησης των υποψηφίων προς απόλυση ή εργασιακή εφεδρεία απουσιάζει το βασικό κριτήριο του ανθρώπινου παράγοντα. Και εξηγούμε τι εννοούμε: Απουσιάζει το κριτήριο της οικογενειακής κατάστασης. Για παράδειγμα, ένας υπάλληλος 50 ετών που έχει γνώσεις δημοτικού και είναι ο μόνος που εργάζεται από μια τριμελή οικογένεια, δηλαδή η τριμελής οικογένεια ζει με τον έναν και μοναδικό μισθό του: Πώς θέτεις αυτόν τον υπάλληλο πρώτο στη λίστα της απόλυσης ή της εφεδρείας; Πώς καταδικάζεις μια οικογένεια στην εξαθλίωση;

• Διά ταύτα πρέπει στα κριτήρια της κατάταξης και της αξιολόγησης των υπαλλήλων να μπει και το κριτήριο της ανθρωπιάς, να προστατευτούν τα νοικοκυριά που έχουν ένα και μοναδικό εισόδημα. Ελπίζω επʼ αυτού ο Δημήτρης Ρέππας, που αναμφισβήτητα έχει ζωντανές τις σοσιαλιστικές του ρίζες, να θεσπίσει το κριτήριο της οικογενειακής κατάστασης. Διαφορετικά, τα τεχνοκρατικού τύπου κριτήρια θα οδηγήσουν σε δραματική κατάσταση πλήθος νοικοκυριών. Εντάξει να σωθεί η χώρα, αλλά μη λησμονούμε ότι ο παράγοντας άνθρωπος είναι μέτρο όλων των πραγμάτων.