Ντου κατά του 71ου φόρου!

Αυτό είναι το μήνυμα που φτάνει στις συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, οι οποίες ετοιμάζουν άλλη μια 24ωρη γενική απεργία (όσο υπάρχουν ακόμη εργαζόμενοι να εκπροσωπούν…) στις αρχές Οκτωβρίου, καταγγέλλοντας κυβέρνηση και «τρόικα», που με τα Μνημόνια και τους συνεχείς εκβιασμούς καταλήγουν σε δυσβάστακτα για τον λαό μέτρα.

Τις προσεχείς μέρες θα πραγματοποιηθεί κοινή συνεδρίαση των Εκτελεστικών Επιτροπών των δύο ανωτέρω συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων και, πέραν της κινητοποίησης, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ ίσως βρεθούν μαζί –τουλάχιστον αυτό προσδοκά η ηγεσία των δημοσίων υπαλλήλων– και σε ένα άλλο μετερίζι:

Συγκεκριμένα, η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ (Κ. Τσικρικάς πρόεδρος, Ηλ. Βρεττάκος αντιπρόεδρος και Δημ. Αγκαβανάκης μέλος ΕΕ) εξουσιοδότησαν τον γενικό γραμματέα Ηλ. Ηλιόπουλο να διερευνήσει, μαζί με έγκριτους νομικούς, αν υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί η πληρωμή του νέου, 71ου φόρου της κυβέρνησης, που αυτήν τη φορά χτυπάει τους ιδιοκτήτες ακινήτων. Σε περίπτωση που στοιχειοθετεί βασίμως η δυνατότητα άρνησης πληρωμής του νέου φόρου από τους πολίτες, η ΑΔΕΔΥ θα ηγηθεί μιας τέτοιας εκστρατείας, στην οποία θα επιδιώξει να συμμετάσχει και η ΓΣΕΕ.

Ήδη, «ναι» σε μια τέτοια αμυντική πρωτοβουλία λέει ο γενικός γραμματέας Ν. Κιουτσούκης, το μέλος της ΕΕ Γ. Γαβρίλης και φυσικά ο Γ. Πέρρος, καθώς και τα τρία αυτά συνδικαλιστικά στελέχη που ανήκουν αντιστοίχως σε ΔΑΚΕ, Αυτ. Παρέμβαση και ΠΑΜΕ αμφισβητούν ευθέως με ανακοινώσεις των παρατάξεών τους τη συνταγματικότητα του νέου μέτρου. Σημειώνεται ότι προς την κατεύθυνση της ανυπακοής κινούνται και άλλες επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες, και σε περίπτωση συντονισμού των ενεργειών τους, οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες, κυρίως σε πολιτικό επίπεδο.

Η οργή που σκεπάζει τη χώρα φτάνει με πολύ συγκεκριμένο τρόπο στα συνδικαλιστικά στελέχη όλου του πολιτικοσυνδικαλιστικού φάσματος, αρκετά από τα οποία αποδοκιμάστηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο, παρά τις περιορισμένες και προσεκτικές μετακινήσεις τους. Με τις αντιλαϊκές αποφάσεις που με τόση άνεση περνάνε ερήμην όλων και υπερασπίζονται οι κ. Παπανδρέου, Βενιζέλος, Λοβέρδος, Ραγκούσης και οι άλλοι «εθνοσωτήρες», τα προβλήματα των εργαζομένων οξύνονται καθημερινά. Τα συνδικάτα, ακόμη κι αν επιθυμούν (μιλάμε κυρίως για την ΠΑΣΚΕ και την ΠΑΣΚ/ΔΥ) να απορροφήσουν τους κραδασμούς, ξέρουν ότι τώρα πολεμούν για την επιβίωσή τους και εξωθούνται σε αντιδράσεις και κινητοποιήσεις. Ένα ισχυρό κίνημα αγανακτισμένων εντός ΠΑΣΚΕ και ΠΑΣΚ/ΔΥ ζητά από τις ηγεσίες τους να σταθούν με καταλυτικό τρόπο απέναντι στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. Για παράδειγμα, ζητούν από τις ηγετικές ομάδες να καταθέσουν τις κομματικές τους ταυτότητες και να αποχωρήσουν επιδεικτικά από το Εθνικό Συμβούλιο…

Τι θα υπαγορεύσει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, θα αποκαλυφθεί σύντομα.

Στο σύνολό τους, πάντως, οι εργαζόμενοι τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα ζουν υπό απειλή και γενικευμένη ανασφάλεια. Δίπλα στη διογκούμενη λόγω ύφεσης ανεργία, την εξαπλωμένη φτώχεια, τις απολύσεις και τα λουκέτα, εγκαταστάθηκε τώρα και ο εφιάλτης της εργασιακής εφεδρείας – μετά τις δραστικές μειώσεις αποδοχών. Η κυβέρνηση, αντί της ορθολογικής κατανομής των υπαλλήλων στις υπηρεσίες, στέλνει στον Καιάδα δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους, και ενώ διόρισε τους διοικητές στους οργανισμούς προφανώς για να διοικούν, τώρα το «πλούσιο» κράτος μας πληρώνει ιδιώτες για να αξιολογήσουν το προσωπικό του. Μέχρι στιγμής κανένας διοικητής δεν επέδειξε τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να επιστρέψει ως έχει τη σχετική εγκύκλιο στους ανάλγητους εμπνευστές της.

Και μέσα στο κλίμα του γενικού «ντου» κατά των πολιτών (γιατί αυτό συμβαίνει, κ. Βενιζέλο) εκδηλώνεται, μεθοδευμένα και φαρμακερά, επίθεση τόσο από την κυβέρνηση όσο και μερικώς από τη ΝΔ κατά των συνδικαλιστών που αντιστέκονται. Αποφασίζεται έτσι ο αφανισμός εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών, με την έκκληση μάλιστα να μην υπάρξουν αντιδράσεις – τέτοιο θράσος! Στο στόχαστρο τώρα, ο πρόεδρος του ΣΑΤΑ Θ. Λυμπερόπουλος (ΔΑΚΕ), από τα γνωστά νεοφιλελεύθερα στελέχη της ΝΔ, και βεβαίως ο «τελευταίος των Μοϊκανών» στην ΠΑΣΚΕ πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ Ν. Φωτόπουλος.

Ο μεν κ. Λυμπερόπουλος ζήτησε την καταδίκη (προφανέστατα της πολιτικής) των βουλευτών που θα υπερψηφίσουν το νομοσχέδιο που παραδίδει τα ταξί στα καρτέλ, ο δε κ. Φωτόπουλος και η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ αντιδρούν στο να μεταβληθεί η ΔΕΗ σε φοροεισπρακτικό φορέα. Ό,τι δηλαδή είπε προσφάτως ο αντιπρόεδρος – υπουργός Οικονομικών, για να το αναιρέσει τώρα χωρίς αιδώ και δισταγμό. Ως προς τη θέση του κ. Λυμπερόπουλου, όσοι τώρα φωνασκούν, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η καταψήφιση όσων ψηφίζουν αντιεργατικά – αντιλαϊκά, υπήρξε πάντα θεσμός στα ευρωπαϊκά συνδικάτα, ενώ για τον κ. Φωτόπουλο πολλοί, κυρίως εντός ΠΑΣΟΚ αλλά και σε επίπεδο ΠΑΣΚΕ, απεργάζονται την εκπαραθύρωσή του, γιατί και ενοχλεί και εκθέτει (σ.σ.: η ΓΣΕΕ καταδίκασε μεν το νέο χαράτσι στα ακίνητα, όμως –και προς τιμήν της– μόνο η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων με πρόεδρο την κ. Μετ. Στεκουλέα [ΠΑΣΚΕ] και γενικό γραμματέα τον Θ. Βασιλόπουλο [Αυτ. Παρέμβαση] εξέφρασε αλληλεγγύη, στήριξη και συμπαράσταση).

Αντ. Σαμαράς – ΔΑΚΕ

Με στραμμένο το βλέμμα στην ομιλία του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντ. Σαμαρά στη ΔΕΘ είναι οι πρόεδροι της ΔΑΚΕ Ν. Κιουτσούκης (ιδιωτικός τομέας) και Ηλ. Ηλιόπουλος (δημόσιος τομέας). Σύμφωνα με πληροφορίες, όλα τα συνδικαλιστικά στελέχη αναμένουν από τον πρόεδρο της ΝΔ να ξεκαθαρίσει τη στάση του ως προς τις σχέσεις κόμματος – συνδικάτων, αναγνωρίζοντας ότι από πολλές πλευρές ασκούνται πιέσεις στον κ. Σαμαρά για αποκήρυξη συνδικαλιστών, αλλά και περιορισμό της ζώνης δράσης των συνδικάτων. Στη ΔΑΚΕ μιλούν για «περίεργες» ανακοινώσεις που εκδίδονται και μετά «μαζεύονται», ενώ αναγνωρίζουν ότι ο πρόεδρος της ΝΔ προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στα διάφορα ρεύματα της παράταξής του. Με αυτό το σκεπτικό, προεξοφλούν ότι ο κ. Σαμαράς θα χαρακτηρίσει δίκαιες και δικαιολογημένες τις αντιδράσεις απέναντι στην επιθετική κυβερνητική πολιτική και τη λιτότητα που εφαρμόζεται χωρίς λαϊκή εντολή και νομιμοποίηση, περιμένουν όμως ότι θα ξεκαθαρίσει πως «η συνδικαλιστική δράση δεν μπορεί να διαμορφώνει πολιτική», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, γιατί και η παραμικρή κινητοποίηση υπαγορεύει, εφόσον είναι αποτελεσματική, αλυσίδα πολιτικών εξελίξεων…