Η χώρα «λησταίς περιέπεσε»

«Μωραίνει Κύριος ους βούλεται απολέσαι». Και αν επρόκειτο να «απολεσθούν» μόνοι αυτοί, μικρό το κακό, αλλά εδώ κινδυνεύει ολόκληρη (πλην προνομιούχων) η κοινωνία και η πατρίδα.

– Η χώρα «λησταίς περιέπεσε». «Τρόικα» και κατοχική κυβέρνηση με έναν ορυμαγδό μέτρων οδηγούν τον λαό σε παράκρουση και ψυχόδραμα. Του ζητούν το αδύνατο.

«Φόρεσαν» στην Ελλάδα το δυσώνυμο Μνημόνιο επειδή δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι, δεν τολμούσαν να αναλάβουν τις ευθύνες και το κόστος μιας ελληνικής πολιτικής για αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος που τους πρώτους μήνες του 2010 λυνόταν με μόλις 30 δισ. ευρώ (Γκόρντον Μπράουν), ενώ ταυτόχρονα μπορούσαν να δανεισθούν από Ρωσία με χαμηλό επιτόκιο (Πούτιν προς Παπανδρέου).

– Παραδόθηκαν άνευ όρων στους διεθνείς τοκογλύφους χωρίς την παραμικρή διαπραγμάτευση.

Και τώρα επικαλούνται τη… συνέπεια στα «συμπεφωνημένα» για να διαλύσουν τα ελληνικά νοικοκυριά με τον νέο, αλλά προφανώς όχι τελευταίο, φόρο-τέρας που θα εισπράξουν ακαριαία μέσω ΔΕΗ.

Την ίδια ώρα ξεπουλούν τα ασημικά της πατρίδας σε εξευτελιστικές τιμές, αφού αυτά ανήκουν σε «εισηγμένες» στο χρηματιστήριο, το οποίο γκρεμοτσάκισαν ήδη στα Τάρταρα.

Μνημόνιο και Μεσοπρόθεσμο απέτυχαν παταγωδώς. Το χρέος αυξάνεται αντί να μειώνεται και παρά τις ιδιωτικοποιήσεις εκτιμάται ότι ως το 2020 θα συνεχίσει διογκούμενο. Τι προσδοκούν όμως οι σοφοί της εξουσίας και τα αφεντικά τους να συμβεί, αν μια χώρα συνεχίσει να δανείζεται –έως πότε και έως πόσο;– και ταυτόχρονα είναι κρεμασμένη στην αγχόνη μιας εξοντωτικής λιτότητας;

Τους τοκογλύφους του καιρού του ξεγυμνώνει και μυκτηρίζει ο Πλούταρχος στο βιβλίο του «Περί του μη δειν δανείζεσθαι». Τους καταλογίζει ότι κουβαλούν μαζί τους «σάκους γεμάτους συμφωνητικά και συμβόλαια εναντίον της Ελλάδος (…) σπέρνουν (…) χρέη που πολλά βάσανα φέρνουν και πολλούς τόκους και που δύσκολα ξεριζώνονται, ενώ οι βλαστοί τους περικυκλώνουν τις πόλεις, τις εξασθενούν και τελικά τις πνίγουν».

Οι λαγοί είναι φαινόμενο υπεργονιμότητας, αφού «την ίδια στιγμή που γεννούν, βυζαίνουν την προηγούμενη γέννα και συγχρόνως κυοφορούν την επόμενη». Αλλά τα τοκογλυφικά δάνεια γεννοβολούν ασταμάτητα. Και όπως λέει ο Πλούταρχος: «Τα χρέη αυτών των απατεώνων και βαρβάρων γεννούν προτού καν συλλάβουν: τη στιγμή που δίνουν απαιτούν, κι ενώ βάζουν, παίρνουν και δανείζουν τα χρήματα που λαμβάνουν για εκείνα που έχουν δανείσει». (μετάφρ. Παπαπάνου, Νεφέλη).

Οι εξ ατιμωτικής αιτίας από μακρού υπερήμεροι χρεωφειλέτες μας Γερμανοί πυροδότησαν επί ημέρες σενάρια χρεοκοπίας και έξωσής μας από το ευρώ. Ξαφνικά η Μέρκελ κάνει στροφή 180°. Προφανώς ξανασκέφτηκε το ντόμινο. Ώρα να βγάλουμε τη μάχαιρα από τη θήκη και να απειλήσουμε… εθελούσια έξοδο.

Ο εξ Ανατολών σουλτάνος βρυχάται και απειλεί για τη γεώτρηση της Κύπρου. Αλλά επειδή οι Εβραίοι δεν αστειεύονται, ανταποδίδουν και μάλιστα είναι της θεωρίας του «πρώτου κτυπήματος». Η λογική λέει ότι δεν θα αποτολμήσει να αναμετρηθεί στρατιωτικά μ’ αυτούς. Όπερ σημαίνει ότι ο νεοοθωμανός θα επιλέξει ευκολότερο δρόμο: στρατιωτικό ισοδύναμο στο Αιγαίο ή στην ημικατεχόμενη Κύπρο.

Γρηγορείτε!

Μας πάνε ολοταχώς πίσω, στη δεκαετία του 1950. Όμως μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα χωρίς αυτούς.

Χρειαζόμαστε στρατηγική εξόδου από την κρίση. Σχέδιο συντεταγμένης αντίδρασης για μια δυναμική αναχαίτιση του Κακού. Υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Υπάρχουν εναλλακτικές πηγές δανεισμού. Μπορούμε να κερδίσουμε ένα τέτοιο στοίχημα.

Θα προχωρήσουμε απείρως καλύτερα χωρίς τους ψευδαδέλφους των Βρυξελλών. Αυτοί μας χρειάζονται περισσότερο απ’ ό,τι εμείς.