@ e-mail… γραφήματα

@Κύριε Γαργαλάκο, εάν εννοείς πως η μια Ελλάδα είναι η δική σας, των Αθηνών, που «ζει στη δυστυχία της», και η άλλη η δική μας, της επαρχίας, που «ζει στην κοσμάρα της», μετράς ανάποδα… «Εσείς» ζήσατε υπέροχα στα χρόνια των παχιών αγελάδων, όταν «εμείς» ζούσαμε μέσω τηλεόρασης τη ζωή σας… Δεν τα «φάγαμε μαζί». Τα «φάγατε μόνοι σας», σε διασκεδάσεις, σε μίζες, σε «πολιτιστικά κέντρα», σε κουρσάρες και σε γκόμενες, σε σαλόνια και στα στέκια του Κολωνακίου, στη Μύκονο και την Πάρο… Ακόμα και αυτοί οι «αγρότες» που υπέθεσες ότι ζουν από επιδοτήσεις, ελάχιστα (αν…) «έφαγαν» σε σχέση με το δικό σας κράτος των Αθηνών… Κι ας σταματήσει επιτέλους αυτή η καραμέλα με τα σκόρδα Κίνας…
Σαμαρίτης
Βυζάντιον
@Είναι αργά για δάκρυα, Στέλλα, κατά παράφραση του παλιού τραγουδιού (Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα). Και «Στέλλα» είμαστε όλοι εμείς που τότε πιστέψαμε, αλλά γελαστήκαμε και απογοητευτήκαμε στην πορεία. Τις συνέπειες εμείς ίσως θα τις αντέξουμε, αλλά «εγκληματήσαμε» απέναντι στη νέα γενιά και πρέπει να απολογηθούμε και να ζητήσουμε να μας συγχωρήσει για το κακό που της κάναμε.
Paul Plessas

@Τι να πεις, βρε παιδί μου… Μεγάλη ανάσα στη ζωή μας τα λόγια της κυρίας Βαμβουνάκη. Και δεν είναι αστείο ούτε υπερβολή για κολακείες. Εγώ τουλάχιστον, όταν πληγώνομαι από τον κόσμο και πιότερα από τον εαυτό μου, σκέφτομαι πως σε αυτήν τη γη υπάρχουν άνθρωποι με τέτοια έμπνευση, με τέτοιο μυαλό και απόψεις, ώσπου ο καθρέφτης μου χρωματιστός μεμιάς γίνεται και το μυαλό αλαφραίνει.
Μαρία

••••

Θα κατασκευάσουν ΤΖΑΜΙ στον Ελαιώνα με χρήματα του ελληνικού λαού. Έχει πάει κανένας από την κυβέρνηση στη Νίκαια του Πειραιά να δει οι σεισμόπληκτοι κάτοικοι, ύστερα από τόσα χρόνια, σε τι τρώγλες ζουν;
K.T.