Τα λεφτά τελικά δεν υπάρχουν!
Το οικονομικό σχέδιο του κ. Παπανδρέου, με το οποίο έπεισε τους πολίτες στις εκλογές του 2009 να τον εμπιστευθούν, στηριζόταν εν πολλοίς στην προσδοκία ότι από τις τεράστιες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο θα μπορούσαν εύκολα να αντληθούν δισεκατομμύρια ευρώ, για να χρηματοδοτηθεί μια επεκτατική οικονομική πολιτική, πλούσια σε παροχές για τους ασθενέστερους.
Επικοινωνιακή αιχμή του δόρατος για τον πρωθυπουργό στην προεκλογική περίοδο του 2009 ήταν, άλλωστε, το περίφημο «λεφτά υπάρχουν», σλόγκαν που γελοιοποιήθηκε βέβαια μερικούς μήνες αργότερα, όταν η κυβέρνηση προσέφυγε στην Ευρώπη και το ΔΝΤ για να διασωθεί από τη χρεοκοπία. Σήμερα, δύο χρόνια μετά τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ το 2009 και υπό το φως της δημοσιοποίησης της λίστας των οφειλετών, έχει ίσως μεγαλύτερη αξία να θυμηθούμε τη στιχομυθία μεταξύ του Γ. Παπανδρέου και του Γ. Παπαχρήστου (εφημερίδα «Τα Νέα»), όπου ο σημερινός πρωθυπουργός είχε επικαλεσθεί τα 30 δισ. των ληξιπρόθεσμων οφειλών ως κορυφαίο «όπλο» της οικονομικής του πολιτικής.
Γ. Παπαχρήστος («ΤΑ ΝΕΑ»): Κύριε Πρόεδρε, παρουσιάσατε χθες την πρότασή σας για διέξοδο της χώρας από την κρίση και πρέπει ίσως να παραδεχτεί κανείς ότι ήταν μια ολοκληρωμένη πρόταση. Εσείς ο ίδιος μας είπατε: ”Ιδού πού θα πάνε τα λεφτά”, αλλά δεν μας είπατε πού θα τα βρείτε τα λεφτά. Διότι προφανώς δεν αρκεί για την υλοποίηση αυτής της πρότασης ούτε ο Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, ούτε βεβαίως η φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Θέλω να σας ρωτήσω ευθέως: Θα επιβάλετε έκτακτη φορολογία; Θα επιβάλετε φόρους για μεγάλα εισοδήματα; Θα προχωρήσετε σε διεθνή δανεισμό; Και θέλω εδώ να σας ρωτήσω διότι πραγματικά μένω με αυτή την απορία, μήπως τελικά επιλέγετε να γίνετε ευχάριστος και όχι όπως επιβάλλουν οι συνθήκες, δυσάρεστος;
Γιώργος Α. Παπανδρέου: Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση αυτή ήταν δυσάρεστη για την Ελλάδα, αλλά πολύ ευχάριστη για κάποιους λίγους, ”ημέτερους” και ισχυρούς. Εγώ θα είμαι σωστός, αποτελεσματικός και δίκαιος. Όταν λέω ”σωστός, αποτελεσματικός και δίκαιος” σημαίνει ότι ναι, θα χρειαστεί να συγκρουστούμε με πρακτικές και αντιλήψεις του παρελθόντος. Μία από αυτές, για την οποία σιωπά η κυβέρνηση, δεν είναι απλώς πού θα βρούμε τα λεφτά, αλλά πού πηγαίνουν τα λεφτά. Γιατί λεφτά υπάρχουν. Υπάρχουν τεράστιες σπατάλες, πελατειακής φύσης. Σας δίνω παραδείγματα: Υπάρχουν σπατάλες όταν έχουμε 31 δισ. ανείσπρακτους φόρους. Σας λέω ένα μικρό παράδειγμα: Εάν εισπράξουμε ένα ποσοστό από αυτούς τους ανείσπρακτους φόρους, θα έχουμε τεράστια έσοδα, τεράστια οικονομία, νοικοκύρεμα».
Ακριβώς δύο χρόνια από τότε, η λίστα που έδωσε στη δημοσιότητα ο υπουργός Οικονομικών αποδεικνύει ότι ούτε ένα ευρώ δεν εισπράχθηκε και όχι αυτά που περίμενε –μίλαγε για… 10 δισ.– ο κ. Παπανδρέου. Και αυτό το γνώριζε από κείνη τη στιγμή, από τη δήλωση του τότε υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών Γιάννη Παπαθανασίου, στην οποία τόνιζε:
«Ο κ. Παπανδρέου δήλωσε ότι θα καλύψει μέρος των χρημάτων που χρειάζεται μέσω των ανείσπρακτων οφειλών προς το Δημόσιο, τις οποίες οφειλές εκτιμά στα 31 δισ. ευρώ. Θα πρέπει να ξέρει ότι πολύ μεγάλο ποσοστό των ανείσπρακτων οφειλών προς το Δημόσιο αφορά οφειλές πτωχευμένων εταιρειών που δεν είναι εισπράξιμες, καθώς επίσης και οφειλές εταιρειών του Δημοσίου».
Τι αποκάλυψε η λίστα
Από τη λίστα που έδωσε στη δημοσιότητα, σε μάλλον κακή χρονική στιγμή για τον πρωθυπουργό, ο κ. Βενιζέλος φαίνεται ότι ο «θησαυρός» των 31 δισ. ευρώ απλώς δεν υπάρχει! Μέσα στις χιλιάδες επωνυμίες εταιρειών που χρωστούν μυθικά ποσά στο Δημόσιο, βρίσκει κανείς μόνο κρατικές εταιρείες (ο ΟΣΕ χρωστάει 1,2 δισ. ευρώ κ.ά.), προβληματικές και χρεοκοπημένες εταιρείες (από το Μινιόν και την Τράπεζα Κρήτης του Κοσκωτά, μέχρι τη Δυναμική Ζωή), αλλά και εταιρείες-φαντάσματα, που είχαν εμπλακεί σε κομπίνες με εικονικά τιμολόγια. «Αν από αυτές τις εταιρείες καταφέρουμε να εισπράξουμε το 1% των οφειλών τους, θα είμαστε ευτυχείς», παραδέχονται υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών.
Το γελοίον του πράγματος γίνεται προφανές στον καθένα, αν δει ποια είναι η εταιρεία που εμφανίζεται, μετά τον ΟΣΕ, ως κορυφαίος οφειλέτης του κράτους, με μια αστρονομική οφειλή 552 εκατ. ευρώ:
– Πρόκειται για μια απίθανη εταιρεία (Φωτοκυπριακή ΕΠΕ), που πρωταγωνίστησε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 σε μεγάλη κομπίνα με εικονικά τιμολόγια. Μια εταιρεία-σφραγίδα, με μοναδικό αντικείμενο την έκδοση εικονικών τιμολογίων εξαγωγής χαρτιού στη Βουλγαρία, διά της οποίας εισέπρατταν οι απατεώνες παράνομα επιστροφές εξαγωγικού ΦΠΑ εκατομμυρίων ευρώ. Όπως διαβάσαμε στην απόφαση του Α.Π. με την οποία γράφτηκε το 2010 ο επίλογος σε αυτήν την απάτη, ούτε εγκαταστάσεις είχε η εταιρεία αυτή, ούτε δραστηριότητες, πλην των εγκληματικών δραστηριοτήτων που προαναφέραμε. Αν ο κ. Παπανδρέου, λοιπόν, εξακολουθεί να πιστεύει ότι «λεφτά υπάρχουν» στη λίστα των μεγάλων οφειλετών του Δημοσίου, δεν έχει παρά να δώσει εντολή να εισπραχθούν 552 εκατ. ευρώ από τη Φωτοκυπριακή ΕΠΕ. Αν το καταφέρει, προφανώς δεν χρειαζόμαστε άλλο την «τρόικα»…