Ταφόπλακα σε όλους

Με «πολιτικές προετοιμασίες» η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου υποδέχεται στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τη Διεθνή Έκθεση, τον «εχθρό λαό» (αγανακτισμένους-λεηλατημένους πολίτες, εργαζόμενους, ανέργους, συνταξιούχους, φοιτητές, επιστήμονες, επαγγελματίες κ.ά.). Τόσο ο αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλος με την τελευταία έφοδό του κατά πάντων, όσο και ο υπουργός Υγείας Ανδ. Λοβέρδος με την επίθεση του κατά των δημοσίων υπαλλήλων, με χρήση ψέματος μάλιστα (ανέφερε το περίφημο «το 1.000.000 ταλαιπωρεί τα άλλα 10.000.000», ενώ επισήμως ο αριθμός του προσωπικού είναι 500.000 και μάλιστα πριν από τις μαζικές συνταξιοδοτήσεις, απολύσεις, εφεδρείες κ.λπ.), επιχειρούν να ισοπεδώσουν και να παραδώσουν με την υλοποίηση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος την ελληνική κοινωνία στην «τρόικα», στην οποία δεσμεύτηκαν με περισσή προθυμία…
«Μπαρούτι» μυρίζει στη συμπρωτεύουσα, όπου έχουν μεταβεί από μέρες οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ – που δυστυχώς συναντιώνται μόνο στη διάρκεια των εργατικών κινητοποιήσεων. Ήδη, από τις παραμονές της διοργάνωσης των συλλαλητηρίων, οι εκδηλώσεις έχουν προσλάβει πολιτικά χαρακτηριστικά με οξύτατους αντικυβερνητικούς τόνους, αναδεικνύοντας την πρωτοφανή κοινωνική-πολιτική απομόνωση της σημερινής κυβέρνησης και εξωθώντας τα πράγματα σε πρόωρες εκλογές, ως μόνη δημοκρατική διέξοδο στα τραγικά αδιέξοδα που οδήγησε η παράδοση της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την «τρόικα», τους τραπεζίτες. Οποιαδήποτε άλλη πολιτική εξέλιξη συνιστά συνταγματική εκτροπή. Και αυτό γιατί:
Η ύφεση γιγαντώνεται (στο 5%) μέρα με τη μέρα. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι:
• Για 1.000.000 ανέργους μέχρι το τέλος του 2011 κάνει λόγο, έπειτα από σχετική έρευνα, ο διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-
ΑΔΕΔΥ Σάββας Ρομπόλης.
• Το 2011 τα εισοδήματα των εργαζομένων υποχώρησαν στον δημόσιο τομέα κατά 40% και στον ιδιωτικό τομέα (σ.σ.: προφανώς για όσους ακόμη έχουν πλήρη απασχόληση) κατά 9%.
• Η αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού κατρακύλησε σε επίπεδα προ του 1984 και του μέσου μισθού στο 2003.
• Οι απώλειες στα ασφαλιστικά ταμεία ανέρχονται σε 6 δισ. ευρώ ετησίως, εξαιτίας της ανεργίας, των ευέλικτων μορφών εργασίας, ενώ από τη συσσωρευμένη εισφοροδιαφυγή η συνολική απώλεια εκτοξεύεται στα 14 δισ. ευρώ.
Ως προς το θέμα των συντάξεων, που οι αμέτρητοι πια ασφαλιστικοί νόμοι «όλο τις σώζουν» και συνεχώς βουλιάζουν, ο καθηγητής Αλ. Μητρόπουλος προβλέπει βασίμως ότι τουλάχιστον «οι μισοί από τους σημερινούς εργαζόμενους δεν πρόκειται να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα». Η ανεργία, η τετράωρη απασχόληση, οι ελάχιστοι μισθοί σε συνδυασμό με τη συνεχή (κυβερνητική) αφαίμαξη των ασφαλιστικών ταμείων «πνίγουν» κάθε συνταξιοδοτικό καθεστώς και δικαίωμα.
Και ενώ στενάζει ο ελληνικός λαός από τις άγριες περικοπές των αποδοχών, τα λουκέτα, τις απολύσεις, τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, υπό τις εκβιαστικές πιέσεις και απειλές κυβέρνησης-«τρόικας», αίσθηση προκαλεί η καταγγελία του πανεπιστημιακού Ν. Μαριά, σύμφωνα με την οποία:
• Στις τσέπες των τοκογλύφων «πήγαν» 23 δισ. ευρώ, λόγω της μη έγκαιρης ίδρυσης Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, καθώς μόλις πριν από 15 μέρες ο υπουργός Ανάπτυξης Μιχ. Χρυσοχοΐδης ανακοίνωσε ότι είναι στα άμεσα σχέδιά του. Ο κ. Μαριάς αποκαλύπτει ότι, σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο, η χώρα μας κατέβαλε μόνο για τόκους το 2010 συνολικά 13.223 δισ. ευρώ! Ως προς το διάστημα 2011-2015 η συνολική επιβάρυνση της χώρας από τους τόκους ανέρχεται σε 97.800 δισ. ευρώ!
Η κυβερνητική πολιτική, που καταστρέφει την κοινωνία, έχει θέσει σε συναγερμό το σύνολο σχεδόν των κομμάτων της αντιπολίτευσης (ΝΔ – ΚΚΕ – ΛΑΟΣ – ΣΥΡΙΖΑ – Δημ. Αριστερά) που θεωρούν αναπόφευκτες τις πρόωρες εκλογές, ενώ κινητοποίησε και τα συνδικάτα, ελπίζεται όχι μόνο σε επίπεδο δηλώσεως. Έτσι:
• Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος (ΠΑΣΚΕ) καταγγέλλει ότι «ο οδοστρωτήρας του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος καταπατά απαράγραπτα εργατικά δικαιώματα, ενώ δεν ακουμπά φοροκλέφτες, φοροδιαφεύγοντες κι επιχειρηματίες που ευθύνονται γι’ αυτήν την κρίση…». Ο κ. Παναγόπουλος καλεί την κυβέρνηση «να μη διανοηθεί να επιτεθεί μέσω της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στα φτωχά στρώματα του πληθυσμού».
• Ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ Ν. Κιουτσούκης (ΔΑΚΕ) υπογραμμίζει ότι «οι ανακοινώσεις του κ. αντιπροέδρου αποτελούν την ταφόπλακα όλων των ελλήνων εργαζομένων, συνταξιούχων και ανέργων» και καλεί σ’ ένα ευρύ μέτωπο για να ανατρέψουμε -όπως αναφέρει- με τα συνδικάτα «την πολιτική της υποτέλειας και να αποκρούσουμε την ολομέτωπη επίθεση των ραγιάδων και των σύγχρονων δωσίλογων του έθνους».
Ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ εκφράζει και πλήρη συμπαράσταση στους δημοσίους υπαλλήλους και στο προσωπικό των ΔΕΚΟ, οι οποίοι με το Ενιαίο Μισθολόγιο χάνουν επιπλέον 40% των αποδοχών τους.
Ιδιαίτερη είναι η κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ αλλά και της συνδικαλιστικής Αριστεράς (ΠΑΜΕ – Αυτ. Παρέμβαση) για την επιτυχία των συγκεντρώσεων της Θεσσαλονίκης και την καταδίκη της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής.
Διαπαραταξιακά στην ΑΔΕΔΥ προετοιμάζονται για σκληρές απεργιακές κινητοποιήσεις (εφοριακοί, τελωνειακοί, δάσκαλοι είναι οι πρώτοι κλάδοι που κήρυξαν απεργίες στον δημόσιο τομέα), ενώ αιχμηρή είναι η τοποθέτηση της ηγεσίας (ΠΑΣΚ/ΔΥ – ΔΑΚΕ – Αυτ. Παρέμβαση) που στρέφεται κατά «της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής της κυβέρνησης και των δανειστών» και καλεί τους εργαζομένους να αποτρέψουν με αγώνες τις «νέες καταστροφικές επιλογές που, πέραν από τις επαχθείς επιπτώσεις στους εργαζομένους, θα είναι επίσης δραματικές και στα δημόσια και κοινωνικά αγαθά και τους πολίτες γενικότερα…».
«Να δημιουργηθεί κλίμα μάχης παντού», υποστηρίζει το ΠΑΜΕ, που καλεί τους εργαζομένους να παραμερίσουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας και της ΕΕ, να ξεκαθαρίσουν από τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ για να γίνουν οι νεκροθάφτες «όχι μόνο αυτής της κυβέρνησης και των μέτρων που παίρνει, αλλά συνολικότερα κάθε αντιλαϊκής πολιτικής και κυβέρνησης – της ίδιας της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της βαρβαρότητας που φέρνει για τους εργαζομένους».
Από την Αυτ. Παρέμβαση, ο αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Ηλ. Βρεττός και το μέλος της
ΕΕ της ΓΣΕΕ Γ. Γαβρίλης εκτιμούν ότι οι μαζικές συγκεντρώσεις της Θεσσαλονίκης θα αποτελέσουν την αφετηρία του ξηλώματος της πιο αντιλαϊκής κυβέρνησης που γνώρισε μεταπολιτευτικά η χώρα…
Η αναμέτρηση κυβέρνησης-κοινωνίας επανέρχεται με δριμύτητα, δημιουργώντας ρευστό πολιτικά σκηνικό – ανοικτό σε όλα τα ενδεχόμενα.