Μάγκες έπρεπε να το παίξετε πριν βάλετε τις υπογραφές…

Πίστεψε ο αντ’ αυτού (όπως αφελώς και ο Γιώργος, ο οποίος έχει περιοριστεί σε δεύτερο ρόλο…) ότι δεν χρειαζόταν να τραβήξει τη σκανδάλη… Αρκούσε η απειλή… Πόνταρε λάθος… Παλιές καραβάνες τα αφεντικά μας… Κόλλησαν το δικό τους πολυβόλο στον κρόταφο των δικών μας. Ωμό το τελεσίγραφο. Εντός ωρών θα σηκώσετε λευκή σημαία και οι ίδιοι θα απαγγείλετε το σύμφωνο παράδοσης. Αλλιώς θα ξαναπιάσουν δουλειά το Άουσβιτς και το Νταχάου… Συνηθισμένοι να συντρίβουν ζωές… Η σημαία που πήγαν ν’ ανεβάσουν οι δικοί μας υπεστάλη άρον άρον… Όποιος είχε την ιδέα της μπλόφας –γιατί μπλόφα ήταν, αλλιώς θα είχε συνέχεια, και εδώ μπαίνει το ερώτημα, δεν σκέφτηκαν, δεν έβαλαν στο τραπέζι ποιες κινήσεις είχαν οι άλλοι και ποιες εμείς; Όχι, στο πόδι όλα ήταν για άλλη μια φορά…– το μόνο που κατάφερε ήταν άλλος ένας διασυρμός της Ελλάδας… Ψευτοπαλικαράδες είναι, είπαν οι ξένοι. Και μας πήραν παραμάσχαλα.

Αργά θυμήθηκαν το περίστροφο… Μάγκες έπρεπε, Βαγγέλη, να φανείτε πριν βάλετε την υπογραφή σας σʼ εκείνο το Μνημόνιο και τις δανειακές συμβάσεις, όπου μέχρι και από την ασυλία της εθνικής κυριαρχίας παραιτηθήκατε. Τότε μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε. Να βάλουμε και τους δικούς μας όρους. Μέχρι πού αντέχει ο ελληνικός λαός να σφίξει το ζωνάρι, να μην τον πνίξει η θηλιά. Τότε μπορούσαμε να απαιτήσουμε διαγραφή χρέους και να πάει αρκετά χρόνια πίσω η πληρωμή των ομολόγων. Τότε κανένας τους δεν θα έκανε τον νταή… Όμως τότε είχαμε, φαίνεται, αναλάβει άλλες ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ. Αλλουνού τα συμφέροντα εξυπηρετούσαμε. Κι όταν θυμηθήκατε ως… φιλέλληνες τη χώρα, τα spread είχαν εκτιναχθεί στα ουράνια και το σκάφος είχε βουλιάξει πιο βαθιά…

Τώρα σάς κουνάει η κυρία Μέρκελ με την παρέα της, όπως το μαντηλάκι, τα χαρτιά με τις υπογραφές σας… Μας έχουν δεμένους χειροπόδαρα… Ξεφορτώθηκαν οι τράπεζές τους τα ελληνικά ομόλογα και άντε γεια…

Και τώρα πέφτουν οι καρπαζιές σύννεφο, κύριε Παπανδρέου. Και δεν βγάζουμε άχνα. Οι γιαλαντζί μαγκιές δεν περνάνε…