Δικαίωσαν τους καταπατητές!

Ωραία, λοιπόν! Η κυρία Αντεισαγγελέας Εφετών και τα αξιότιμα μέλη του Συμβουλίου Εφετών, που αναφέρθηκαν απλώς στην πρόταση της Εισαγγελέως χωρίς καμία δική τους σκέψη, φέρονται να δέχονται με το 2241/2011 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών ότι, όταν το αίμα των ηρώων του 1821 έρρεε ακόμη νωπό και κάποιοι από τους ήρωες της επαναστάσεως σάπιζαν στη φυλακή ή γύριζαν ρακένδυτοι, κάποιοι άλλοι κύριοι αγόραζαν από αποχωρούντες Τούρκους 12.500 στρέμματα που εκτείνονταν μέχρι την κορυφογραμμή του Υμηττού. Και δεν έκαναν τον κόπο να διαβάσουν τα χοτζέτια του έτους 1830, με τα οποία μεταβιβαζόταν έκταση 4 ζευγαριών γης, ήτοι έκταση που δεν υπερέβαινε τα 400 στρέμματα. Τούτο δε διότι, όπως είναι γνωστό, το ζευγάρι γης ήταν μονάδα μετρήσεως επιφανείας αγρών και αντιστοιχούσε σε έκταση 80 περίπου στρεμμάτων, ήτοι έκταση που μπορούσε να οργώσει ζευγάρι ζώων σε μια καλλιεργητική περίοδο.
Όπως δεν έκαναν τον κόπο να διαβάσουν τα μεταβιβαστικά του κτήματος Καράς συμβόλαια, μέχρι και το έτος 1922 από τα οποία προκύπτει:
α) Ότι σε κανένα δεν αναφέρεται ότι η έκταση του κτήματος ήταν 12.500 στρέμματα και
β) Ότι ανατολικό όριο του κτήματος αυτού ήταν το όρος Υμηττός, πράγμα που σημαίνει ότι τόσο οι πρόποδες όσο και τα υπόλοιπα τμήματα του όρους Υμηττού (κλιτύες, κορυφογραμμή), από τα οποία σύγκειται κάθε όρος, δεν αποτελούσαν τμήμα του κτήματος Καράς. Η κορυφογραμμή του Υμηττού, ως ανατολικό όριο του κτήματος Καράς, εμφανίζεται σε μεταβιβαστικά συμβόλαια μετά το έτος 1924.
Έτσι, με αυτό το άλμα του ανατολικού ορίου το κτήμα Καράς αιφνιδίως απέκτησε επιφάνεια 12.500 στρεμμάτων. Και όμως τα ανωτέρω δεν προβλημάτισαν την κ. Αντεισαγγελέα Εφετών και το Συμβούλιο Εφετών.
Όπως δεν προβλημάτισε και το γεγονός ότι οι αιτήσεις που έκανε το 1951 ο δικαιοπάροχος των διεκδικούντων την έκταση σήμερα να αναγνωριστεί ότι ανατολικό όριο του κτήματος ήταν η κορυφογραμμή του Υμηττού, είχαν απορριφθεί με απόφαση του υπουργού Γεωργίας και η απόφαση αυτή είχε επικυρωθεί με απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας στο οποίο προσέφυγε ο ανωτέρω δικαιοπάροχος των διεκδικούντων.
Και όπως, τέλος, δεν προβλημάτισε αυτό το οποίο αντιβαίνει στην κοινή λογική και είναι το ακόλουθο:
Πώς, αλήθεια, είναι δυνατόν να μεταβιβάζεται με τα χοτζέτια ένα κτήμα που έχει επιφάνεια 12.500 στρεμμάτων και συγχρόνως να αναφέρεται σʼ αυτά μεταβίβαση ασημάντων στοιχείων, π.χ. δύο αλωνότοποι, 5 δέντρα ελαίας κ.λπ.!
Τα ανωτέρω θα ήταν αρκετά όχι απλώς να προβληματίσουν, αλλά να θεμελιώσουν το βάσιμο των υπό του ανακριτού απαγγελθεισών κατηγοριών για απάτη επί δικαστηρίου, ο οποίος (ανακριτής) κρίνοντας ότι οι κατηγορίες ήταν βάσιμες είχε επιβάλει στους κατηγορουμένους περιοριστικούς όρους, χωρίς μάλιστα οι κατηγορούμενοι να ασκήσουν κάποια προσφυγή. Ο κ. Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει πλέον τον λόγο προκειμένου να επιτευχθεί η προστασία του δημοσίου συμφέροντος.