Ένα υποθετικό σενάριο…

Εάν δεν είχαμε αλλάξει το πολίτευμα το 1974, σήμερα «θα έλεγαν» ότι φταίει ο βασιλιάς για την άθλια οικονομική μας κατάσταση. Ο καημένος ο ελληνικός λαός πληρώνει υπέρογκα ποσά για να συντηρήσει τη βασιλική οικογένεια και λόγω των συχνών παρεμβάσεων του βασιλιά προκαλείται αστάθεια στην πολιτική ζωή του τόπου.

Εάν δεν είχαμε ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις αλλά κυβερνήσεις συνεργασίας ή μειοψηφίας, «θα έλεγαν» ότι γι’ αυτό κινδυνεύουμε σήμερα με χρεοκοπία. Γιατί έτσι ένα κράτος δεν μπορεί να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις και σε διαρθρωτικές αλλαγές.

Εάν δεν εναλλάσσονταν τα δύο γνωστά πολιτικά κόμματα στην εξουσία (τα οποία δεν παρουσιάζουν ουσιαστικές πολιτικές διαφορές) και υπήρχαν και άλλα κόμματα που θα είχαν κυβερνήσει τη χώρα με διαφορετικά κοινωνικοπολιτικά ιδεώδη, «θα έλεγαν» ότι εξαιτίας της πολιτικής αστάθειας, της ασυνέπειας και της διαφορετικής πολιτικής δεν μας εμπιστεύονται οι διεθνείς αγορές, με αποτέλεσμα η οικονομία μας να παραπαίει.

Εάν δεν ήμασταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «θα έλεγαν» ότι δεν θα είχαμε φτάσει σήμερα σε αυτήν την οικονομική εξαθλίωση, διότι θα είχαμε υποστήριξη και με τη χρηματοδότηση τόσων ετών θα είχαμε φτιάξει τις κατάλληλες υποδομές. Θα μας εμπιστεύονταν οι διεθνείς αγορές και δεν θα είχαμε αυτήν την αντιμετώπιση από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Εάν δεν ήμασταν μέλος της Ευρωζώνης, «θα έλεγαν» ότι η δραχμή είναι ανίσχυρη σε μια διεθνή κρίση και ότι, εάν είχαμε ένα ισχυρό νόμισμα όπως το ευρώ, δεν θα αντιμετωπίζαμε τον φόβο της χρεοκοπίας.

Εάν δεν ήμασταν μέλος του ΝΑΤΟ, «θα έλεγαν» ότι ένας ακόμη λόγος που φτάσαμε κοντά στη χρεοκοπία είναι επειδή αναγκαζόμαστε να ξοδεύουμε υπέρογκα ποσά σε αμυντικές δαπάνες, αφού δεν θεωρούμαστε σύμμαχοι με την Τουρκία και προχωράμε σε εξοπλιστικό ανταγωνισμό.

Ενώ θα μπορούσαμε αυτά τα κεφάλαια να τα επενδύουμε σε αναπτυξιακά έργα και σε κοινωνική πολιτική. Ακόμη είμαστε μέλος του ΟΗΕ, του ΟΟΣΑ, του ΟΑΣΕ, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και πλείστων άλλων διεθνών και ευρωπαϊκών Οργανισμών.

Θεωρητικώς πληρούμε όλες τις προϋποθέσεις και έχουμε όλα τα εχέγγυα για να προοδεύσουμε, να αναπτυχθούμε και να αποτελέσουμε ένα πραγματικά κυρίαρχο κράτος. Επομένως, τι δεν πήγε καλά; Τις πταίει; Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε…

Χρήστος Κουτσιός,
Λάρισα