Παιδεία: Οι ευνοούμενοι του συστήματος

Το τωρινό σύστημα των εξετάσεων έχει αρκετά μελανά σημεία και μειονεκτήματα. Ωστόσο, αυτό που είχε απομείνει είναι ο αδιάβλητος χαρακτήρας του! Πείτε μου λοιπόν, πώς είναι δυνατόν ένας μαθητής με 18.000 μόρια, που έχει κοπιάσει για να μπει στη σχολή που θέλει, να αποκόπτεται τόσο άδικα και αυθαίρετα από έναν άλλο μαθητή που έχει γράψει 4.000; Γιατί; Επειδή ο τελευταίος έχει άλλα 3 αδέρφια; Τον κάνει περισσότερο ικανό αυτό το γεγονός, τόσο ώστε να του εγγυόμαστε την ελεύθερη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο της επιλογής του;

Φυσικά υπάρχουν κάποιες «ειδικές κατηγορίες» υποψηφίων (ΑΜΕΑ, οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα, άποροι) που το κράτος οφείλει να διευκολύνει… Όμως σε κάποια πλαίσια!

Να δώσει υποτροφίες, οικονομική και στεγαστική στήριξη, ευελιξία στη μεταγραφή στην πόλη όπου διαμένει ή στην πλησιέστερη κ.λπ. όχι όμως να στερήσει από κάποιον άλλο μαθητή τη θέση που του αξίζει και δικαιούται. Αυτή η κατάσταση είναι ό,τι πιο εξευτελιστικό για το ελληνικό σύστημα των Πανελληνίων. Αποφεύγω να πω για την Παιδεία, γιατί πολύ φοβάμαι ότι πια η Παιδεία είναι αποτέλεσμα προσωπικού και μόνο ενδιαφέροντος, δεν «διδάσκεται» στα σχολεία μας.

Έτσι, λοιπόν, αυτό το τραγικό «λάθος» (αν πρόκειται για τυχαίο λάθος) οδηγεί την ελληνική εκπαίδευση όλο και πιο βαθιά στο σκοτάδι.

Γιατί να μπω σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο όταν θα βλέπω συμφοιτητές τέτοιων «περιπτώσεων» να με κοροϊδεύουν στα μούτρα; Όταν εγώ θα έχω στερηθεί τα πάντα, θα έχω ιδρώσει για να βγάλω αυτούς τους βαθμούς, θα έχω περάσει μια χρονιά-εφιάλτη ενώ ο άλλος… θα είναι σε ειδική κατηγορία.

Πού είναι η δικαιοσύνη κυρία υπουργέ; Έτσι δημιουργούμε μαθητές δύο ταχυτήτων, τους ευνοούμενους και τους μη ευνοούμενους. Έτσι, γελοιοποιούμε τη δύστυχη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία. Έτσι, κάνουμε το εργατικό δυναμικό, τους νέους να μεταναστεύουν.

Αυτοί μεταναστεύουν, κυρία υπουργέ. Και οι γονείς τους κάνουν χίλιες θυσίες για να τους στείλουν στο εξωτερικό. Άλλοι, πιο «ευνοούμενοι», δεν μπαίνουν ΚΑΝ στη διαδικασία της Δημόσιας Παιδείας. Άλλοι δεν περνούν ΚΑΝ το μαρτύριο των πανελλαδικών εξετάσεων. Άλλοι δεν συνειδητοποιούν ΚΑΝ τι εστί Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Οι Άλλοι.

Είμαι εξαιρετικά λυπημένη για το κράτος μου. Για το έθνος μου είμαι περήφανη και θα είμαι για πάντα. Όταν ο Καποδίστριας ενδιαφέρθηκε για την παιδεία το έκανε γιατί ήξερε ότι η πραγματική αναγέννηση επέρχεται μόνο από την αληθινή γνώση.

Δεν ξέρω αν αυτό το κείμενο θα φτάσει ποτέ σε σας ή αν θα καταλήξει στον κάδο των «αχρήστων» ή αν τέλος πάντων, το λάβετε υπ’ όψιν σας στις μελλοντικές σας κινήσεις ως υπουργός Παιδείας. Εγώ όμως αισθάνομαι ότι πρέπει να γίνει ένας διάλογος ειλικρινής.

Με τιμή,
Ε.Σ., μαθήτρια Β’ Λυκείου