Η άλλη Ελλάδα: ποια κρίση;

Συγκεκριμένα βρεθήκαμε σε τρεις διαφορετικούς τουριστικούς προορισμούς, όπου δεν βρήκαμε ούτε ένα σημάδι της κρίσης σε οικονομικό ή κοινωνικό πεδίο, εκτός από τον τομέα της οικοδομής, όπου όντως διαπιστώσαμε έλλειμμα ενδιαφέροντος για αγορά ακινήτων. Σε δύο διαφορετικά ξενοδοχεία που μείναμε, διαπιστώσαμε πληρότητα 100%, σύμφωνα μάλιστα με τους ίδιους τους ξενοδόχους, στο ένα ξενοδοχείο φέτος αυξήθηκαν οι αφίξεις κατά 21% και στο άλλο κατά 16%. Κατά τʼ άλλα οι τιμές διατηρήθηκαν «τσουχτερές» στα ίδια επίπεδα προ κρίσης και δυστυχώς εξίσου «τσουχτερές» οι τιμές και στις ταβέρνες γύρω από τα ξενοδοχεία: με άλλα λόγια ακρίβεια!

• Όμως εκεί που δοκιμάσαμε δυσάρεστη έκπληξη, ήταν σε ένα κεφαλοχώρι του Ταϋγέτου, που βρεθήκαμε, το οποίο και δεν αποτελεί τουριστικό προορισμό. Πρόκειται για ένα χωριό με άφθονα νερά (διασχίζεται από ένα ποτάμι) και άφθονη πλούσια γη! Όμως στο μπακάλικο του χωριού βρήκαμε φρούτα Αργεντινής και σκόρδα Κίνας – κι όταν κατάπληκτοι ρωτήσαμε γιατί δεν πωλούν ντόπια προϊόντα αφού διαθέτουν πλούσια και εύφορη γη, μας απόκτησαν ωμά: «Και ποιος θα σπείρει;». Κατά τʼ άλλα, καφενεία γεμάτα «αγρότες» που μάλλον ζουν από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και οι ταβέρνες εξίσου γεμάτες και ακριβές. Τελικά η «άλλη Ελλάδα» δεν έχει καταλάβει ότι η χώρα περνάει βαθιά κρίση.

• Δυστυχώς, με το που επιστρέψουμε στη βάση μας βρήκαμε την Ελλάδα της κρίσης και της ανασφάλειας κι έναν «κολλητό» φίλο, φρεσκοαπολυμένο! Μάλλον και σε εποχή κρίσης, οι «δύο Ελλάδες», που πρώτος «ανακάλυψε» ο Κώστας Σημίτης, είναι παρούσες, η μια στην κοσμάρα της και η άλλη στη δυστυχία της.