Ανοιχτή επιστολή στον Αντώνη Σαμαρά

Αξιότιμε κύριε Σαμαρά και αγαπητέ Αντώνη. Θα μου επιτρέψεις, λόγω της μακράς εξωπολιτικής πρωτίστως φιλίας μας –είχε προλογίσει, πλην των άλλων, με μοναδικό και απλησίαστο τρόπο ακόμα και για τους ειδήμονες της λογοτεχνίας το μυθιστόρημά μου «Εις σάρκα μίαν»– τον ενικό που χρησιμοποιώ χωρίς να σου έχω ζητήσει την άδεια. Θα μου επιτρέψεις επίσης, με γνώμονα την άκρως δεινή κατάσταση στην οποία ευρίσκεται η χώρα μας και πλειάδα συμπατριωτών μας που εξαθλιώνονται οικονομικά με ρυθμό μη ανασχέσιμο, να καταθέσω σκέψεις και προβληματισμούς και να προβώ ανυπόκριτα σε χρήσιμες ίσως υποδείξεις, αλλά και σε απερίφραστη κριτική για λάθη και παραλείψεις σου.

Τα αυτονόητα τα αντιπαρέρχομαι με λίγες μόνο νύξεις: Η παρούσα κυβέρνηση, η οποία έχει οδηγήσει συνειδητά την πατρίδα μας στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, εξακολουθεί, με ιλιγγιώδεις διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας και συνεχή ασύστολα ψεύδη, να παραμένει αγκιστρωμένη στην εξουσία. Εσύ, Αντώνη Σαμαρά, καταψήφισες το Μνημόνιο, προκαλώντας τουλάχιστον έκπληξη, αν όχι αναστάτωση στον πολιτικό σου χώρο, ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ. Διότι τι άλλο από δικαίωση είναι η επιβολή του Μεσοπροθέσμου Προγράμματος; Εάν είχε επιτύχει το Μνημόνιο, κοντά στον νου κι η γνώση, ΔΕΝ θα υπήρχε χρεία προσφυγής σε ΝΕΑ ΚΑΙ ΕΠΑΧΘΕΣΤΕΡΑ ΜΕΤΡΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ.

Τα γράφω αυτά ως εκ περισσού για να τονίσω ότι τα πλείστα ΜΜΕ σε αντιστρατεύονται με κίβδηλα επιχειρήματα, υποστηρίζοντας την καταστροφική γραμμή πλεύσης του ΠΑΣΟΚ και όσων, Ελλήνων και ξένων, επωφελούνται σκανδαλωδώς από αυτήν.

Με δυσπιστία σε αντιμετώπισαν εξαρχής οι κοντόφθαλμοι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καθώς και η καγκελάριος της Γερμανίας, οι Πρόεδροι ή πρωθυπουργοί και οι υπουργοί χωρών της ευρωζώνης. Πλην ελαχίστων που αναγνώριζαν την ορθότητα των θέσεων που δημοσιοποίησες στο «Ζάππειο ΙΙ», κατόρθωσες να φέρεις στα νερά σου και άλλους με την αποστομωτική φράση σου «δεν θα συναινέσω στο λάθος». Άριστα έπραξες επίσης που δεν δέχτηκες την πρόταση Παπανδρέου να συμπράξεις σε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής. Εάν είχες συγκατανεύσει, θα είχες διαπράξει ολίσθημα ολκής. Διότι, εσύ ο κατηγορηματικά αντιμνημονιακός, θα είχες επωμισθεί ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ. (Ο φαιδρεπίφαιδρος Καρατζαφέρης κάνει το παν για να ξεχαστεί, αλλά δεν θα ξεχαστεί βέβαια ότι είχε ψηφίσει με τα δύο χέρια το Μνημόνιο, όπως άλλωστε και τα μέλη του κόμματός του.)

Μέχρι εδώ η θετική αποτίμηση του έργου σου, παρά τα λεγόμενα «βαρίδια» που σέρνεις μαζί σου και που, κατά τη γνώμη μου, δεν θα έπρεπε να τους δώσεις τη σημασία που τους έδωσες. Καθότι παραμένουν στο κόμμα, επειδή περιμένουν υπουργιλίκι στη μονοκομματική κυβέρνηση που, αργά ή γρήγορα, θα συγκροτήσεις.

Η έγκριτη πολιτική επιθεώρηση «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» δημοσίευσε προ ολίγων μηνών εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ, σε δύο μάλιστα τεύχη της, ότι υπήρξε σχέδιο «ΠΥΘΙΑ 1» για τη δολοφονία του Κώστα Καραμανλή επί πρωθυπουργίας του. Απορώ ειλικρινά γιατί δεν αντέδρασες. Και δεν απορώ μόνο, σε επικρίνω κιόλας. (Η μούγγα του ΠΑΣΟΚ είναι απολύτως δικαιολογημένη.) Απορίας άξια είναι και η μη αντίδρασή σου στην παρακολούθηση των τηλεφώνων του Καραμανλή και άλλων αξιωματούχων της κυβέρνησής του, όπως αποκάλυψαν τα WikiLeaks και οι ελληνικές εισαγγελικές αρχές. Παραθέτω και το ακόλουθο, απολύτως σχετικό, ρητορικό ερώτημα του Μιχάλη Ιγνατίου: «Σε ποια άλλη χώρα θα αντιμετώπιζαν με απόλυτη σιωπή ότι οι Αμερικανοί παρακολουθούν τον πρωθυπουργό της;» Θα προσθέσω στο ίδιο θέμα και μια παρωνυχίδα κριτικής για να σε εκνευρίσω ευεργετικά, πιστεύω. Σε ρώτησαν πρόσφατα αν θα πάρει μέρος στις εκλογές ο Καραμανλής και απάντησες «αν το επιθυμεί, ναι». Η ανεπίληπτη απάντηση θα ήταν: «Ως πρώην πρωθυπουργός δικαιούται να κατέβει στις εκλογές και θα το πράξει, αν το επιθυμεί». Το γράφω σχολαστικά αυτό το τελευταίο για να πω ότι ΔΕΝ κινδυνεύεις από τον Καραμανλή, αλλά από ενδεχόμενα δικά σου λάθη στα οποία σε παρασύρουν άλλοι. Εν προκειμένω, ο κουτοπόνηρος Καρατζαφέρης που τον εκθειάζει κατά κόρον με στόχο εσένα και ίσως και κάποιοι δικοί σου τσανακογλείφτες.

Λάθος μέγιστο η επί της αρχής επιψήφιση του τρισάθλιου νομοσχεδίου της «θυμίζουσας επιλοχία των SS βλαχοευρωπαίας κυρίας Διαμαντοπούλου», όπως έχω γράψει στο παρελθόν και το υπενθύμισα στο προηγούμενο άρθρο μου. Ο εισηγητής και άλλοι βουλευτές του κόμματός σου κατατρόπωσαν το άκρως επικίνδυνο αυτό νομοσχέδιο, παρά τη σωρεία τροπολογιών στις οποίες συγκατένευσε η κομπορρημονούσα κυρία, δηλώνοντας ότι θα υπερψηφίσουν ορισμένα άρθρα του, μεταξύ των οποίων και το της καταργήσεως τού (στην πράξη εντελώς διαστρεβλωμένου) ασύλου. Τα πράγματα ήρθαν τούμπα από τη μια στιγμή στην άλλη. Τι μεσολάβησε; Μεσολάβησε το τηλεφώνημα που σου έκανε ο Γιωργάκης. Και επειδή η κοινή γνώμη τροφοδοτείται επί χρόνια με το πραγματικό γεγονός ότι σπουδάσατε και οι δύο στη Βοστώνη και κατοικήσατε μάλιστα σε διπλανά διαμερίσματα επί εξάμηνο –η πλειονότητα των ανθρώπων δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσει τη φιλία από την εκ διαμέτρου αντίθετη πολιτική τοποθέτηση– το τηλεφώνημα αυτό που προκάλεσε την αλλαγή πλεύσης στο εν λόγω νομοσχέδιο, απέβη εις βάρος σου.

Ορθότατη η κατηγορηματική δήλωσή σου, αγαπητέ μου Αντώνη, ότι «όποιος προωθήσει ξανά θεωρίες συναίνεσης δεν έχει θέση στη ΝΔ». Έγινε όμως με μεγάλη καθυστέρηση. Τα «βαρίδια» ήταν γνωστά και ορισμένα από αυτά είχαν ξεσαλώσει από καιρό. Θα αναφέρω ως ενδεικτικό παράδειγμα δύο «βαρίδια» με διαφορετική υφή και προσφορά ή μη προσφορά το καθένα τους. Τον Άρη Σπηλιωτόπουλο και τον Παναγιώτη Καμμένο. Ο πρώτος αντιφάσκει συνεχώς αερολογώντας, χαριεντίζεται με την Ντόρα και έχει αχαλίνωτες φιλοδοξίες όντας ολίγιστου διαμετρήματος. Ο δεύτερος είναι δουλευταράς, απόλυτα πιστός στη γραμμή του κόμματος, δεν το ενημερώνει όμως πριν από τις πολύ χρήσιμες δραστηριότητές του, για να έχει την πρωτιά σε όλες τις νέες πρωτοβουλίες του. Περιττεύει να πω ποιος είναι πολυτιμότερος. Μακάρι να διέθετε κι άλλους Καμμένους η ΝΔ.

Οι Έλληνες γνωρίζουν άριστα από την πολιτική σου διαδρομή –δεν έχω άλλο χώρο για να επεκταθώ– ότι είσαι αυθεντικός πατριώτης ΚΑΙ λόγω οικογενειακής παραδόσεως. Περιμένουν, επομένως, από σένα τόσο αταλάντευτη εμμονή στην ΑΜΕΣΗ ανακήρυξη της ΑΟΖ όσο και διεκδίκηση από τους Γερμανούς του αναγκαστικού κατοχικού δανείου. Πρόκειται για ειλημμένη δέσμευσή τους εκτελεστέα μετά την επανένωση της χώρας τους, η οποία καρκινοβατεί εδώ και 21 χρόνια! Μια σχετική υπόμνηση μέσω δηλώσεως προς την κατεύθυνση της κ. Μέρκελ δεν θα ήταν καθόλου άσκοπη. Ιδίως σήμερα που υφιστάμεθα αυτά που υφιστάμεθα από δική της πρωτίστως υπαιτιότητα.