Η μόνη λύση: Νέες εκλογές
Ε, λοιπόν, η αρρώστια του παλιμπαιδισμού φαίνεται πως έχει χτυπήσει όχι μόνο τους πολιτικούς αλλά και τους συνδικαλιστές, αν κρίνουμε από τους δικούς μας στην ΕΣΗΕΑ, οι οποίοι σε κάθε συμβούλιο για την εκλογή προεδρείου, «με τα δύο χεράκια πλάθουν κουλουράκια», λες και βρίσκονται σε βρεφονηπιακό σταθμό. Όπου «κουλουράκια» εγωισμοί και υπαναχωρήσεις και προβολή κομματικών θέσεων και επιμονή σε δαιδαλώδη σχήματα με δονκιχωτικές προδιαγραφές, αλαλούμ και πάσης λογικής δηλαδή, αδρανείς πυροσβέστες μπροστά στον δρυμό της δημοσιογραφίας που φλέγεται. Μέχρι τώρα φωνάζαμε όλοι: Φτιάξτε προεδρείο. Τώρα λέμε καθαρά και ξάστερα: Δεν σας θέλουμε στο προεδρείο. Παραιτηθείτε και πάμε σε νέες εκλογές. Μπας και βρεθούν κάποιοι συνάδελφοι που να πονάνε όχι μόνο την Ένωση και τους δημοσιογράφους, αλλά και αυτήν τη δύσμοιρη χώρα, την παραδομένη στην τύχη της από ανθρώπους που υποτίθεται ότι έχουν αναλάβει τον προσανατολισμό αυτής ακριβώς της τύχης. Τελευταία, στην απαράδεκτη εικόνα των συμβουλίων για την εκλογή προεδρείου, έχουν προστεθεί και επεισόδια που την καθιστούν ακόμα ζοφερότερη. Ομάδες απολυμένων, οπαδοί παρατάξεων εισβάλλουν στα συμβούλια, παρεμβαίνουν στις ομιλίες των συμβούλων, απαιτούν ή αποκλείουν απεργίες, «νομοθετούν», προτείνουν έκτακτες γενικές συνελεύσεις, παίρνοντας τη διοίκηση στα χέρια τους. Αποφεύγουμε να σταθούμε στο τελευταίο επεισόδιο με την απομάκρυνση της Σοφίας Βούλτεψη από την αίθουσα συνεδριάσεων όπου επρόκειτο να συζητηθεί το θέμα του προεδρείου. Η Βούλτεψη καταγγέλλει ότι η Νανά Νταουντάκη την αποκάλεσε χούλιγκαν, η Νταουντάκη επιμένει ότι με τις φωνές της η Βούλτεψη είχε μετατρέψει την αίθουσα σε ζούγκλα. Εμείς θα σταθούμε σε όσα εποικοδομητικά απομονώσαμε από την επικοινωνία μας με τις δύο συναδέλφους. Η Σ. Βούλτεψη πρώτον, πριν ακόμα αρχίσει το συμβούλιο επισήμανε πως η ακυβερνησία της ΕΣΗΕΑ προκαλεί συν τοις άλλοις και παράπλευρες εθνικές απώλειες. Γιατί η Ένωση θα έπρεπε να είναι στο πλευρό των πολιτικών δυνάμεων, ενισχύοντας την προσπάθειά τους να διαχειριστούν την κρίση. Με ενημέρωση των ξένων συναδέλφων, με καμπάνιες, με μετακλήσεις προσωπικοτήτων, με οργάνωση διεθνών συνεδρίων αλλά και συζητήσεων στο εσωτερικό με στόχο τη συναίνεση και την αντιμετώπιση ζωτικών θεμάτων, όπως είναι ο κίνδυνος της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας.
Καλά τώρα. Τι είν’ αυτά που λέμε. Με τον μπερντέ που έχει κατεβάσει η Ένωση, πάνε οι εκλεγμένοι σύμβουλοι να κουβεντιάσουν με τον Ηλία Μόσιαλο τα νέα μέτρα, τους αφήνει να περιμένουν κάμποση ώρα και, περιμένοντάς τους, τους σερβίρει ένα μπουκάλι νερό και για τους έντεκα. Τέτοια εκτίμηση.
Από την άλλη, η Νανά Νταουντάκη, η οποία ως προεδρεύουσα του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στις αρχές Αυγούστου είχε κατορθώσει, όπως μας είπε, να αποσπάσει την υπόσχεση ορισμένων συμβούλων ότι θα πάρουν μέρος στη διαδικασία εκλογής προεδρείου χωρίς απαραίτητα να διεκδικούν μια θέση σ’ αυτό, υπό το βάρος της επιμονής άλλων συμβούλων να παραμένουν στις αρχικές αδιέξοδες θέσεις τους, προτείνει σήμερα αυτό που και εμείς είχαμε ρίξει ως ιδέα στο συμβούλιο που παρακολουθήσαμε τελευταία. Να βάλουν κλήρο. Η Ν. Νταουντάκη προχωρεί μάλιστα ακόμα περισσότερο. Αφού συγκροτηθεί με την αρωγή της τύχης το συμβούλιο, να οδηγηθούμε σύντομα σε νέες εκλογές. Στο διάστημα μάλιστα μέχρι τις νέες εκλογές να αλλάξει το εκλογικό σύστημα, ώστε το προεδρείο να ψηφίζεται απευθείας από το Σώμα. Η αλλαγή δεν είναι δύσκολη. Θυμίζουμε πως ο Μαθιόπουλος το 1992 μετέτρεψε σε μια νύχτα το ισχύον τότε αναλογικό σύστημα σε πλειοψηφικό και το αντίθετο πέτυχε αργότερα ο Μανωλάκος. Και στις δύο περιπτώσεις δεν υπήρξε απόφαση του συμβουλίου. Και μη μας πούνε ότι ο «λαός» μίλησε πρόσφατα, γιατί πρόκειται για ένα Σώμα παραζαλισμένο από τη γενικότερη κρίση και υποχρεωμένο να καταπιεί την ίδια πίτσα που πάντως σε κανένα από τα κομμάτια της δεν έδωσε πάνω από 5%. Και μόνο γι’ αυτήν την εκλογική ελεημοσύνη οι σύμβουλοί μας θα έπρεπε να ζητήσουν νέες εκλογές.
Όχι κλήρο; Εντάξει. Κάποιος θα βρεθεί τον Σεπτέμβριο – Οκτώβριο να καταφύγει στα δικαστήρια, οπότε τις εκλογές δεν τις γλιτώνουν, έτσι κι αλλιώς.